(27-02-2020 11:54 AM)Fre schreef:  Ik was gisteren bij een wijnhandelaar en die vertelde me dat je beter geen wijn in houten kisten kan bewaren gezien het gevaar op rotting van het hout (in een vochtige kelder) die dan een impact kan hebben op de wijnen. Bewaring in kartonnen dozen zou geen probleem zijn. Ik dacht eerder aan het tegenovergestelde.

Iemand die hier meer van weet?

(27-02-2020 12:26 PM)Olivier schreef:  

(27-02-2020 11:54 AM)Fre schreef:  Ik was gisteren bij een wijnhandelaar en die vertelde me dat je beter geen wijn in houten kisten kan bewaren gezien het gevaar op rotting van het hout (in een vochtige kelder) die dan een impact kan hebben op de wijnen. Bewaring in kartonnen dozen zou geen probleem zijn. Ik dacht eerder aan het tegenovergestelde.

Iemand die hier meer van weet?

als de kelder vochtig is, gaat het karton nog veel sneller nat worden en beschimmelen dan hout, zou ik denken.

(27-02-2020 01:48 PM)dakur schreef:  

(27-02-2020 12:26 PM)Olivier schreef:  

(27-02-2020 11:54 AM)Fre schreef:  Ik was gisteren bij een wijnhandelaar en die vertelde me dat je beter geen wijn in houten kisten kan bewaren gezien het gevaar op rotting van het hout (in een vochtige kelder) die dan een impact kan hebben op de wijnen. Bewaring in kartonnen dozen zou geen probleem zijn. Ik dacht eerder aan het tegenovergestelde.

Iemand die hier meer van weet?

als de kelder vochtig is, gaat het karton nog veel sneller nat worden en beschimmelen dan hout, zou ik denken.

Dat kan ik proefondervindelijk bevestigen wat het karton betreft. Ik bewaar quasi al mijn wijnen in kisten, Een groot deel in open kisten. Recente jaargangen nog afgesloten. In 20 jaar nog geen problemen.

(27-02-2020 07:00 PM)wvd schreef:  

(27-02-2020 01:48 PM)dakur schreef:  

(27-02-2020 12:26 PM)Olivier schreef:  

(27-02-2020 11:54 AM)Fre schreef:  Ik was gisteren bij een wijnhandelaar en die vertelde me dat je beter geen wijn in houten kisten kan bewaren gezien het gevaar op rotting van het hout (in een vochtige kelder) die dan een impact kan hebben op de wijnen. Bewaring in kartonnen dozen zou geen probleem zijn. Ik dacht eerder aan het tegenovergestelde.

Iemand die hier meer van weet?

als de kelder vochtig is, gaat het karton nog veel sneller nat worden en beschimmelen dan hout, zou ik denken.

Dat kan ik proefondervindelijk bevestigen wat het karton betreft. Ik bewaar quasi al mijn wijnen in kisten, Een groot deel in open kisten. Recente jaargangen nog afgesloten. In 20 jaar nog geen problemen.

Over weinig wordt zoveel onzin verteld als over hoe je wijn moet bewaren. In LaRVF stond ooit dat je je kisten moet open zetten om muffe aroma's te vermijden. En je kelder moet constant 12°C zijn aan 75% luchtvochtigheid. Met 40 jaar ervaring kan ik zeggen dat er maar enkele dingen zijn om op te letten: niet al te warm (bvb meer dan 25°C), maar 20°C in de zomer is perfect, niet te lang te koud want dat geeft hardere tannines en geen grote schommelingen qua temperatuur. En trillingen zijn ook niet goed, net als constant licht. Kortom, een gewone kelder is perfect.
Vochtige (schimmelende) kartons zijn gevaarlijk voor breuk, dus vermijden, voilà!

(27-02-2020 11:51 PM)Vinoco schreef:  

(27-02-2020 07:00 PM)wvd schreef:  

(27-02-2020 01:48 PM)dakur schreef:  

(27-02-2020 12:26 PM)Olivier schreef:  

(27-02-2020 11:54 AM)Fre schreef:  Ik was gisteren bij een wijnhandelaar en die vertelde me dat je beter geen wijn in houten kisten kan bewaren gezien het gevaar op rotting van het hout (in een vochtige kelder) die dan een impact kan hebben op de wijnen. Bewaring in kartonnen dozen zou geen probleem zijn. Ik dacht eerder aan het tegenovergestelde.

