wijnliefhebbers

Volledige versie: Fre 35 oogstjaren
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
Een uitgelezen gezelschap alcoholici werd gisteren door Fre verzameld om samen het aanbreken van de eerste signalen van een midlife crisis te bestrijden. De deelnemers verschenen totaal afgetraind en met zwierige neusvleugels en gespierde tongen aan de proeftafel. Dertien wijnen passeerden de revue, dit is wat onze gescleroseerde hersenen ervan hebben onthouden.

Wijn 1
Licht reductief en ziltig aroma, met agrume en heel lichte toast. In de mond zeer strelend, even bijna verlegen maar dan weer expressief, tussen strak en vol, met microdosissen boter en vanille, mooie zoutige afdronk.
Een prachtige starter waar direct aan Chablis werd gedacht, ondanks een terechte opmerking dat de houttoetsen toch niet zo typisch waren. Misschien niet voor de gemiddelde Chablis, antwoordde een erudiet proever, maar wie weet is dit een Grand Cru...
Jean-Paul & Benoit Droin Chablis Grand Cru Vaudésir 2013
93

De tweede witte was een stuk intenser van kleur, met rijper fruit. Peer, mandarijn, zeste, citroensnoepjes en fumé. Mooi geparfumeerd. De wijn begint fruitig in de mond, lijkt eventjes nogal eenvoudig, maar plots wordt hij heel filmend. En blijkt dan nog mooi onderverdeeld in een voorfilm en een hoofdfilm. Na de fruitigheid kregen we een mineralige fraicheur, een mondvullend gevoel en middellange afdronk (perzik, toast).
Ballot Millot Meursault, Narvaux 2017
92

Wijn 3
Oeps, wat een geëvolueerd kleur, wellicht iets van rond de eeuwwisseling. Een vlezig, gerookt boeket met grafiet en cacao. Het is zoeken naar fruit, doet wat denken aan een Bordeaux van enige leeftijd waarin het hout nog niet is versmolten. In de mond komt de wijn een stuk lichter over dan verwacht, veel materie, mooi evenwicht, smelt echter niet op de tong, redelijk strenge afdronk.
Een Bourgogne oude stijl, met behoorlijk veel extractie en houtlagering. Niet echt de stijl waar we heden op zoek naar zijn maar toch op zich een heel goede wijn. De jaargang verwondert uiteindelijk niet (ook Bordeaux 2005 kan die strengheid en rusticiteit nog steeds hebben).
Domaine Pierre Gelin Fixin 1er Cru Clos Napoleon 2005
89-90

Wijn 4 was andere koek, veel fijner en eleganter in de neus, floraal, aardbei, potloodpunt. Een schitterend evenwicht en bijzonder mooie zuurbalans (het tegendeel van de Engelse toerist, ze zijn er, ze vallen op, en toch storen ze niet.) De zachte, fruitige afdronk zorgt voor de kers (of de framboos, of de aardbei) op de taart.
Domaine Michel Gros Nuits St. Georges Les Chaliots 2010
92

Wijn 5 is wijn 4 maar dan in de extended version. Zelfde smaken en aroma s, maar hier met veel meer volume in het glas. Deze wijn draagt een fluwelen jasje dat, zoals fluwelen jasjes horen te doen, tegelijkertijd zorgt voor warmte en elegantie. 2011 en toch zo mooi rijp dat moet een topwijnbouwer zijn. En een topperceel natuurlijk.
Domaine Michel Gros Vosne-Romanée 1er Cru Aux Brulées 2011
93+

Wijn 6
Tja, dachten we van het beste te van Bourgogne te hebben gehad maar the sky is the limit als Fre zijn flesjes boven haalt. Een lichte reductie en heerlijke neus van vooral zwart fruit deed ons even denken aan een Cote Rotie of iets van die strekking. Pakken fruit en een zijdezachte kracht gaven deze wijn een extra dimensie. Een dimensie waarin we ons heel graag bevinden. Scotty, beam us up!
Domaine Bertagna Vosne-Romanée 1er Cru Les Beaux Monts 2010
94

Vervolgens kwam er een duo in het glas.

Wijn 1 was chalky, sanguine, floraal, met zacht fruit dat zich ook in de mond manifesteert, heel fris en fluwelig, iemand vond dat de wijn kon worden geabsorbeerd in plaats van ingeslikt, wegsmeltende afdronk incluis. Zéer mooi op dronk vonden we.

