wijnliefhebbers

Volledige versie: Enkele wijnbezoeken in de Elzas
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
Van de herfstvakantie geprofiteerd om enkele domeinen te bezoeken in de Elzas

hierbij enkele impressies..

1) Barmes-Buecher te Wettolsheim

Behoort tot de top 20 in deze regio en één van de voorlopers van biodynamie. Genevieve runt het bedrijf met haar 2 kinderen ( twintigers) die samen in de zaak zijn gestapt na het plotse overlijden van Francois Barmes in oktober 2011 tgv accident met zijn MTB.
In jaren 90 was de stijl voluptueus, neigend naar surmaturiteit maar de laatste 10 jaar is ook hier een merkelijke evolutie aan de gang naar droge gastronomische wijnen. en dat hebben wij mogen proeven !

hier kort overzicht

De dame moest haar aandacht spreiden over 8 Brazilianen en wijzelf maar zij deed dit met verve.

Wat hebben wij geproefd


Riesling: leimental 2012 : heel strak, pompelmoes , pittige zuren best ok
Clos sand 2015 : veel mineraliteit, echt rots in de neus dat je rook, beetje fumé, naast rijper fruit, heel gelaagd ook; love it , ondanks warm jaar en graniet grond is dit best in evenwicht omdat clos sand zich tegen de bosrand bevindt en hoger ingeplant is ( koeler en frisser dus ) . Slurp

De gc hengst 2011 riesling was voor mij te pompeus , heel zwaar en alcoholisch miste precisie. Haar man is overleden in oktober 2011 en volgens mij is de vinificatie van deze wijn niet onder controle geweest om de bovenvermelde begrijpelijke redenen . 16 % alcohol is teveel voor riesling. Ze geraken er precies ook niet van af want nog steeds op lijst. Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
Steingrubler 2011 was iets lichter maar zat toch wel in zelfde bedje ziek , met 15 %

Vervolgens 2 pinot gris , nl de Pfleck en de Rosenberg beiden uit 2014. De pfleck stond al enkele dagen open en had beetje frigoneus, wat champignons. Kon mij niet bekoren.
De Pinot gris rosenberg 2014 had ook wel aardse toetsen maar fijn steenfruit en mooie ondersteunende zuren en mineraliteit. Knappe pinot gris die gastronomisch perfect inzetbaar is


De Pinot noir Réserve 2016 was nog piepjong met mooi krokant fruit ( kersen, en krieken a gogo en nog veel zuurtjes, een spring in het veld moet zich nog zetten maar komt goeie. Wordt opgevoed op grote foeders.
De vielles vignes 2014 was voor mij too much of everything, ik had er niet zoveel plezier in, miste vers fruit, nu al evolutief ik heb al betere pn gedronken.



2)Philippe Kubler te Soultzmatt ( domein Paul Kubler)

Werd er ontvangen door zijn moeder.

Pinot Blanc K 2014: 100 % pinot blanc, ietwat streng, veel aciditeit weinig drinkplezier

Pinot Gris K 2014: steenfruit, beetje nootjes, kruidig in middenstuk , frisse opwekkende afdronk. goed gemaakt zonder meer

Sylvaner Z 2013 : komt uit grand cru zinkoepfle , en is bewijs dat je met deze druif mits rendementbeperking en de juiste ondergrond ( cq kalk, zandsteen en mergel) een terroir wijn kan maken. Perfect droog gevinifieerd, rank en slank, zekere ziltigheid in afdronk naast steenfruit. Moet zeer goed gaan met sint jacobs schelpen...Goede sylvaners hebben dit regelmatig trouwens ,ziltigheid ...

Sylvaner Z 2015: warm jaar, hier hebben wij restsuikers. Blijft elegant maar ik heb liever de 2013.

Pinot Gris Zinnkoepfle 2014 en 2016 : duidelijke voorkeur voor 2016 die rijjker en gelaagder is. De 2016 heeft een mooie ondersteunende aciditeit die de rijkheid en het aanwezige restzoet onderbouwt.
Om te kopen en weg te leggen.


3) Henry Fuchs te Ribeauvillé

Opkomend talent, die het domein van zijn ouders heeft overgenomen en de wijnen droger vinifieert met sterke rendementsbeperkingen . Wij werden ontvangen door zijn aanvankelijk wat gereserveerde, doch met de tijd vriendelijkere mama.

Ik had in de winkel boutique vini te riquewihr zijn pinot noir "rouge comme renard" gekocht van het jaartal 2014 en 2015. Ik was echt onder de indruk van de 2015. Bakken fruit, vlezig, mooi pepertje, gedoseerd houtgebruik, rijpe tanines ....WAUW. Dit moest ik hebben. Helaas er zijn slechts 750 flessen van gemaakt , een rendement van 30 Hl/ha dus snel uitverkocht en enkel nog te vinden bij de caviste.