Iemand die hier meer van weet?

als de kelder vochtig is, gaat het karton nog veel sneller nat worden en beschimmelen dan hout, zou ik denken.

Dat kan ik proefondervindelijk bevestigen wat het karton betreft. Ik bewaar quasi al mijn wijnen in kisten, Een groot deel in open kisten. Recente jaargangen nog afgesloten. In 20 jaar nog geen problemen.

Over weinig wordt zoveel onzin verteld als over hoe je wijn moet bewaren. In LaRVF stond ooit dat je je kisten moet open zetten om muffe aroma's te vermijden. En je kelder moet constant 12°C zijn aan 75% luchtvochtigheid. Met 40 jaar ervaring kan ik zeggen dat er maar enkele dingen zijn om op te letten: niet al te warm (bvb meer dan 25°C), maar 20°C in de zomer is perfect, niet te lang te koud want dat geeft hardere tannines en geen grote schommelingen qua temperatuur. En trillingen zijn ook niet goed, net als constant licht. Kortom, een gewone kelder is perfect.
Vochtige (schimmelende) kartons zijn gevaarlijk voor breuk, dus vermijden, voilà!

Ben het volledig met je eens........behalve niet te lang te koud. Wat mij betreft het liefst zo lang mogelijk heel erg koud. Dan evolueert een wijn (en vooral champagnes) bijna niet. Ik koop al 25 jaar privekelders op. Inmiddels zo’n 500 kelders gekocht. Serieuze kelders vanaf 500 tot 20.000 flessen uit vooral Belgie, Duitsland en Noord Frankrijk. Oude wijnen uit extreem koude kelders zijn ongelofelijk jong. Kan er veel voorbeelden van noemen. Heb 4 jaar terug 3700 flessen gekocht uit een Duitse kelder van 2 tot 5 graden. Uit die kelder inmiddels een paar flessen Corton Charlemagne uit 1959 gedronken waarvan alle aanwezigen de wijn blind 10 tot 15 jaar oud gaven. Waanzinnig! Ook een fles Krug Clos Mesnil 1985 leek een baby van max 10 jaar oud.

(28-02-2020 02:35 PM)Jean schreef:  Ik heb wel eens een kist gehad waar door vochtigheid schimmel in kwam. Het was Du Tertre 1999. Gelukkig was de wijn niet aangetast.

Was wel even verschieten. Het was op een Oudejaarsavond dat ik heb open deed... was een prima fles om het volgende jaar in te zetten.

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

(28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef:  

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.

Citaat: Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

(29-02-2020 09:30 AM)Olivier schreef:  

Citaat: Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Volledig eens over de emotie. Maar mocht ik een fles bovenhalen van 20 jaar die nog te jong is, zou die emotie vooral frustratie zijn. Maar ik investeer niet in zulke flessen. Ik heb geen kelder.

(28-02-2020 10:03 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef:  

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.

LaLa’s uit grote jaren zijn ook nog niet op hun hoogtepunt na 20 jaar leeftijd. Die hebben 35 jaar nodig. Een gemiddeld jaar is perfect om na 20 jaar te drinken. Wij deden in december 10 jaargangen La Landonne van Guigal. De top 3 was 1989, 1991 en 1990. Ze waren nog niet op hun hoogtepunt maar ongelofelijk groot. De overige 7 waren keurig maar allemaal jonger en daardoor te jong om echt genietbaar te zijn.

Citaat:Geen kelder hebben maakt het leven soms een heel stuk gemakkelijker.....

(29-02-2020 02:40 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Geen kelder hebben maakt het leven soms een heel stuk gemakkelijker.....

Eigenlijk wel. Zeker voor iemand zoals ik. Ik fladder te graag rond van het ene naar het andere. Dus ik koop vaak naar gelang hetgeen ik op dat moment zin in heb. En dat komt me perfect uit...

(29-02-2020 11:47 AM)wvd schreef:  

(28-02-2020 10:03 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef:  

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.