Wijn 2 had een complexe, gelaagde neus met bosbes, rood fruit en leder, grafiet ook. Minder fluwelig in de mond, met korrelige tannine en een strengere afdronk. Vince besloot dat dit twee maal 2010 was, Oli beaamde dit en opperde dicht bij elkaar gelegen percelen van dezelfde wijnbouwer. Vanaf heden gaan zij door het leven als de Bingo-boys.
Het waren
Domaine Lucien Boillot et Fils Gevrey-Chambertin 1er Cru Les Cherbaudes 2010
93
en
Domaine Lucien Boillot et Fils Gevrey-Chambertin 1er Cru La Perrière 2010
91+

De Bourgogne-orgasmes hadden al door de hele Deinze regio geschald, en toch moest het echte hoogtepunt nog komen. Een wijn die de beste eigenschappen van de vorige wijnen in zich verenigde. Een fabuleus floraal aroma, enorme lengte én diepte, mooi versmolten tannines en zuurtjes en een zijdezachte afdronk. Een wijn die zelfs de BOB van dienst nooit kan uitspuwen, een wijn waar je blijft van genieten, met volume, evenwicht en rondeur, grandeur zelfs.
Bij de onthulling van het etiket schrokken we wel even dat een 2010 topperceel in Nuits al zover in zijn evolutie stond (een 2010 nu al perfect op dronk?) maar dit kan aan de bewaring hebben gelegen.
Georges Chicotot Nuits St. Georges 1er Cru Les Saint Georges 2010
95

Bij de heerlijke lasagne, gemaakt door de GILF van Fre, paste uiteraard een eenvoudigere wijn, dus koos Fre voor een Toscaanse topper. Leder, kruiden, een mand vol bosfruit, de mond eerst sappig maar naar t einde toe wat droogtrekkend...hebben we hier met een Bandol te maken? Ik was er bijna zeker van.
Il poggione Brunello di Montalcino 2012
91+

Ach, eindelijk hebben we de langverwachte icoon uit de Noordelijke Rhone. Een enorm púre wijn, met zalig fris zwart fruit, een knapperig, krokant mondgevoel, een wijn waarvan je nog tijdens de vorige slok al een volgende wil nemen. Of is het tóch geen Rhone...? Nope, wél een icoon...
Jean Foillard Morgon Cotes Du Py 2017
92

Kan het nog hedonistischer? Hmmm, jawel. Terwijl de 12de wijn nog maar net onze glazen kleurt zie ik Tienne al iets fluisteren.. Precies een Renaudkleurke...En hij had het niet over de wagen. In de neus keerden we precies terug naar de Bourgogne, zo fijn en elegant. De Oosterse specerijen en het volrijpe fruit leidden ons echter richting Reynaud, maar dan niet naar een wijn uit de Fonsalette maar wel uit de Rayasclan. Ik dacht aan een Pignan, het was de de alweer voortreffelijke, overachievende Pialade. Na al de kleppers die we dronken slaagde deze “gewone” Rhone er gewoonweg in gelijke tred te houden. Op zijn minst zelfs...
Château Rayas Côtes du Rhône La Pialade 2011
93

Toen was het echt tijd voor de laatste wijn. En ja, Fre wou natuurlijk eindigen met een Bandol, dan tóch! Ik gokte op Tempier, misschien zelfs Cabbasou, zo mooi was deze wijn. Blij dat ik in extremis toch den Bandol herkend heb!
wijn
Not.
Domaine du Vieux Télégraphe Châteauneuf-du-Pape La Crau 2000
94

Fre is 35,
het gaat snel,
Je ziet het aan zijn buik
En zijn uitgedroogde vel
maar wat ons betreft
mag het nog sneller gaan
Want het volgend feestje
komt eraan!
Wow, wat een prachtige proeverij, genieten geblazen.

Gefeliciteerd Fre, mooi om het volgende levensjaar zo in te luiden!
Top tasting.

Proficiat Freapplaus

Hier gaat het uiteindelijk om met wijn: delen met gelijkgestemden applausapplaus
Van harte Fre!

Prachtige proeverij. Mooi om te zien dat de Morgon en de Cotes du Rhône niet door de mand vallen in dit gezelschap.
Gefeliciteerd met proeverij én verjaardag.
Amaai, schoon degustatie! Wel jammer dat zo'n magnifieke wijnen er dan op 1 dag door moeten...
Bertagna is idd goed bezig en nog relatief onder de radar. Ik proefde in maart hun 2017 Beaux Monts en Clos Saint Denis en die waren bij de allermooiste die dag en dat in zeer illuster gezelschap! Om een beetje pietluttig te doen: de NSG is Chaliots en de Meursault Narvaux.
Proficiat, Fre, en wat een degustatie om dat te vieren watte

Bedankt voor het verslag!
We wisten dat er een bourgondische proeverij zat aan te komen, en dat was het in alle betekenissen van het woord Wink Het was een zalige namiddag. Dikke merci Fre!

Hieronder mijn aanvullingen

(09-06-2019 09:32 PM)vinejo schreef: [ -> ]Een uitgelezen gezelschap alcoholici werd gisteren door Fre verzameld om samen het aanbreken van de eerste signalen van een midlife crisis te bestrijden. De deelnemers verschenen totaal afgetraind en met zwierige neusvleugels en gespierde tongen aan de proeftafel. Dertien wijnen passeerden de revue, dit is wat onze gescleroseerde hersenen ervan hebben onthouden.