Dan maar andere dingen geproefd

Pinot Blanc Auxerrois 2015 : te rond voor mij, het warme jaar zit er voor iets tussen
Sylvaner vieilles vignes 2016: mooi steenfruit, soepel en aangenaam, ideale aperitief wijn , knap gemaakt zonder meer en dit voor amper 8 €.
riesling equinoxe 2016: agrumes, citrus, speelse zuurtje, zit goed in elkaar een mooie riesling voor 11,6 €

Pinot NOir ROuge de Ribeauvillé 2015 : veel rood fruit in de neus, nog wat nerveus onrustig , een goede PN voor een eerlijke prijs van 2015.


3) Mittnacht Freres uit Hunawihr

Daar moest ik Cremant voor een vriend gaan halen en heb ervan geprofiteerd om andere dingen te proeven


Pinot Blanc Auxerrois: lekker maar ietwat simpel en dun
Gentil Gyotaku 2016: assemblage wijn , droog , speels , licht kruidig ; zeer goed gemaakt, niet complex , gaat zeer goed met Sushi's en gebakken vis zoals makreel en sardientjes of verse maatjes
riesling osterberg 2014: licht tanineus, stevige zuren heeft nog tijd nodig, heb hem niet gekocht



4) Pfister uit Dahlenheim

domein uit de noordelijke elzas regio, minder toeristisch, maar vooral een ietwat koeler klimaat zorgt voor het nodige evenwicht in warme jaren zoals 2015, 2017 en in mindere mate 2016 .

Trouwens er zijn meerdere ontdekkingen te doen in de noordelijke regio's....

Melanie Pfister maakt elegante en gracieuze wijnen . Het domein bestaat al 8 generaties en terwijl haar vader vooral instaat voor het onderhoud van de wijngaarden, zorgt Melanie voor de vinificatie. Zij heeft stages gedaan bij Meo Camuzet, Cheval Blanc, Zind-Humbrecht, Craggy Range in Nieuw-Zeeland...
De (internationale) vakpers begint het domein ondertussen ook beter te kennen.

De stijl van de wijnen is droog zoveel als mogelijk....

Geproefd:

pinot blanc 2014 : eindelijk de juiste mix tussen rondeur en aciditeit. Geurt naar peer, beetje meloen, floraal ook zachte ondersteunende zuren , filmende wijn

Pinot gris 2014: tikkeltje kruidiger, nog steeds droog gevinifieerd maar voller en ronder dan de pinot blanc , indruk van gedroogd steenfruit en amandelen

Cuvé 8 2015: blend van gewurztraminer, riesling, pinot gris en muscat. Elke druif doet zijn ding zowel qua aroma ( kruidigheid, pompelmoes, steenfruit, mineraliteit in de vorm van natte steen ...) als in de afdronk waar je smaakpapillen telkens andere dingen ontdekken zonder vermoeiend te worden. Heel boeiende wijn en voor mij eens te meer het bewijs dit dergelijke blends een unieke plaats hebben in fusionkeuken. De ervaring bij Cheval Blanc heeft duidelijk vruchten afgeworpen, waar natuurlijk ook geblend wordt. Deiss maakt ook mengwijnen ( ok principe is nog anders bij hem ) maar dit in een veel opulenter register. Deze Cuvé 8 ( 8e generatie wijnmakers bij Pfister) is uniek in zijn soort

Pinot Gris Vendanges Tardives 2007: 2007 was nog eens goed VT jaar , druiven zijn deels ingedroogd wegens overrijp, deels onder invloed van botrytis. Boenwas, mirabellen, dadels, frangipanes maar onderbouwd door aciditeit . Nu perfect op dronk maar kan nog enkele jaren mee


Alweer een boeiende trip, met domeinen die ik al bezocht had en die ik nieuw heb leren kennen. Ik heb links en rechts nog andere dingen geproefde laatste weken. Niet alles was perfect maar enkele treffende conclusies

De pinot noir uit 2015 en 2016 zijn geslaagd te noemen. Er is een hele duidelijke kwaliteitsommezwaai bij de betere wijnmakers in pinot noir . minder rendement, geen karikaturale vatlageringen....
pinot noir 2014 : be careful en proeven is de boodschap
Pinot Gris: het wordt droger en gastronomischer
Pinot Blanc: ik heb de indruk dat er meer en meer van deze druif in de Cremants verdwijnt ....een spijtige evolutie



[/b]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)
Bedankt voor het uitgebreide en interessante verslag, Peter!!
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much
(05-11-2017 11:55 PM)peter schreef: [ -> ]
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much

Wel Peter, dat een Riesling met 16% alc. veel te veel is daar ben ik het volledig mee eens.

Dat de opwarming een rol speelt en nog meer zal spelen daar ga ik ook akkoord mee.

Maar, ik heb Rieslings liggen uit Italie en ook Slovenië, dus meer zuidelijk gelegen landen, die zelfs in warmere jaren uitstekende Rieslings maken met restsuikers onder de 5g/l.
Sommige forumbezoekers hebben deze Rieslings bij mij reeds gedronken.

En wat ik toch moeilijk ga accepteren is dat er in de Riesling Hengst van Josmeyer 34 gram/l restsuiker zou zitten, laat staan de jaargang 2009. huhuh (2,4 g/l)
Ook in warmere jaren heeft deze wijn restsuikers van minder dan 5 gram per liter.
2010 was dan wel een uitzondering met een waarde van 9 g/l maar wat gedeeltelijk werd gecompenseerd door een hogere graad aan aciditeit namelijk 8,2 g/l.
(06-11-2017 01:24 AM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 11:55 PM)peter schreef: [ -> ]
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much

Wel Peter, dat een Riesling met 16% alc. veel te veel is daar ben ik het volledig mee eens.