LaLa’s uit grote jaren zijn ook nog niet op hun hoogtepunt na 20 jaar leeftijd. Die hebben 35 jaar nodig. Een gemiddeld jaar is perfect om na 20 jaar te drinken. Wij deden in december 10 jaargangen La Landonne van Guigal. De top 3 was 1989, 1991 en 1990. Ze waren nog niet op hun hoogtepunt maar ongelofelijk groot. De overige 7 waren keurig maar allemaal jonger en daardoor te jong om echt genietbaar te zijn.

Guigal wordt door vele wijnbouwers uit de Rhône een beetje als halfgod beschouwd. We hadden vroeger een stand op Vinexpo en Guigal had een gemeeschappelijke stand met 3 andere producenten. Op een dag ging ik met een bekende wijnbouwer uit Gigondas de wijnen van Guigal proeven. We hadden geluk en mochten de 3 Lala's 1991 naast mekaar proeven. Zeer mooie wijnen! Y. was extatisch en wou vertrekken, maar ik zei :"Nu we hier toch zijn, laat ons hierover ook even gaan proeven". Dat deden we en na proeven zakte Y.'s mond open van verbazing en hij zei: "Maar, deze wijnen zijn nog veel groter dan die van Guigal...?!?". Het andere domein was Gaja.

(29-02-2020 04:49 PM)Vinoco schreef:  

(29-02-2020 02:40 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Geen kelder hebben maakt het leven soms een heel stuk gemakkelijker.....

Eigenlijk wel. Zeker voor iemand zoals ik. Ik fladder te graag rond van het ene naar het andere. Dus ik koop vaak naar gelang hetgeen ik op dat moment zin in heb. En dat komt me perfect uit...

Ik fladder ook graag van wijn naar wijn. Om die reden in in mijn mijn kelder van alles wat aanwezig. Het probleem is vaak om de uiteindelijke keuze te maken wat je in gaat brengen op proeverijen. Meestal wisselt mijn definitieve keuze 6 keer.....

---

(29-02-2020 11:47 AM)wvd schreef:  

(28-02-2020 10:03 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef:  

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.

LaLa’s uit grote jaren zijn ook nog niet op hun hoogtepunt na 20 jaar leeftijd. Die hebben 35 jaar nodig. Een gemiddeld jaar is perfect om na 20 jaar te drinken. Wij deden in december 10 jaargangen La Landonne van Guigal. De top 3 was 1989, 1991 en 1990. Ze waren nog niet op hun hoogtepunt maar ongelofelijk groot. De overige 7 waren keurig maar allemaal jonger en daardoor te jong om echt genietbaar te zijn.

Guigal wordt door vele wijnbouwers uit de Rhône een beetje als halfgod beschouwd. We hadden vroeger een stand op Vinexpo en Guigal had een gemeeschappelijke stand met 3 andere producenten. Op een dag ging ik met een bekende wijnbouwer uit Gigondas de wijnen van Guigal proeven. We hadden geluk en mochten de 3 Lala's 1991 naast mekaar proeven. Zeer mooie wijnen! Y. was extatisch en wou vertrekken, maar ik zei :"Nu we hier toch zijn, laat ons hierover ook even gaan proeven". Dat deden we en na proeven zakte Y.'s mond open van verbazing en hij zei: "Maar, deze wijnen zijn nog veel groter dan die van Guigal...?!?". Het andere domein was Gaja.

Logisch. Zoals je zelf al aangaf hebben de Lala’s heel veel tijd nodig en is het bij de Gaja wijnen hoofdzakelijk het tegenovergestelde. Die zijn mooi en toegankelijk in hun jeugd en hebben vaak moeite om lang te rijpen. Los daarvan is het granaatappels en watermeloenen vergelijken....Syrah en Nebbiolo kunnen bijna niet verder uit elkaar staan

(29-02-2020 10:00 PM)TheWineVet schreef:  

(29-02-2020 04:49 PM)Vinoco schreef:  

(29-02-2020 02:40 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Geen kelder hebben maakt het leven soms een heel stuk gemakkelijker.....

Eigenlijk wel. Zeker voor iemand zoals ik. Ik fladder te graag rond van het ene naar het andere. Dus ik koop vaak naar gelang hetgeen ik op dat moment zin in heb. En dat komt me perfect uit...