Wijn 1
Licht reductief en ziltig aroma, met agrume en heel lichte toast. In de mond zeer strelend, even bijna verlegen maar dan weer expressief, tussen strak en vol, met microdosissen boter en vanille, mooie zoutige afdronk.
Een prachtige starter waar direct aan Chablis werd gedacht, ondanks een terechte opmerking dat de houttoetsen toch niet zo typisch waren. Misschien niet voor de gemiddelde Chablis, antwoordde een erudiet proever, maar wie weet is dit een Grand Cru...
Jean-Paul & Benoit Droin Chablis Grand Cru Vaudésir 2013
93
Een neus waar ik spontaan de link met Chablis maakte door het uitgesproken citrusfruit in de neus, en limoen, een wijn die zingt, mooie mineraliteit, fijn! In de mond perfect evenwichtig, zuren, fruit en rondeur volledig in balans en een houttoets die in de afdronk komt piepen. Wat een opener. Bij de toplijstjes op het einde van de avond kwam deze wijn niet naar voren, maar eigenlijk verdient deze wijn daar ergens wel een plaats in. Wellicht de mooiste chablis die ik al gedronken heb.


De tweede witte was een stuk intenser van kleur, met rijper fruit. Peer, mandarijn, zeste, citroensnoepjes en fumé. Mooi geparfumeerd. De wijn begint fruitig in de mond, lijkt eventjes nogal eenvoudig, maar plots wordt hij heel filmend. En blijkt dan nog mooi onderverdeeld in een voorfilm en een hoofdfilm. Na de fruitigheid kregen we een mineralige fraicheur, een mondvullend gevoel en middellange afdronk (perzik, toast).
Ballot Millot Meursault, Narvaux 2017
92
een wijn die zich aanvankelijk niet echt liet plaatsen, het was wat zwemmen. RIjp fruit, peer, toch mooie zuurtjes. Na een tijdje begonnen stemmen op te gaan voor bourgogne, want er kwam prcies toch ook een botertoets bij. En dat was het ook. Mooie meursault, een stijl die je niet meteen verwacht in meursault, maar ja, hoe vaak drinken we dat ook.

Wijn 3
Oeps, wat een geëvolueerd kleur, wellicht iets van rond de eeuwwisseling. Een vlezig, gerookt boeket met grafiet en cacao. Het is zoeken naar fruit, doet wat denken aan een Bordeaux van enige leeftijd waarin het hout nog niet is versmolten. In de mond komt de wijn een stuk lichter over dan verwacht, veel materie, mooi evenwicht, smelt echter niet op de tong, redelijk strenge afdronk.
Een Bourgogne oude stijl, met behoorlijk veel extractie en houtlagering. Niet echt de stijl waar we heden op zoek naar zijn maar toch op zich een heel goede wijn. De jaargang verwondert uiteindelijk niet (ook Bordeaux 2005 kan die strengheid en rusticiteit nog steeds hebben).
Domaine Pierre Gelin Fixin 1er Cru Clos Napoleon 2005
89-90
INderdaad redelijk rijp van stijl, maar wel met een mooie spanning, en daardoor toch een boeiende wijn. Had voor mij een mooie Etna Rosso kunnen zijn bijvoorbeeld.


Wijn 4 was andere koek, veel fijner en eleganter in de neus, floraal, aardbei, potloodpunt. Een schitterend evenwicht en bijzonder mooie zuurbalans (het tegendeel van de Engelse toerist, ze zijn er, ze vallen op, en toch storen ze niet.) De zachte, fruitige afdronk zorgt voor de kers (of de framboos, of de aardbei) op de taart.
Domaine Michel Gros Nuits St. Georges Les Chaliots 2010
92
Zeer fijne neus, floraal, kersjes, ik had op een bepaald moment een vleug truffel. Fris mondgevoel, elegant, framboosjes, leuke spanning in de wijn. Rijp en toch fris. Ja dat moet 2010 zijn! Zeer mooi.

Wijn 5 is wijn 4 maar dan in de extended version. Zelfde smaken en aroma s, maar hier met veel meer volume in het glas. Deze wijn draagt een fluwelen jasje dat, zoals fluwelen jasjes horen te doen, tegelijkertijd zorgt voor warmte en elegantie. 2011 en toch zo mooi rijp dat moet een topwijnbouwer zijn. En een topperceel natuurlijk.
Domaine Michel Gros Vosne-Romanée 1er Cru Aux Brulées 2011
93+
Gerookt, kersjes, later ook een vleug leder. Fris, goede zuren, tannines nog wat jong, framboosjes. Kwam voor mij nog wat onstuimig over. Maar de kwaliteit was duidelijk merkbaar.