Dat de opwarming een rol speelt en nog meer zal spelen daar ga ik ook akkoord mee.

Maar, ik heb Rieslings liggen uit Italie en ook Slovenië, dus meer zuidelijk gelegen landen, die zelfs in warmere jaren uitstekende Rieslings maken met restsuikers onder de 5g/l.
Sommige forumbezoekers hebben deze Rieslings bij mij reeds gedronken.

En wat ik toch moeilijk ga accepteren is dat er in de Riesling Hengst van Josmeyer 34 gram/l restsuiker zou zitten, laat staan de jaargang 2009. huhuh (2,4 g/l)
Ook in warmere jaren heeft deze wijn restsuikers van minder dan 5 gram per liter.
2010 was dan wel een uitzondering met een waarde van 9 g/l maar wat gedeeltelijk werd gecompenseerd door een hogere graad aan aciditeit namelijk 8,2 g/l.


Klopt Don , een GC riesling met deze restsuikers ( 34 gr/l) of volledig uitgefermenteerd tot 16 % zijn niet in evenwicht . in feite zeggen wij het zelfde ...
(07-11-2017 09:29 PM)peter schreef: [ -> ]
(06-11-2017 01:24 AM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 11:55 PM)peter schreef: [ -> ]
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much

Wel Peter, dat een Riesling met 16% alc. veel te veel is daar ben ik het volledig mee eens.

Dat de opwarming een rol speelt en nog meer zal spelen daar ga ik ook akkoord mee.

Maar, ik heb Rieslings liggen uit Italie en ook Slovenië, dus meer zuidelijk gelegen landen, die zelfs in warmere jaren uitstekende Rieslings maken met restsuikers onder de 5g/l.
Sommige forumbezoekers hebben deze Rieslings bij mij reeds gedronken.

En wat ik toch moeilijk ga accepteren is dat er in de Riesling Hengst van Josmeyer 34 gram/l restsuiker zou zitten, laat staan de jaargang 2009. huhuh (2,4 g/l)
Ook in warmere jaren heeft deze wijn restsuikers van minder dan 5 gram per liter.
2010 was dan wel een uitzondering met een waarde van 9 g/l maar wat gedeeltelijk werd gecompenseerd door een hogere graad aan aciditeit namelijk 8,2 g/l.


Klopt Don , een GC riesling met deze restsuikers ( 34 gr/l) of volledig uitgefermenteerd tot 16 % zijn niet in evenwicht . in feite zeggen wij het zelfde ...

Kom nou, ik heb al fabuleuze Rieslings gedronken met véél meer restsuiker, tot meer dan 150gr/l zelfs. Dat noemt men dan bvb. (trocken)beerenauslese. Smile
(08-11-2017 03:27 PM)wvd schreef: [ -> ]Kom nou, ik heb al fabuleuze Rieslings gedronken met véél meer restsuiker, tot meer dan 150gr/l zelfs. Dat noemt men dan bvb. (trocken)beerenauslese. Smile

Een trockenbeerenauslese met 16% alc. Werner? Want daar ging het in de discussie juist om: evenwicht!
(08-11-2017 03:27 PM)wvd schreef: [ -> ]
(07-11-2017 09:29 PM)peter schreef: [ -> ]
(06-11-2017 01:24 AM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 11:55 PM)peter schreef: [ -> ]
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much

Wel Peter, dat een Riesling met 16% alc. veel te veel is daar ben ik het volledig mee eens.

Dat de opwarming een rol speelt en nog meer zal spelen daar ga ik ook akkoord mee.

Maar, ik heb Rieslings liggen uit Italie en ook Slovenië, dus meer zuidelijk gelegen landen, die zelfs in warmere jaren uitstekende Rieslings maken met restsuikers onder de 5g/l.
Sommige forumbezoekers hebben deze Rieslings bij mij reeds gedronken.

En wat ik toch moeilijk ga accepteren is dat er in de Riesling Hengst van Josmeyer 34 gram/l restsuiker zou zitten, laat staan de jaargang 2009. huhuh (2,4 g/l)
Ook in warmere jaren heeft deze wijn restsuikers van minder dan 5 gram per liter.
2010 was dan wel een uitzondering met een waarde van 9 g/l maar wat gedeeltelijk werd gecompenseerd door een hogere graad aan aciditeit namelijk 8,2 g/l.


Klopt Don , een GC riesling met deze restsuikers ( 34 gr/l) of volledig uitgefermenteerd tot 16 % zijn niet in evenwicht . in feite zeggen wij het zelfde ...

Kom nou, ik heb al fabuleuze Rieslings gedronken met véél meer restsuiker, tot meer dan 150gr/l zelfs. Dat noemt men dan bvb. (trocken)beerenauslese. Smile

Kom nou wvd we hebben het hier over droge Rieslings uit de Elzas en specifiek over de Rieslings GC Hengst.