Ik fladder ook graag van wijn naar wijn. Om die reden in in mijn mijn kelder van alles wat aanwezig. Het probleem is vaak om de uiteindelijke keuze te maken wat je in gaat brengen op proeverijen. Meestal wisselt mijn definitieve keuze 6 keer.....

---

(29-02-2020 11:47 AM)wvd schreef:  

(28-02-2020 10:03 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef:  

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.

LaLa’s uit grote jaren zijn ook nog niet op hun hoogtepunt na 20 jaar leeftijd. Die hebben 35 jaar nodig. Een gemiddeld jaar is perfect om na 20 jaar te drinken. Wij deden in december 10 jaargangen La Landonne van Guigal. De top 3 was 1989, 1991 en 1990. Ze waren nog niet op hun hoogtepunt maar ongelofelijk groot. De overige 7 waren keurig maar allemaal jonger en daardoor te jong om echt genietbaar te zijn.

Guigal wordt door vele wijnbouwers uit de Rhône een beetje als halfgod beschouwd. We hadden vroeger een stand op Vinexpo en Guigal had een gemeeschappelijke stand met 3 andere producenten. Op een dag ging ik met een bekende wijnbouwer uit Gigondas de wijnen van Guigal proeven. We hadden geluk en mochten de 3 Lala's 1991 naast mekaar proeven. Zeer mooie wijnen! Y. was extatisch en wou vertrekken, maar ik zei :"Nu we hier toch zijn, laat ons hierover ook even gaan proeven". Dat deden we en na proeven zakte Y.'s mond open van verbazing en hij zei: "Maar, deze wijnen zijn nog veel groter dan die van Guigal...?!?". Het andere domein was Gaja.

Logisch. Zoals je zelf al aangaf hebben de Lala’s heel veel tijd nodig en is het bij de Gaja wijnen hoofdzakelijk het tegenovergestelde. Die zijn mooi en toegankelijk in hun jeugd en hebben vaak moeite om lang te rijpen. Los daarvan is het granaatappels en watermeloenen vergelijken....Syrah en Nebbiolo kunnen bijna niet verder uit elkaar staan

Ben niet helemaal mee. Nebbiolo moeite om te rijpen?

(29-02-2020 11:27 PM)Vinoco schreef:  

(29-02-2020 10:00 PM)TheWineVet schreef:  

(29-02-2020 04:49 PM)Vinoco schreef:  

(29-02-2020 02:40 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Geen kelder hebben maakt het leven soms een heel stuk gemakkelijker.....

Eigenlijk wel. Zeker voor iemand zoals ik. Ik fladder te graag rond van het ene naar het andere. Dus ik koop vaak naar gelang hetgeen ik op dat moment zin in heb. En dat komt me perfect uit...

Ik fladder ook graag van wijn naar wijn. Om die reden in in mijn mijn kelder van alles wat aanwezig. Het probleem is vaak om de uiteindelijke keuze te maken wat je in gaat brengen op proeverijen. Meestal wisselt mijn definitieve keuze 6 keer.....

---

(29-02-2020 11:47 AM)wvd schreef:  

(28-02-2020 10:03 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 09:25 PM)wvd schreef:  

(28-02-2020 08:06 PM)Vinoco schreef:  

(28-02-2020 05:16 PM)Olivier schreef:  

Citaat:Want zeg nu zelf, wat is het nut om een wijn 50 jaar te bewaren als hij dan nog altijd proeft als één van 10 jaar?

Die bedenking maak ik me ook soms. Impliciet is het ergens toch iets dat vele wijnliefhebbers zien als een kwaliteitscriterium als een wijn na lang bewaren nog altijd jeugdig overkomt. Maar maakt dat de wijn beter, vraag ik me dan af?

Voor mij (en de meesten in onze wijngroepen) maakt dat het moment wel veel specialer. Ik vind een Palmer 1959 die ik 98/100 geef specialer om in het glas te hebben dan een Haut Brion 2010 die ik 99/100 geef. Wijn is emotie. Wijn is vooral ook de beleving die je met je kameraden deelt als je samen iets moois in het glas hebt. Wat dat ook mag zijn. Hoe unieker de wijn hoe specialer het moment. Hebben we dat niet allemaal?