Wijn 6
Tja, dachten we van het beste te van Bourgogne te hebben gehad maar the sky is the limit als Fre zijn flesjes boven haalt. Een lichte reductie en heerlijke neus van vooral zwart fruit deed ons even denken aan een Cote Rotie of iets van die strekking. Pakken fruit en een zijdezachte kracht gaven deze wijn een extra dimensie. Een dimensie waarin we ons heel graag bevinden. Scotty, beam us up!
Domaine Bertagna Vosne-Romanée 1er Cru Les Beaux Monts 2010
94
Wow, deze wijn spreekt je aan en eist je aandacht op! Gerookte toets, aardbeitjes, steeltjes?, rijp rood fruit. RIjp in de mond en toch weer fris, goed balans, digeste wijn, zoals ik het graag heb. Zeer mooi, WOTN voor mij!

Vervolgens kwam er een duo in het glas.

Wijn 1 was chalky, sanguine, floraal, met zacht fruit dat zich ook in de mond manifesteert, heel fris en fluwelig, iemand vond dat de wijn kon worden geabsorbeerd in plaats van ingeslikt, wegsmeltende afdronk incluis. Zéer mooi op dronk vonden we.
Fijn, framboosjes, sanguin. Fris, rozen, elegant, nog wat jong vond ik, tannines zijn duidelijk merkbaar. Evolueerde nog duidelijk in het glas. Zal nog mooier worden!

Wijn 2 had een complexe, gelaagde neus met bosbes, rood fruit en leder, grafiet ook. Minder fluwelig in de mond, met korrelige tannine en een strengere afdronk. Vince besloot dat dit twee maal 2010 was, Oli beaamde dit en opperde dicht bij elkaar gelegen percelen van dezelfde wijnbouwer. Vanaf heden gaan zij door het leven als de Bingo-boys.
Zeer gelijkend op de vorige! Fijn, aanvankelijk iets meer hout?, fris, rijpe kersen, maar ook hier nog een jong gevoel. De hand van de wijnmaker was hier duidelijk, de kwaliteit ook. Dit wordt alleen nog maar mooier!


Het waren
Domaine Lucien Boillot et Fils Gevrey-Chambertin 1er Cru Les Cherbaudes 2010
93
en
Domaine Lucien Boillot et Fils Gevrey-Chambertin 1er Cru La Perrière 2010
91+

De Bourgogne-orgasmes hadden al door de hele Deinze regio geschald, en toch moest het echte hoogtepunt nog komen. Een wijn die de beste eigenschappen van de vorige wijnen in zich verenigde. Een fabuleus floraal aroma, enorme lengte én diepte, mooi versmolten tannines en zuurtjes en een zijdezachte afdronk. Een wijn die zelfs de BOB van dienst nooit kan uitspuwen, een wijn waar je blijft van genieten, met volume, evenwicht en rondeur, grandeur zelfs.
Bij de onthulling van het etiket schrokken we wel even dat een 2010 topperceel in Nuits al zover in zijn evolutie stond (een 2010 nu al perfect op dronk?) maar dit kan aan de bewaring hebben gelegen.
Georges Chicotot Nuits St. Georges 1er Cru Les Saint Georges 2010
95
Volledig anders deze! Bruin aan de rand. Ook in de neus beginnen de herfstaroma in de verte te piepen, naast framboosjes, tabak, laurier. Rood fruit in de mond, evolutie duidelijk merkbaar. Goede zuren, redelijk wat structuur. Mooi!


Bij de heerlijke lasagne, gemaakt door de GILF van Fre, paste uiteraard een eenvoudigere wijn, dus koos Fre voor een Toscaanse topper. Leder, kruiden, een mand vol bosfruit, de mond eerst sappig maar naar t einde toe wat droogtrekkend...hebben we hier met een Bandol te maken? Ik was er bijna zeker van.
Een wijntje voor bij de lasagna Rolleyes Beestige wijn, een echte krachtpatser! Beetje overwelmend. Ik denk dat dit top zal worden, maar dit is duidelijk één for the long run...