En ik weet ook dat er in Duitsland vele Rieslings worden gemaakt met restsuikers van meer dan 34gr/l.
Maar deze hebben me nog nooit kunnen overtuigen om voor hen een plaats te reserveren in mijn kelder.
(08-11-2017 06:25 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(08-11-2017 03:27 PM)wvd schreef: [ -> ]
(07-11-2017 09:29 PM)peter schreef: [ -> ]
(06-11-2017 01:24 AM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 11:55 PM)peter schreef: [ -> ]
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much

Wel Peter, dat een Riesling met 16% alc. veel te veel is daar ben ik het volledig mee eens.

Dat de opwarming een rol speelt en nog meer zal spelen daar ga ik ook akkoord mee.

Maar, ik heb Rieslings liggen uit Italie en ook Slovenië, dus meer zuidelijk gelegen landen, die zelfs in warmere jaren uitstekende Rieslings maken met restsuikers onder de 5g/l.
Sommige forumbezoekers hebben deze Rieslings bij mij reeds gedronken.

En wat ik toch moeilijk ga accepteren is dat er in de Riesling Hengst van Josmeyer 34 gram/l restsuiker zou zitten, laat staan de jaargang 2009. huhuh (2,4 g/l)
Ook in warmere jaren heeft deze wijn restsuikers van minder dan 5 gram per liter.
2010 was dan wel een uitzondering met een waarde van 9 g/l maar wat gedeeltelijk werd gecompenseerd door een hogere graad aan aciditeit namelijk 8,2 g/l.


Klopt Don , een GC riesling met deze restsuikers ( 34 gr/l) of volledig uitgefermenteerd tot 16 % zijn niet in evenwicht . in feite zeggen wij het zelfde ...

Kom nou, ik heb al fabuleuze Rieslings gedronken met véél meer restsuiker, tot meer dan 150gr/l zelfs. Dat noemt men dan bvb. (trocken)beerenauslese. Smile

Kom nou wvd we hebben het hier over droge Rieslings uit de Elzas en specifiek over de Rieslings GC Hengst.

En ik weet ook dat er in Duitsland vele Rieslings worden gemaakt met restsuikers van meer dan 34gr/l.
Maar deze hebben me nog nooit kunnen overtuigen om voor hen een plaats te reserveren in mijn kelder.



Werner, je begrijpt mij niet : ik heb het hier inderdaad over Elzas rieslings grand cru waarvan de consument een DROGE wijn verwacht ( dus geen vendanges tardives of Selection des grains nobles ) . Ik heb ook al fabelachtige rieslings gedronken met restzoet , daar gaat het niet over. In Duitsland is dit tenminste duidelijk: GG is droog.
(08-11-2017 09:06 PM)peter schreef: [ -> ]
(08-11-2017 06:25 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(08-11-2017 03:27 PM)wvd schreef: [ -> ]
(07-11-2017 09:29 PM)peter schreef: [ -> ]
(06-11-2017 01:24 AM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 11:55 PM)peter schreef: [ -> ]
(05-11-2017 04:52 PM)don quichotte schreef: [ -> ]
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]..........

Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
...............................


?

Awel, awel, ik voel me aangesproken.Wink
Ik heb toch een andere ervaring en mening.
Peter heb je de GC Hengst Riesling van Josmeyer of Zind-Humbrecht al gedronken?
Ik wel en heb zelfs nog een paar fleskes uit begin jaren 90 liggen.
Nog altijd springlevend en met een vitaliteit en fraîcheur om stil bij te blijven staan maar deze hebben dan wel niet 16% alc.
Wijnen die ook gekenmerkt worden door finesse, mineraliteit en soms ook iets exotisch in hun geur. Wijnen waar na vele jaren de acciditeit zich in alle tederheid manifesteert met het residueel suiker en toch voldoende droog overkomen.

De Grand Cru Hengst van Zind-Humbrecht koop ik niet meer omwille van zijn prijskaartje. Wel liggen in mijn kelder verschillende Rieslings ( jaargangen en cuvée's) van recente jaren van Zind-Humbrecht nog in mijn kelder.
Van Josmeyer heb ik de Riesling Grand Cru Hengst 2013 nog liggen + een pak andere Rieslings van dit domein (herkomst 1Jour1Vin)

ik heb al de riesling GC hengst 2009 Josmeyer mogen drinken. Een mooie en volle wijn. Maar het is een terroir die in warme jaren ( en de laatste jaren zijn er zo meerdere) zijn limieten heeft wat betreft riesling indien men droog wil vinifiëren. Zelfs met 14° alcohol zou er 34 gram restsuiker in blijven. Het kan wel zijn dat het stuk dat Josmeyer of Z-H bezit hoger gelegen is waardoor het minder gevoelig is voor opwarming, of dat er net dat tikkeltje meer kalk in zit..... Ik denk echter dat je het met mij eens bent , een riesling van 16° .....far too much

Wel Peter, dat een Riesling met 16% alc. veel te veel is daar ben ik het volledig mee eens.

Dat de opwarming een rol speelt en nog meer zal spelen daar ga ik ook akkoord mee.

