13-08-2012, 11:28 PM
We bezochten dit domein begin juli 2012.
Faurie is één van de kleinere wijnbouwers in de streek, hij bezit 2 van de 140 ha Hermitage en 2 van de 1100 ha St Joseph.
Bernard Faurie is een bescheiden, zelfs wat verlegen man die ons heel vriendelijk ontving. We kregen een mooie degustatie met heel wat uitleg. Bij ons vertrek gaf men ons een grote portie abrikozen mee. Deze waren eigenlijk net afgekeurd bij de selectie (zie filmpje) maar bleken bij thuiskomst in België stukken lekkerder dan de 'goedgekeurde' van de Carrefour...
Hermitage blanc 2011: 100% marsanne - deze druif zorgt luidens de wijnbouwer voor veel structuur. Intens en fijn aroma van wit fruit (peer) en abrikoos. In de mond puur, zijdezacht en elegant. Schitterend! 93
St Joseph rouge 2010: Redelijk gesloten in de neus, kruidig, tabak. Sappig bij aanvang in de mond, fris, frambozen, licht droogtrekkend op einde. Nog wat geduld nodig. 87-88
Hermitage rouge (Greffieux-Bessards) 2010: Viooltjes in de neus, zwart fruit, zeer zacht in de mond, fluwelige textuur. Een nobele wijn. 94
Hermitage 2010 (andere cuveé, mét Meal, enkel herkenbaar aan de capsule) : Peper, roosjes in de neus. In de mond eerst zacht maar dan komen redelijk bijtende tannines opzetten. Heeft héél veel tijd nodig. 92+
Hermitage 2008: Een vegetale, groenige wijn. De wijnbouwer opende snel een andere jaargang..
Hermitage 2001: Kruidig, hout, ceder, kruidnagel, champignons. In de mond soepel maar met een stevige ruggengraat. Bijna op hetzelfde moment zeiden Vincent en ik: "Dit lijkt precies een topMédoc!!" We voegden er wel aan toe dat dit als een compliment bedoeld was
De wijnbouwer lachte minzaam...
filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=xUnyjMh3uHE
Ik kocht ter plaatse 2 witte en 2 rode Hermitages (ze zijn op t domein 20 euro goedkoper dan bij Grandry) en heb me niet kunnen bedwingen.
Van elke kleur ging al eentje open.
De witte kreeg een hele tafel stil. Finesse, elegantie, fluweel, lengte,...
De rode was ook wel zeer goed maar ik miste wel het waw-effect van de witte (en van diezelfde rode op het domein). Ik tracht mijn tweede flesje sowieso 10 jaar rust te gunnen...
Faurie is één van de kleinere wijnbouwers in de streek, hij bezit 2 van de 140 ha Hermitage en 2 van de 1100 ha St Joseph.
Bernard Faurie is een bescheiden, zelfs wat verlegen man die ons heel vriendelijk ontving. We kregen een mooie degustatie met heel wat uitleg. Bij ons vertrek gaf men ons een grote portie abrikozen mee. Deze waren eigenlijk net afgekeurd bij de selectie (zie filmpje) maar bleken bij thuiskomst in België stukken lekkerder dan de 'goedgekeurde' van de Carrefour...
Hermitage blanc 2011: 100% marsanne - deze druif zorgt luidens de wijnbouwer voor veel structuur. Intens en fijn aroma van wit fruit (peer) en abrikoos. In de mond puur, zijdezacht en elegant. Schitterend! 93
St Joseph rouge 2010: Redelijk gesloten in de neus, kruidig, tabak. Sappig bij aanvang in de mond, fris, frambozen, licht droogtrekkend op einde. Nog wat geduld nodig. 87-88
Hermitage rouge (Greffieux-Bessards) 2010: Viooltjes in de neus, zwart fruit, zeer zacht in de mond, fluwelige textuur. Een nobele wijn. 94
Hermitage 2010 (andere cuveé, mét Meal, enkel herkenbaar aan de capsule) : Peper, roosjes in de neus. In de mond eerst zacht maar dan komen redelijk bijtende tannines opzetten. Heeft héél veel tijd nodig. 92+
Hermitage 2008: Een vegetale, groenige wijn. De wijnbouwer opende snel een andere jaargang..
Hermitage 2001: Kruidig, hout, ceder, kruidnagel, champignons. In de mond soepel maar met een stevige ruggengraat. Bijna op hetzelfde moment zeiden Vincent en ik: "Dit lijkt precies een topMédoc!!" We voegden er wel aan toe dat dit als een compliment bedoeld was
De wijnbouwer lachte minzaam...
filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=xUnyjMh3uHE
Ik kocht ter plaatse 2 witte en 2 rode Hermitages (ze zijn op t domein 20 euro goedkoper dan bij Grandry) en heb me niet kunnen bedwingen.
Van elke kleur ging al eentje open.
De witte kreeg een hele tafel stil. Finesse, elegantie, fluweel, lengte,...
De rode was ook wel zeer goed maar ik miste wel het waw-effect van de witte (en van diezelfde rode op het domein). Ik tracht mijn tweede flesje sowieso 10 jaar rust te gunnen...
.
Dat kan niet anders dan een premox geval of gewoonweg een slechte kurk zijn. Die van Chave, daar beginnen we aan na minimum 15 jaar. Of heel jong natuurlijk.
.Dat zou t kunnen verklaren.