Il poggione Brunello di Montalcino 2012
91+

Ach, eindelijk hebben we de langverwachte icoon uit de Noordelijke Rhone. Een enorm púre wijn, met zalig fris zwart fruit, een knapperig, krokant mondgevoel, een wijn waarvan je nog tijdens de vorige slok al een volgende wil nemen. Of is het tóch geen Rhone...? Nope, wél een icoon...
Kersjes, fijn, wat kruidig. Fijne aanzet, puur! fris, zure kersjes, rijpe tannines, krokant! Dit is was boerser misschien dan de bourgognes, maar zo ongelooflijk lekker. Ook al was dit intrinsiek waarschijnlijk niet de beste wijn van de avond, maar gevoelsmatig is dit de wijn waarvan ik zeg : dit wil ik hebben! Heart

Jean Foillard Morgon Cotes Du Py 2017
92

Kan het nog hedonistischer? Hmmm, jawel. Terwijl de 12de wijn nog maar net onze glazen kleurt zie ik Tienne al iets fluisteren.. Precies een Renaudkleurke...En hij had het niet over de wagen. In de neus keerden we precies terug naar de Bourgogne, zo fijn en elegant. De Oosterse specerijen en het volrijpe fruit leidden ons echter richting Reynaud, maar dan niet naar een wijn uit de Fonsalette maar wel uit de Rayasclan. Ik dacht aan een Pignan, het was de de alweer voortreffelijke, overachievende Pialade. Na al de kleppers die we dronken slaagde deze “gewone” Rhone er gewoonweg in gelijke tred te houden. Op zijn minst zelfs...
Zalig neusje, pruim, kruidig, wat mineraliteit. Sanguin in de mond, zinderende zuurtjes. In de neus was mijne frank nog niet gevallen, maar één slok en je beseft wat dit is... En hoewel ik bij Des Tours vaak wat warmte heb, had ik dat hier nu eens helemaal niet. In die zin overtuigde hij mij deze keer 100%

Château Rayas Côtes du Rhône La Pialade 2011
93

Toen was het echt tijd voor de laatste wijn. En ja, Fre wou natuurlijk eindigen met een Bandol, dan tóch! Ik gokte op Tempier, misschien zelfs Cabbasou, zo mooi was deze wijn. Blij dat ik in extremis toch den Bandol herkend heb!
wijn
Not.
Een wijn die ik helemaal niet kon plaatsen. En die mij persoonlijk ook iets minder lag, door de warmte die er toch wel door kwam piepen. Tannines ook wat droogtrekkend vond ik, ondanks de leeftijd. Enfin, deze was minder mijn stijl, dus kan er niet over oordelen. Rond de tafel was er duidelijk meer enthousiasme, dus het was duidelijk een kwestie van not my cup of tea.

Domaine du Vieux Télégraphe Châteauneuf-du-Pape La Crau 2000
94

Fre is 35,
het gaat snel,
Je ziet het aan zijn buik
En zijn uitgedroogde vel
maar wat ons betreft
mag het nog sneller gaan
Want het volgend feestje
komt eraan!
en tegen dan is zijne Romanée op dronk kusknipoog
thank you guys voor al die fijne reacties en voor Jo voor het fantastische verslag! Het genot van de degustatie begon al bij het ineen steken ervan. Een aantal wijnen toonden zich nog jeugdig. Ik heb 't geluk gehad de wijnen op dag 2 en sommige op dag 3 te kunnen naproeven. De Bourgognes hielden goed stand, een aantal plooiden pas dan open. Enkel de Grenache wijnen waren, zoals je dat van de druif kan verwachten, al de col aan 't afdalen.

Wijn 1
Veel mineraliteit, agrumes, fijne zuren, zeer mooi gedoseerde houtlagering. Sterk ziltige toets in de neus en de mond. Ook een botertoetsje. Behoorlijk lang. Schommelt ergens tussen het koele en precieze van de Chablis en het vollere van de Beaune. Gaf op dag 3 nog steeds geen tekenen van vermoeidheid, integendeel.
Jean-Paul & Benoit Droin Chablis Grand Cru Vaudésir 2013

Wijn 2
Een tweetrapsraket: bij de eerste slok denk je van: "ja, da's oké maar niet echt speciaal." Maar als je de wijn lang genoeg in de mond houdt schakelt ie een versnelling hoger. Dan komt de finesse van deze wijn naar boven. Zeer jong natuurlijk en was best op dag 2.
Ballot Millot Meursault, Narvaux 2017


Wijn 3
Deze starter in rood was een blinde gok. Ik kende het domein niet, wel de reputatie van het perceel (monopole die verfijnde wijnen kan voortbrengen). Toen ik 'm zag staan bij Esprit des vins, uit een topjaar dan nog, dan wilde ik wel 's proberen. Aanvankelijk kwam ie erg oud over, maar verjongde precies met open staan: nog niet veel meegemaakt. Vrij vlezige wijn. Old school. Mooi spanning, rijk en boeiend maar mist de finesse van een grote bourgogne.
Domaine Pierre Gelin Fixin 1er Cru Clos Napoleon 2005


Wijn 4
De volgende was inderdaad erg verschillend van de Gelin. Zeer floraal, aardbeitjes, een zeer jonge neus. In de mond redelijk wat volume/materie en die mooie 2010 spanning. Knappe wijn die nog wat mag liggen.
Domaine Michel Gros Nuits St. Georges Les Chaliots 2010