Maar, ik heb Rieslings liggen uit Italie en ook Slovenië, dus meer zuidelijk gelegen landen, die zelfs in warmere jaren uitstekende Rieslings maken met restsuikers onder de 5g/l.
Sommige forumbezoekers hebben deze Rieslings bij mij reeds gedronken.

En wat ik toch moeilijk ga accepteren is dat er in de Riesling Hengst van Josmeyer 34 gram/l restsuiker zou zitten, laat staan de jaargang 2009. huhuh (2,4 g/l)
Ook in warmere jaren heeft deze wijn restsuikers van minder dan 5 gram per liter.
2010 was dan wel een uitzondering met een waarde van 9 g/l maar wat gedeeltelijk werd gecompenseerd door een hogere graad aan aciditeit namelijk 8,2 g/l.


Klopt Don , een GC riesling met deze restsuikers ( 34 gr/l) of volledig uitgefermenteerd tot 16 % zijn niet in evenwicht . in feite zeggen wij het zelfde ...

Kom nou, ik heb al fabuleuze Rieslings gedronken met véél meer restsuiker, tot meer dan 150gr/l zelfs. Dat noemt men dan bvb. (trocken)beerenauslese. Smile

Kom nou wvd we hebben het hier over droge Rieslings uit de Elzas en specifiek over de Rieslings GC Hengst.

En ik weet ook dat er in Duitsland vele Rieslings worden gemaakt met restsuikers van meer dan 34gr/l.
Maar deze hebben me nog nooit kunnen overtuigen om voor hen een plaats te reserveren in mijn kelder.



Werner, je begrijpt mij niet : ik heb het hier inderdaad over Elzas rieslings grand cru waarvan de consument een DROGE wijn verwacht ( dus geen vendanges tardives of Selection des grains nobles ) . Ik heb ook al fabelachtige rieslings gedronken met restzoet , daar gaat het niet over. In Duitsland is dit tenminste duidelijk: GG is droog.

Sorry, was als grapje bedoeld. Ik kocht zeer lang geleden ook al eens een alzassertje, maar sinds de zoete golf hier toesloeg ben ik helemaal afgehaakt. Ik had nog 1988 van Zind papa, droog, en dan in 1989 waren ze plots zoeterig. Nooit niks meer gekocht en nu zijn ze zowiezo niet te betalen.

@Don: zo zie je maar; 't is allemaal een kwestie van smaak.
Ik heb zelf ook geen (T)BA liggen. Nochtans dronk, pardon, proefde ik er die voor mij zowat van het allergrootste zijn wat er bestaat. Dat komt doordat ik die absoluut niet kan betalen. Een Grünhauser TBA moest in 1990 al 500DM kosten en Carl Von Schubert zei toen dat hij die enkel maakte als uithangbord want dat hij er aan die prijs bij inschoot. Als je een (T)BA vind die wél te betalen is, dan is het prul.
(09-11-2017 03:57 PM)wvd schreef: [ -> ]Als je een (T)BA vind die wél te betalen is, dan is het prul.
Werner, ik neem aan dat je het enkel over TBA in de Elzas hebt?
(09-11-2017 04:50 PM)Corto schreef: [ -> ]
(09-11-2017 03:57 PM)wvd schreef: [ -> ]Als je een (T)BA vind die wél te betalen is, dan is het prul.
Werner, ik neem aan dat je het enkel over TBA in de Elzas hebt?

Waarbij het dan eerder over SGN zou gaan.. Wink
(09-11-2017 07:47 PM)vinejo schreef: [ -> ]
(09-11-2017 04:50 PM)Corto schreef: [ -> ]
(09-11-2017 03:57 PM)wvd schreef: [ -> ]Als je een (T)BA vind die wél te betalen is, dan is het prul.
Werner, ik neem aan dat je het enkel over TBA in de Elzas hebt?

Waarbij het dan eerder over SGN zou gaan.. Wink

Hmm, ik blink weer niet uit in duidelijkheid, een oude kwaal...

Eerst had ik het in antwoord op Don over "zoete Riesling" in het algemeen en dus verwees ik daar naar de Duitse productie. Daarop antwoordde hij dat hij er niet van houdt (wat zijn verdomde recht is), waarop ik weer repliceerde, nog steeds verwijzend naar de productie van hemelse nectar die uit sommige gebieden in Duitsland komt, dat dit een kwestie van smaak is, want dat enkele van de aller- allergrootste wijnen die ik ooit proefde van dit type is, Duitse (T)BA dus.
Dit gezegd zijnde, ik hou erg van andere zoete wijnen zoals Barsac-Sauternes (voor mij misschien wel het beste wat uit Bx komt), Burgenlanders of idd SGN, maar nooit proefde ik elders de immense spanning en complexiteit die je soms in grote Duitse Rieslings vindt. Maar die kan ik absoluut niet betalen en dus drink ik voor mijn geld liever de zoete Bx. Wink
(10-11-2017 10:13 AM)wvd schreef: [ -> ]. Maar die kan ik absoluut niet betalen en dus drink ik voor mijn geld liever de zoete Bx. Wink
Dat begrijp ik dus niet. Riesling van de Mosel is gewoonweg de meest betaalbare wijn in mijn boeken. Top Riesling is gewoonweg een fles van rond de 15€ kopen en een tiental jaar wegzetten;
(10-11-2017 10:13 AM)wvd schreef: [ -> ]. Maar die kan ik absoluut niet betalen en dus drink ik voor mijn geld liever de zoete Bx. Wink
Dat begrijp ik dus niet. Riesling van de Mosel is gewoonweg de meest betaalbare wijn in mijn boeken. Top Riesling is gewoonweg een fles van rond de 15€ kopen en een tiental jaar wegzetten;
Kan dit forum verder gaan over oorspronkelijk thema, nl een ontdekkingstocht langs enkele interessante elzas wijnboeren....begin al spijt te krijgen van mijn post