Dat begrijp ik wel uiteraard, maar ik heb graag dat een oude wijn ook proeft naar, euh, wel, oudere wijn! en met de bijhorende tertiairen. Ooit de Lalala's geproefd na 20 jaar: nog altijd hard en op primaire arom's met veel tannine, veelbelovend zeg! Maar wat beloofd dat dan eigenlijk? Het nut daarvan ontgaat me volkomen.

LaLa’s uit grote jaren zijn ook nog niet op hun hoogtepunt na 20 jaar leeftijd. Die hebben 35 jaar nodig. Een gemiddeld jaar is perfect om na 20 jaar te drinken. Wij deden in december 10 jaargangen La Landonne van Guigal. De top 3 was 1989, 1991 en 1990. Ze waren nog niet op hun hoogtepunt maar ongelofelijk groot. De overige 7 waren keurig maar allemaal jonger en daardoor te jong om echt genietbaar te zijn.

Guigal wordt door vele wijnbouwers uit de Rhône een beetje als halfgod beschouwd. We hadden vroeger een stand op Vinexpo en Guigal had een gemeeschappelijke stand met 3 andere producenten. Op een dag ging ik met een bekende wijnbouwer uit Gigondas de wijnen van Guigal proeven. We hadden geluk en mochten de 3 Lala's 1991 naast mekaar proeven. Zeer mooie wijnen! Y. was extatisch en wou vertrekken, maar ik zei :"Nu we hier toch zijn, laat ons hierover ook even gaan proeven". Dat deden we en na proeven zakte Y.'s mond open van verbazing en hij zei: "Maar, deze wijnen zijn nog veel groter dan die van Guigal...?!?". Het andere domein was Gaja.

Logisch. Zoals je zelf al aangaf hebben de Lala’s heel veel tijd nodig en is het bij de Gaja wijnen hoofdzakelijk het tegenovergestelde. Die zijn mooi en toegankelijk in hun jeugd en hebben vaak moeite om lang te rijpen. Los daarvan is het granaatappels en watermeloenen vergelijken....Syrah en Nebbiolo kunnen bijna niet verder uit elkaar staan

Ben niet helemaal mee. Nebbiolo moeite om te rijpen?

Nee dat zei ik niet. Ik zei dat Gaja wijnen moeilijk rijpen en gemaakt zijn om in hun betrekkelijke jeugd te drinken.

Citaat: Dus werd het meer extractie, meer hout, lagere zuurgraad etc

(01-03-2020 08:59 PM)Olivier schreef:  

Citaat: Dus werd het meer extractie, meer hout, lagere zuurgraad etc

Ik heb maar 1 keer Gaja kunnen drinken, dus niet veel ervaring mee, maar de Barbaresco 2013 was toch wel zeer fijn en elegant. Geen sprake van extractie of hout. Wel al toegankelijk, dat wel.

(01-03-2020 10:21 PM)Vinoco schreef:  

(01-03-2020 08:59 PM)Olivier schreef:  

Citaat: Dus werd het meer extractie, meer hout, lagere zuurgraad etc

Ik heb maar 1 keer Gaja kunnen drinken, dus niet veel ervaring mee, maar de Barbaresco 2013 was toch wel zeer fijn en elegant. Geen sprake van extractie of hout. Wel al toegankelijk, dat wel.

Meer hout en meer extractie zegt niet dat ze veel hout of veel extractie hebben. Daarvoor moet je bij Elio Altare of Voerzio zijn. Drink een Gaja maar naast een klassieker zoals Mascarello, Rinaldi, Cappellano, G Conterno of Giacosa. Dan snap je wat ik bedoel met meer hout en meer extractie.

(01-03-2020 10:29 PM)TheWineVet schreef:  

(01-03-2020 10:21 PM)Vinoco schreef:  

(01-03-2020 08:59 PM)Olivier schreef:  

Citaat: Dus werd het meer extractie, meer hout, lagere zuurgraad etc

Ik heb maar 1 keer Gaja kunnen drinken, dus niet veel ervaring mee, maar de Barbaresco 2013 was toch wel zeer fijn en elegant. Geen sprake van extractie of hout. Wel al toegankelijk, dat wel.