Wijn 5
Krijt in de neus, cichorei en asbak. Neus puur of finesse. In de mond zit deze wijn in een fluwelen jasje van fruit, zei iemand mooi. Op dag 2 een klein glaasje met dezelfde kenmerken. Op dag 3 plooide deze knaap zich helemaal open. En hoe!! Ewel... naar alles wat je van een grote Vosne kan dromen: floraliteit en aardbeitjes, maar ook zwarte bes en fijne specerijen in de neus. Een zijdezacht mondgevoel met een smakenpallet die zich verder ontvouwt iedere seconde je deze wijn langer in de mond houdt. Wat moet dit geven in een topjaar? Michel Gros raadt in een amateuristisch filmpje (https://www.youtube.com/watch?v=fQnDbB-2Cvk) eigenlijk aan deze wijn in een gemiddeld jaar pas na 15 jaar te drinken, en zou zonder problemen tot 30 jaar houden. Het zou geologisch een gelijkaardige structuur hebben als Richebourg die naast dit perceel op dezelfde heuvel ligt. Maar dit perceel draait oostwaarts de Combes de Brulées in, waardoor hij later rijp is.
Domaine Michel Gros Vosne-Romanée 1er Cru Aux Brulées 2011

Wijn 6
Deze wijn toonde zich veel jonger dan de vorige, veel fruitiger ook. Graniet, dominant rood fruit en zwarte bes. Zeer veel volume en lengte. Deze kan nog wat meer uitdiepen. Wat hij al op dag 2 heeft gedaan (dag 3 niet gehaald). Mijn volgende fles gaat pas binnen 5 jaar open.
Domaine Bertagna Vosne-Romanée 1er Cru Les Beaux Monts 2010

Duo wijn 7 & 8
Mijn bedoeling was om te kijken wat het terroir doet. Dus binnen dezelfde appellatie (Gevrey Chambertin 1 cru), binnen hetzelfde jaar en van dezelfde wijnmaker werden 2 wijnen op tafel getoverd. De hand van de wijnmaker was duidelijk, de wijnen hadden vooral in de neus een link. De Cherbaudes is misschien de meest gereputeerde van de 2. Vooral de combinatie van het krijtige en de orange zeste was zo verleidelijk. In de mond een volle wijn waar alle elementen mooi op z'n plaats zitten, zonder haast weliswaar. De Perrière had meer structuur, hogere zuren en nadrukkelijkere tannines. De Perrière heeft meer toekomst, want op dag 2 maakte hij een serieuze stap voorwaarts. Gelukkig heb ik van beide cuvées wel nog wat flesjes. Op te volgend dus.


Domaine Lucien Boillot et Fils Gevrey-Chambertin 1er Cru Les Cherbaudes 2010
en
Domaine Lucien Boillot et Fils Gevrey-Chambertin 1er Cru La Perrière 2010


Wijn 9.
De evolutie van deze wijn was het enige waar ik me zorgen over maak voor de toekomst, want ik heb hier wel nog wat van liggen. De combinatie topperceel, goeie wijnbouwer en topjaar zou je doen verwachten dat deze nog in zijn jeugd vertoeft. Maar de prestaties op de dag van schenken waren inderdaad op een zeer hoog niveau. Topwijn.
Georges Chicotot Nuits St. Georges 1er Cru Les Saint Georges 2010

Wijn 10
Leder, rubber (jawel), kruidigheid, bosfruit. Redelijk stevige jongen in de mond. De warmte is er maar wordt gecountered door een munttoets die wat fraicheur geeft. Op dag 2 nog een stuk mooier. Een wijn met een grote toekomst, wederom...
Il poggione Brunello di Montalcino 2012

Wijn 11
Enkele kenners wisten me te vertellen dat Foillard geen wijnen maakt die in een gesloten fase zitten. Fruit-fruit-fruit. Van dat krokant fruit, enorm puur en fris. Klassewijnmaker
Jean Foillard Morgon Cotes Du Py 2017

Wijn 12
Ik ben zelf geen grenacheliefhebber, maar als iemand een Bourgognofiel kan verleiden met zijn Zuidelijke Rhone wijnen is het Reynaud wel. De fijnheid en elegantie van een Bourgogne gekoppeld aan het typisch kruidige en de granaatappel van een Rhone. Aparte stijl, aparte wijnbouwer, fascinerende klasse wijnen! Deze wijn zit volgens mij op zijn hoogtepunt.
Château Rayas Côtes du Rhône La Pialade 2011

Wijn 13 viel wat uit de toon ten opzicht van de vorige, qua stijl dan toch. Niet qua kaliber. In tegenstelling tot de vorige heeft deze wel het authentieke Chateauneuf DNA. 19 jaar oud en toch nog zo jong. Oud genoeg echter om de verschillende puzzelstukjes mooi in elkaar te krijgen. Anijs, drop. Fris mondgevoel bij de aanzet, vol. De warmte in de nadronk is misschien het enige minpuntje. Maar toch een grote wijn.
Domaine du Vieux Télégraphe Châteauneuf-du-Pape La Crau 2000