met dank
(10-11-2017 04:43 PM)bowmore schreef: [ -> ]
(10-11-2017 10:13 AM)wvd schreef: [ -> ]. Maar die kan ik absoluut niet betalen en dus drink ik voor mijn geld liever de zoete Bx. Wink
Dat begrijp ik dus niet. Riesling van de Mosel is gewoonweg de meest betaalbare wijn in mijn boeken. Top Riesling is gewoonweg een fles van rond de 15€ kopen en een tiental jaar wegzetten;
(10-11-2017 10:13 AM)wvd schreef: [ -> ]. Maar die kan ik absoluut niet betalen en dus drink ik voor mijn geld liever de zoete Bx. Wink
Dat begrijp ik dus niet. Riesling van de Mosel is gewoonweg de meest betaalbare wijn in mijn boeken. Top Riesling is gewoonweg een fles van rond de 15€ kopen en een tiental jaar wegzetten;

Het gaat dan wel over zoete Riesling, Beerenauslese & Trockenbeerenauslese. Die kosten een ietsiepietsie meer, eerder 100 tot een veelvoud daarvan.
En misschien vind je hier en daar nog wel een Kabinett van een top wijnbouwer onder 15€, maar een Spät- of Auslese van een top producent kost al heel snel 25€ of meer. En die zijn "lieblich", niet echt zoet. Kijk maar eens wat een Auslese van Haag, Prüm, Van Volxem, Dönnhof, Leitz of Weil kosten, om van Egon Mûller maar te zwijgen.
Een mooie Sauternes daarentegen vind je soms al wel eens voor een goei 30€, vandaar.

En om aan Peter's verzuchtingen te voldoen: misschien kan deze discussie verplaatst of gestopt worden?
(05-11-2017 01:45 PM)peter schreef: [ -> ]Van de herfstvakantie geprofiteerd om enkele domeinen te bezoeken in de Elzas

hierbij enkele impressies..

1) Barmes-Buecher te Wettolsheim

Behoort tot de top 20 in deze regio en één van de voorlopers van biodynamie. Genevieve runt het bedrijf met haar 2 kinderen ( twintigers) die samen in de zaak zijn gestapt na het plotse overlijden van Francois Barmes in oktober 2011 tgv accident met zijn MTB.
In jaren 90 was de stijl voluptueus, neigend naar surmaturiteit maar de laatste 10 jaar is ook hier een merkelijke evolutie aan de gang naar droge gastronomische wijnen. en dat hebben wij mogen proeven !

hier kort overzicht

De dame moest haar aandacht spreiden over 8 Brazilianen en wijzelf maar zij deed dit met verve.

Wat hebben wij geproefd


Riesling: leimental 2012 : heel strak, pompelmoes , pittige zuren best ok
Clos sand 2015 : veel mineraliteit, echt rots in de neus dat je rook, beetje fumé, naast rijper fruit, heel gelaagd ook; love it , ondanks warm jaar en graniet grond is dit best in evenwicht omdat clos sand zich tegen de bosrand bevindt en hoger ingeplant is ( koeler en frisser dus ) . Slurp

De gc hengst 2011 riesling was voor mij te pompeus , heel zwaar en alcoholisch miste precisie. Haar man is overleden in oktober 2011 en volgens mij is de vinificatie van deze wijn niet onder controle geweest om de bovenvermelde begrijpelijke redenen . 16 % alcohol is teveel voor riesling. Ze geraken er precies ook niet van af want nog steeds op lijst. Ik blijf erbij, De GC hengst is eerder een volle terroir die pinot gris, pinot noir en gewurztraminer tot zijn recht laat komen.
Steingrubler 2011 was iets lichter maar zat toch wel in zelfde bedje ziek , met 15 %

Vervolgens 2 pinot gris , nl de Pfleck en de Rosenberg beiden uit 2014. De pfleck stond al enkele dagen open en had beetje frigoneus, wat champignons. Kon mij niet bekoren.
De Pinot gris rosenberg 2014 had ook wel aardse toetsen maar fijn steenfruit en mooie ondersteunende zuren en mineraliteit. Knappe pinot gris die gastronomisch perfect inzetbaar is


De Pinot noir Réserve 2016 was nog piepjong met mooi krokant fruit ( kersen, en krieken a gogo en nog veel zuurtjes, een spring in het veld moet zich nog zetten maar komt goeie. Wordt opgevoed op grote foeders.
De vielles vignes 2014 was voor mij too much of everything, ik had er niet zoveel plezier in, miste vers fruit, nu al evolutief ik heb al betere pn gedronken.