Meer hout en meer extractie zegt niet dat ze veel hout of veel extractie hebben. Daarvoor moet je bij Elio Altare of Voerzio zijn. Drink een Gaja maar naast een klassieker zoals Mascarello, Rinaldi, Cappellano, G Conterno of Giacosa. Dan snap je wat ik bedoel met meer hout en meer extractie.

Niet voor 1 gat te vangen, die Vinoco

(02-03-2020 11:29 AM)wvd schreef:  

(01-03-2020 10:29 PM)TheWineVet schreef:  

(01-03-2020 10:21 PM)Vinoco schreef:  

(01-03-2020 08:59 PM)Olivier schreef:  

Citaat: Dus werd het meer extractie, meer hout, lagere zuurgraad etc

Ik heb maar 1 keer Gaja kunnen drinken, dus niet veel ervaring mee, maar de Barbaresco 2013 was toch wel zeer fijn en elegant. Geen sprake van extractie of hout. Wel al toegankelijk, dat wel.

Meer hout en meer extractie zegt niet dat ze veel hout of veel extractie hebben. Daarvoor moet je bij Elio Altare of Voerzio zijn. Drink een Gaja maar naast een klassieker zoals Mascarello, Rinaldi, Cappellano, G Conterno of Giacosa. Dan snap je wat ik bedoel met meer hout en meer extractie.

Niet voor 1 gat te vangen, die Vinoco

Maar ik ben wel akkoord daarmee. Gaja richtte zich, als zovele andere, wat naar de RP smaak. Later stapte hij uit de AOP Barbaresco toen hij vond dat er wat Barbera bij moest, om wat meer aciditeit te brengen, maar recent blijkt Gaia de zaak terug wat in de klassieke richting te sturen. Die recente jaren heb ik nog niet kunnen proeven.

(02-03-2020 03:14 PM)TheWineVet schreef:  Wat ik dus ook wilde zeggen... Vinoco blijkt goed te weten waarover hij het heeft.

(02-03-2020 04:11 PM)wvd schreef:  

(02-03-2020 03:14 PM)TheWineVet schreef:  Wat ik dus ook wilde zeggen... Vinoco blijkt goed te weten waarover hij het heeft.

Dat mag duidelijk zijn! En laat ons ons gelukkig prijzen dat een man met zijn "buying power" geen interesse heeft voor Bourgogne noch Nebbiolo!

(02-03-2020 07:00 PM)Vinoco schreef:  

(02-03-2020 04:11 PM)wvd schreef:  

(02-03-2020 03:14 PM)TheWineVet schreef:  Wat ik dus ook wilde zeggen... Vinoco blijkt goed te weten waarover hij het heeft.

Dat mag duidelijk zijn! En laat ons ons gelukkig prijzen dat een man met zijn "buying power" geen interesse heeft voor Bourgogne noch Nebbiolo!

Haha, dan moet ik je helaas toch teleurstellen....ik neem toch jaarlijks al mijn vaste allocaties DRC, Roumier, Leroy, Rinaldi etc etc etc af.......eenmaal “nee” zeggen is voor altijd weg. Mijn wijnkameraden zijn er blij mee.

(03-03-2020 08:33 AM)Jordaens schreef:  Even terugkomend op de klamme kartonnen dozen en het beschimmelende dennenhout... Wie het in zijn hoofd haalt om flessen meer dan 25-30 jaar te laten liggen, moet vooral toch de kurken in de gaten houden. Er is natuurlijk het gevaar op tca en dat zie je niet aan de fles, jong of oud. Nog niet zo lang geleden had ik het gevoel dat er vaak één of twee flessen aangestoken waren op een doos van twaalf. Dat lijkt iets gebeterd, maar het risico bestaat zeker ook bij oudere flessen en na twintig jaar een fles terug dragen naar de winkel lijkt me niet vanzelfsprekend...

Maar er is natuurlijk ook de slijtage. Wie al eens een fles van meer dan dertig jaar opendoet weet dat een kurk langzaam verschrompeld tot een brokkelig propje. Je fles begint te zeveren en de verdere evolutie wordt zeer onvoorspelbaar. En zet je je fles recht, dan valt tegen 's anderendaags je kurk gegarandeerd in de wijn...