Voila, het zit er weer op. Enorm genoten van het samenzijn met gelijkgestemden. Samen genieten van de mooiste hobby ter wereld, lachen en zeveren, dé beste manier om je verjaardag te vieren. Ik kan het iedereen aanraden Wink
Ondertussen bijna 3 jaar verder.
Fre is ouder, zijn wijnen ook.
5 jaar geleden had ik “zijn wijf en wijnen” geschreven maar vandaag klinkt dat ongepast.
Tja…
Den drank in dus.
Met ons Pinot Entente groepje verzamelden we bij de jubilaris.

Terwijl de kabinetschef nog op de trein zat begonnen we met het eerste duo.
Twee witte wijnen, en meteen al boenkerdenoenkerdeboenk erop.
Wijn 1 was ongelooflijk subtiel, zowel in neus als mond.
Vince beweerde meteen te weten waar we zaten. Nochtans vond ik niet dat we een typische Bourgogne in het glas hadden, de specialiteit van Vince. En idd, hij zat elders. Ja een kleine omweg langs chenin (waar ook de kabinetschef later aanvankelijk op gokte) kwam ik uit bij Noordelijke Rhone. Nochtans was de abrikoos zeer bescheiden(maar wel aanwezig).
De (relatieve) viscositeit (want zeer elegant) wees dan toch op..tja… een Hermitage?
Tot onze grote verrassing bleken we een..Condrieu te drinken!
Alweer het bewijs dat in het topsegment deze wijnen van viognier allesbehalve de karikatuur zijn die sommigen ervan maken.
Wijn twee was herkenbaar een broertje van de eerste, ik verkoos 1, de Villard dus, waar ik destijds de tweede wijn (Les Decontours) al subliem had bevonden.
Als ik punten had moeten geven gaf ik 95 aan 1 en 94 aan 2.
Jawel!

François Villard – Condrieu les Deponcins 2019
André Perret - Condrieu Clos Chanson 2019

Tijd voor rood.

Ja ok. Mister Bourgogne tracht ons bij zijn eerste duo rode niet in de luren te leggen. In de watten, dat wel.
De eerste wijn is enorm typisch Bourgogne. Het putje, de aardse toetsen, het discrete maar aanwezige fruit. Heel klassiek werd ook beter en beter in het glas. Ik gokte op 2012. Bijzónder mooi.
Het bleek de Village van een gerenommeerd (bijna cult) domein te zijn.
Wijn twee ging daar voor mij nog over. Ook hier een Village wijn, maar ook hier zeer hoog niveau. Nu ja, onze favoriet Lignier Michelot bevestigde alweer zijn bijna underrated status. Hier wel nog wat houtlagering merkbaar, geef deze wijn nog twee jaar om tot volle wasdom te komen.

Domaine Felettig – Chambolle Musigny Clos le Village 2014
Lignier-Michelot – Chambolle Musigny Vieilles Vignes 2014


Duo twee dreef af van de Bourgogne. Wijn één zette ons aan het denken en twijfelen, Vince ging van Beaujolais naar Jura, Oli besloot bij Beaujolais te blijven. Ik verdwaalde zelfs richting Chianti.
Neen, Jean Foillard maakt geen archetypische Bojo. Wel een Bojo van absolute topkwaliteit, die evenwicht en fraicheur verbindt tot een waarlijk grote wijn. Wel de Cote de Py nemen volgens Fre, de basiscuvee zou een stuk simpeler zijn.
De wijn die volgde kon makkelijk mee met het niveau van de vorige. Alweer kon Vince (die in topvorm bleek) redelijk snel de oorsprong achterhalen. Ik herkende er wel cabernet in, net als Oli twijfelde ik aan Bordeaux of…Loire…
LOIRE! Wat voor hidden gems kan je daar nog ontdekken!!
Na de ontginning van de Jura is dit zowat de laatste streek in Frankrijk (naast SudOuest) waar je voor 25 euro nog absolute topwijnen kan kopen.

Jean Foillard – Morgon Côte du Py 2019
Château Yvonne – Saumur Champigny 2019


Tijd voor de apotheose.
Nu ja, we zaten de hele avond in een soort apocalyps. Eh, neen, apocalyps is voor binnenkort, ik bedoel wel degelijk apotheose.
Zowel de Nuits als de Morey premier cru konden ons enorm bekoren, met toch een behoorlijke voorkeur voor de Magnien. De zoon van de onminzame (naar horen zeggen) Michel Magnien heeft naar mijn weten (heb m toch zeker al 3 x gedronken Rolleyes ) nog geen enkele middelmatige of zelfs gewoon goede wijn geproduceerd. Altijd top, altijd.
Hierbij moet gezegd dat Domaine Gille er in geslaagd is om in 2013 een wijn te maken die de concentratie had van een beter jaar. Chapeau!