2)Philippe Kubler te Soultzmatt ( domein Paul Kubler)

Werd er ontvangen door zijn moeder.

Pinot Blanc K 2014: 100 % pinot blanc, ietwat streng, veel aciditeit weinig drinkplezier

Pinot Gris K 2014: steenfruit, beetje nootjes, kruidig in middenstuk , frisse opwekkende afdronk. goed gemaakt zonder meer

Sylvaner Z 2013 : komt uit grand cru zinkoepfle , en is bewijs dat je met deze druif mits rendementbeperking en de juiste ondergrond ( cq kalk, zandsteen en mergel) een terroir wijn kan maken. Perfect droog gevinifieerd, rank en slank, zekere ziltigheid in afdronk naast steenfruit. Moet zeer goed gaan met sint jacobs schelpen...Goede sylvaners hebben dit regelmatig trouwens ,ziltigheid ...

Sylvaner Z 2015: warm jaar, hier hebben wij restsuikers. Blijft elegant maar ik heb liever de 2013.

Pinot Gris Zinnkoepfle 2014 en 2016 : duidelijke voorkeur voor 2016 die rijjker en gelaagder is. De 2016 heeft een mooie ondersteunende aciditeit die de rijkheid en het aanwezige restzoet onderbouwt.
Om te kopen en weg te leggen.


3) Henry Fuchs te Ribeauvillé

Opkomend talent, die het domein van zijn ouders heeft overgenomen en de wijnen droger vinifieert met sterke rendementsbeperkingen . Wij werden ontvangen door zijn aanvankelijk wat gereserveerde, doch met de tijd vriendelijkere mama.

Ik had in de winkel boutique vini te riquewihr zijn pinot noir "rouge comme renard" gekocht van het jaartal 2014 en 2015. Ik was echt onder de indruk van de 2015. Bakken fruit, vlezig, mooi pepertje, gedoseerd houtgebruik, rijpe tanines ....WAUW. Dit moest ik hebben. Helaas er zijn slechts 750 flessen van gemaakt , een rendement van 30 Hl/ha dus snel uitverkocht en enkel nog te vinden bij de caviste.

Dan maar andere dingen geproefd

Pinot Blanc Auxerrois 2015 : te rond voor mij, het warme jaar zit er voor iets tussen
Sylvaner vieilles vignes 2016: mooi steenfruit, soepel en aangenaam, ideale aperitief wijn , knap gemaakt zonder meer en dit voor amper 8 €.
riesling equinoxe 2016: agrumes, citrus, speelse zuurtje, zit goed in elkaar een mooie riesling voor 11,6 €

Pinot NOir ROuge de Ribeauvillé 2015 : veel rood fruit in de neus, nog wat nerveus onrustig , een goede PN voor een eerlijke prijs van 2015.


3) Mittnacht Freres uit Hunawihr

Daar moest ik Cremant voor een vriend gaan halen en heb ervan geprofiteerd om andere dingen te proeven


Pinot Blanc Auxerrois: lekker maar ietwat simpel en dun
Gentil Gyotaku 2016: assemblage wijn , droog , speels , licht kruidig ; zeer goed gemaakt, niet complex , gaat zeer goed met Sushi's en gebakken vis zoals makreel en sardientjes of verse maatjes
riesling osterberg 2014: licht tanineus, stevige zuren heeft nog tijd nodig, heb hem niet gekocht



4) Pfister uit Dahlenheim

domein uit de noordelijke elzas regio, minder toeristisch, maar vooral een ietwat koeler klimaat zorgt voor het nodige evenwicht in warme jaren zoals 2015, 2017 en in mindere mate 2016 .

Trouwens er zijn meerdere ontdekkingen te doen in de noordelijke regio's....

Melanie Pfister maakt elegante en gracieuze wijnen . Het domein bestaat al 8 generaties en terwijl haar vader vooral instaat voor het onderhoud van de wijngaarden, zorgt Melanie voor de vinificatie. Zij heeft stages gedaan bij Meo Camuzet, Cheval Blanc, Zind-Humbrecht, Craggy Range in Nieuw-Zeeland...
De (internationale) vakpers begint het domein ondertussen ook beter te kennen.

De stijl van de wijnen is droog zoveel als mogelijk....

Geproefd:

pinot blanc 2014 : eindelijk de juiste mix tussen rondeur en aciditeit. Geurt naar peer, beetje meloen, floraal ook zachte ondersteunende zuren , filmende wijn

Pinot gris 2014: tikkeltje kruidiger, nog steeds droog gevinifieerd maar voller en ronder dan de pinot blanc , indruk van gedroogd steenfruit en amandelen

Cuvé 8 2015: blend van gewurztraminer, riesling, pinot gris en muscat. Elke druif doet zijn ding zowel qua aroma ( kruidigheid, pompelmoes, steenfruit, mineraliteit in de vorm van natte steen ...) als in de afdronk waar je smaakpapillen telkens andere dingen ontdekken zonder vermoeiend te worden. Heel boeiende wijn en voor mij eens te meer het bewijs dit dergelijke blends een unieke plaats hebben in fusionkeuken. De ervaring bij Cheval Blanc heeft duidelijk vruchten afgeworpen, waar natuurlijk ook geblend wordt. Deiss maakt ook mengwijnen ( ok principe is nog anders bij hem ) maar dit in een veel opulenter register. Deze Cuvé 8 ( 8e generatie wijnmakers bij Pfister) is uniek in zijn soort