Dat lijkt me van groter belang dan de doos of de krat. Zeker in combinatie met te droge en/of te warme kelders.

Maar the proof of the wine lies natuurlijk in the drinking. Wij hebben hier toch ook al een paar kelders leeggemaakt, soms in behoorlijk erbarmelijke staat, en ook daar toch vaak nog juweeltjes uitgehaald tegen de verwachtingen in. Naast vanzelfsprekend hectoliters ondrinkbare vloeistof, die ooit een standingvolle grand cru was, maar als eindbestemming het rioolputje kreeg.

(03-03-2020 06:50 PM)wvd schreef:  

(03-03-2020 08:33 AM)Jordaens schreef:  Even terugkomend op de klamme kartonnen dozen en het beschimmelende dennenhout... Wie het in zijn hoofd haalt om flessen meer dan 25-30 jaar te laten liggen, moet vooral toch de kurken in de gaten houden. Er is natuurlijk het gevaar op tca en dat zie je niet aan de fles, jong of oud. Nog niet zo lang geleden had ik het gevoel dat er vaak één of twee flessen aangestoken waren op een doos van twaalf. Dat lijkt iets gebeterd, maar het risico bestaat zeker ook bij oudere flessen en na twintig jaar een fles terug dragen naar de winkel lijkt me niet vanzelfsprekend...

Maar er is natuurlijk ook de slijtage. Wie al eens een fles van meer dan dertig jaar opendoet weet dat een kurk langzaam verschrompeld tot een brokkelig propje. Je fles begint te zeveren en de verdere evolutie wordt zeer onvoorspelbaar. En zet je je fles recht, dan valt tegen 's anderendaags je kurk gegarandeerd in de wijn...

Dat lijkt me van groter belang dan de doos of de krat. Zeker in combinatie met te droge en/of te warme kelders.

Maar the proof of the wine lies natuurlijk in the drinking. Wij hebben hier toch ook al een paar kelders leeggemaakt, soms in behoorlijk erbarmelijke staat, en ook daar toch vaak nog juweeltjes uitgehaald tegen de verwachtingen in. Naast vanzelfsprekend hectoliters ondrinkbare vloeistof, die ooit een standingvolle grand cru was, maar als eindbestemming het rioolputje kreeg.

O, maar ik heb perfecte flessen die al meer dan 30 jaar in mijn kelder liggen en die was nooit "koud". De kurken moet je dan inderdaad meestal in stukjes en brokken verwijderen, een vervelend en lastig karweitje. Naar het schijnt (20 jaar test door Amorim) zou de kurk het langst leven als je de fles van in den beginne rechtop bewaart, maar wie doet dat nu?
Net een lekkende Doisy-Daëne 1976 in de frigo geknald, da's iets voor zeer binnenkort.

(04-03-2020 12:08 AM)Vinoco schreef:  

(03-03-2020 06:50 PM)wvd schreef:  

(03-03-2020 08:33 AM)Jordaens schreef:  Even terugkomend op de klamme kartonnen dozen en het beschimmelende dennenhout... Wie het in zijn hoofd haalt om flessen meer dan 25-30 jaar te laten liggen, moet vooral toch de kurken in de gaten houden. Er is natuurlijk het gevaar op tca en dat zie je niet aan de fles, jong of oud. Nog niet zo lang geleden had ik het gevoel dat er vaak één of twee flessen aangestoken waren op een doos van twaalf. Dat lijkt iets gebeterd, maar het risico bestaat zeker ook bij oudere flessen en na twintig jaar een fles terug dragen naar de winkel lijkt me niet vanzelfsprekend...

Maar er is natuurlijk ook de slijtage. Wie al eens een fles van meer dan dertig jaar opendoet weet dat een kurk langzaam verschrompeld tot een brokkelig propje. Je fles begint te zeveren en de verdere evolutie wordt zeer onvoorspelbaar. En zet je je fles recht, dan valt tegen 's anderendaags je kurk gegarandeerd in de wijn...

Dat lijkt me van groter belang dan de doos of de krat. Zeker in combinatie met te droge en/of te warme kelders.