Domaine Gille – Nuits St Georges 1er cru Les Cailles 2013
Frédéric Magnien – Morey Saint Denis 1er Cru Cœur de Roches 2014


We kregen nog een heerlijke pizza van Carillon te eten (lijkt wel een naam uit de Bourgogne) en konden ons niet bedwingen om Fre een plakkerige knuffel te geven voor zulke mate van mateloze gulheid voor zijn matig begaafde maten. Heart
Bedankt voor het heerlijke verslagje. Heb zelf enorm van de degustatie en het gezelschap genoten.

Het witte duo was voor mij het hoogtepunt. François Villard als koning van de finesse, André Perret had een streepje voor qua lengte. Ik had het geluk de volgende dag de Perret opnieuw te proeven en hij was nog een bank vooruitgegaan: pure fraicheur, lengte en balans. Hemels nectar.

Van het Chambolle duo dat er opvolgde, dronk ik de dag erna de Felettig opnieuw. De wijn was in de neus meer geëvolueerd naar leder en Bourgondisch putje. De finesse in de mond was gewoon overeind gebleven.

Jean Foillard was de wijn de 's anderdaags nog best van al tot uiting kwam. De puurheid van het fruit van de dag ervoor gecombineerd met een extra 'couche' complexiteit. Mijn persoonlijk favoriet in de Beaujolais.

Chateau Yvonne had het de dag erna iets moeilijker. Nog steeds erg puur, maar er was een zekere 'hardheid' waarneembaar. Deze wijn zal zich weldra sluiten.

Domaine Gille had het op dag 2 moeilijk, zeker in de neus. De overvloedige zuurstofkuur deed 'm geen goed. Ook op dag 1 was hij wel goed, maar niet zo lekker als ik 'm een paar weken terug proefde. De kurk had ook een vieze azijngeur en was volledig doorlopen.

Frederic Magnien's Morey 1er cru was de volgende dag nog een millimeter veranderd. Zeer lekker maar met nog tonnen overschot.

En zo werd er in de kelder weer wat plaats gemaakt voor toekomstige aankopen. Wie weet één van de Puligny's van Jacques of François Carillon Wink
Zeer mooie line up. Allemaal kleppers.
Dat de Côte du Py van Foillard zo sterk voor de dag kwam verwondert me geenszins. Heerlijke wijn!
Onlangs de village Puligny-Montrachet 2014 van Jacques Carillon opengetrokken. Nog piepjong. Bijzonder mineralig, kruidig. Licht gebrande toetsen, rokerig met goeie zuren. 2015 is op maar voor de rest ligt elke jaargang tot en met 2019 nog in de wachtrij.
(05-03-2022 05:41 PM)FRANCISPICCART schreef: [ -> ]Zeer mooie line up. Allemaal kleppers.
Dat de Côte du Py van Foillard zo sterk voor de dag kwam verwondert me geenszins. Heerlijke wijn!
Onlangs de village Puligny-Montrachet 2014 van Jacques Carillon opengetrokken. Nog piepjong. Bijzonder mineralig, kruidig. Licht gebrande toetsen, rokerig met goeie zuren. 2015 is op maar voor de rest ligt elke jaargang tot en met 2019 nog in de wachtrij.
Geen François liggen? Andere stijl dan zijn broer. François is een laatplukker. Soms op t randje. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik me een beetje laat leiden door Allen Meadows en Jasper Morris die net iets meer scoren voor François. Ik weet t, ik ben beïnvloedbaar Smile
(05-03-2022 07:07 PM)Fre schreef: [ -> ]
(05-03-2022 05:41 PM)FRANCISPICCART schreef: [ -> ]Zeer mooie line up. Allemaal kleppers.
Dat de Côte du Py van Foillard zo sterk voor de dag kwam verwondert me geenszins. Heerlijke wijn!
Onlangs de village Puligny-Montrachet 2014 van Jacques Carillon opengetrokken. Nog piepjong. Bijzonder mineralig, kruidig. Licht gebrande toetsen, rokerig met goeie zuren. 2015 is op maar voor de rest ligt elke jaargang tot en met 2019 nog in de wachtrij.
Geen François liggen? Andere stijl dan zijn broer. François is een laatplukker. Soms op t randje. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik me een beetje laat leiden door Allen Meadows en Jasper Morris die net iets meer scoren voor François. Ik weet t, ik ben beïnvloedbaar Smile
Ik heb van François nog een redelijk aantal gewone Bourgogne 2018 liggen. Zeker ook niet slecht. Village niveau of hoger heb ik nooit geproefd van hem. Maar ik weet het, François wordt wat hoger aangeschreven dan zijn broer.
Koppelingen