Pinot Gris Vendanges Tardives 2007: 2007 was nog eens goed VT jaar , druiven zijn deels ingedroogd wegens overrijp, deels onder invloed van botrytis. Boenwas, mirabellen, dadels, frangipanes maar onderbouwd door aciditeit . Nu perfect op dronk maar kan nog enkele jaren mee


Alweer een boeiende trip, met domeinen die ik al bezocht had en die ik nieuw heb leren kennen. Ik heb links en rechts nog andere dingen geproefde laatste weken. Niet alles was perfect maar enkele treffende conclusies

De pinot noir uit 2015 en 2016 zijn geslaagd te noemen. Er is een hele duidelijke kwaliteitsommezwaai bij de betere wijnmakers in pinot noir . minder rendement, geen karikaturale vatlageringen....
pinot noir 2014 : be careful en proeven is de boodschap
Pinot Gris: het wordt droger en gastronomischer
Pinot Blanc: ik heb de indruk dat er meer en meer van deze druif in de Cremants verdwijnt ....een spijtige evolutie

Nogmaals dank, Peter, voor dit uitgebreide en bijzónder interessante verslag!

Een bedenking die ik me maakte na je enthousiasme over de Cuve 8 (blend van vier druiven)..: Misschien is het systeem van monocepages in de streek wat achterhaald, en kan men boeiendere wijnen maken door te assembleren..? En voor sommige wijnen misschien het effect van het klimaat counteren..?
volledig mee eens Vinejo met je bedenking. Het adequaat blenden van druivenrassen is iets waar de Elzas meer werk moet van maken. Zij hebben alles in huis om dan hele originele wijnen te maken die ook gastronomisch hun plaats vinden in licht Aziatische of fusionkeuken. Gewurztraminer voor de aroma's, expressie , kruidigheid en , pinot-gris voor de structuur en rondheid , riesling voor de aciditeit en finesse, beetje muscat voor instant fruit...., terroirexpressie die er in Elzas in overvloed is en dan nog een wijnmaker die kan blenden en ..bingo !
Nogmaals dank, Peter, voor dit uitgebreide en bijzónder interessante verslag!

Een bedenking die ik me maakte na je enthousiasme over de Cuve 8 (blend van vier druiven)..: Misschien is het systeem van monocepages in de streek wat achterhaald, en kan men boeiendere wijnen maken door te assembleren..? En voor sommige wijnen misschien het effect van het klimaat counteren..?

(12-11-2017 02:02 PM)peter schreef: [ -> ]volledig mee eens Vinejo met je bedenking. Het adequaat blenden van druivenrassen is iets waar de Elzas meer werk moet van maken. Zij hebben alles in huis om dan hele originele wijnen te maken die ook gastronomisch hun plaats vinden in licht Aziatische of fusionkeuken. Gewurztraminer voor de aroma's, expressie , kruidigheid en , pinot-gris voor de structuur en rondheid , riesling voor de aciditeit en finesse, beetje muscat voor instant fruit...., terroirexpressie die er in Elzas in overvloed is en dan nog een wijnmaker die kan blenden en ..bingo !

Wat houdt er hen tegen? Marcel Deiss, een topper, doet het toch? Maar als je gewurz en pinot gris in de assemblages gaat doen kan je strak en droog toch wel vergeten denk ik, niet?
Edelzwicker bestaat ook al lang. Wat vind je hiervan? Dus als ze echt willen kunnen ze dat toch volgens mij. Of ben ik verkeerd?
over de gemiddelde kwaliteit van edelzwicker , tja ....ik denk niet dat dit het goede voorbeeld is. De complantnationwijnen van Deiss zjin opulent en vol, moeilijk combineerbaar met gastronomie doch eerder op zichzelf te drinken. de Cuvé 8 van Pfister of in mindere mate de gentil van Mittnacht gebruiken de gewurz en pinot gris ter ondersteuning en dan kan het wel droog wegens een aanwezigheid van riesling en/of sylvaner in het geval van Mittnacht.....
Ik stel voor : blind laten proeven aan wijnproevers en horen wat zij erover zeggen ...
Ga eind februari naar de Elzas.
Nog nieuwe ontdekkingen?
(03-02-2020 04:24 PM)Jef schreef: [ -> ]Ga eind februari naar de Elzas.
Nog nieuwe ontdekkingen?
Probeer eens Vincent Stoeffler in Barr. Mooi domein en prima wijnen.

http://www.vins-stoeffler.com/fr

Probeer ook zijn crémant millésimé. Een aanrader!
Volgende wijnboeren bezocht:Laurent Barth,Meyer Fonné,Cave de Turckheim en Jean Marc Bernhard.
De laatste op aanraden van Philippe van Tav Alsacienne voor zijn Riesling.
Koppelingen