Maar the proof of the wine lies natuurlijk in the drinking. Wij hebben hier toch ook al een paar kelders leeggemaakt, soms in behoorlijk erbarmelijke staat, en ook daar toch vaak nog juweeltjes uitgehaald tegen de verwachtingen in. Naast vanzelfsprekend hectoliters ondrinkbare vloeistof, die ooit een standingvolle grand cru was, maar als eindbestemming het rioolputje kreeg.

O, maar ik heb perfecte flessen die al meer dan 30 jaar in mijn kelder liggen en die was nooit "koud". De kurken moet je dan inderdaad meestal in stukjes en brokken verwijderen, een vervelend en lastig karweitje. Naar het schijnt (20 jaar test door Amorim) zou de kurk het langst leven als je de fles van in den beginne rechtop bewaart, maar wie doet dat nu?
Net een lekkende Doisy-Daëne 1976 in de frigo geknald, da's iets voor zeer binnenkort.

Iedere wijnfreak MOET natuurlijk een The Durand kurkentrekker in huis hebben. Nooit maar dan ook werkelijk nooit heb ik met The Durand problemen gehad een kurk uit de fles te krijgen. Dus alle uitgedroogde, complete poeder, compleet doorweekte, aan het glas geplakte etc etc kurken gaan er fluitend uit. Waanzinnig product!

(04-03-2020 08:34 AM)Smaakatleet schreef:  

(04-03-2020 12:08 AM)Vinoco schreef:  

(03-03-2020 06:50 PM)wvd schreef:  

(03-03-2020 08:33 AM)Jordaens schreef:  Even terugkomend op de klamme kartonnen dozen en het beschimmelende dennenhout... Wie het in zijn hoofd haalt om flessen meer dan 25-30 jaar te laten liggen, moet vooral toch de kurken in de gaten houden. Er is natuurlijk het gevaar op tca en dat zie je niet aan de fles, jong of oud. Nog niet zo lang geleden had ik het gevoel dat er vaak één of twee flessen aangestoken waren op een doos van twaalf. Dat lijkt iets gebeterd, maar het risico bestaat zeker ook bij oudere flessen en na twintig jaar een fles terug dragen naar de winkel lijkt me niet vanzelfsprekend...

Maar er is natuurlijk ook de slijtage. Wie al eens een fles van meer dan dertig jaar opendoet weet dat een kurk langzaam verschrompeld tot een brokkelig propje. Je fles begint te zeveren en de verdere evolutie wordt zeer onvoorspelbaar. En zet je je fles recht, dan valt tegen 's anderendaags je kurk gegarandeerd in de wijn...

Dat lijkt me van groter belang dan de doos of de krat. Zeker in combinatie met te droge en/of te warme kelders.

Maar the proof of the wine lies natuurlijk in the drinking. Wij hebben hier toch ook al een paar kelders leeggemaakt, soms in behoorlijk erbarmelijke staat, en ook daar toch vaak nog juweeltjes uitgehaald tegen de verwachtingen in. Naast vanzelfsprekend hectoliters ondrinkbare vloeistof, die ooit een standingvolle grand cru was, maar als eindbestemming het rioolputje kreeg.

O, maar ik heb perfecte flessen die al meer dan 30 jaar in mijn kelder liggen en die was nooit "koud". De kurken moet je dan inderdaad meestal in stukjes en brokken verwijderen, een vervelend en lastig karweitje. Naar het schijnt (20 jaar test door Amorim) zou de kurk het langst leven als je de fles van in den beginne rechtop bewaart, maar wie doet dat nu?
Net een lekkende Doisy-Daëne 1976 in de frigo geknald, da's iets voor zeer binnenkort.

Iedere wijnfreak MOET natuurlijk een The Durand kurkentrekker in huis hebben. Nooit maar dan ook werkelijk nooit heb ik met The Durand problemen gehad een kurk uit de fles te krijgen. Dus alle uitgedroogde, complete poeder, compleet doorweekte, aan het glas geplakte etc etc kurken gaan er fluitend uit. Waanzinnig product!

Aan +100euro voor een tire bouchon zeg ik liever neen bedankt.
Maar wijnen van +25 jaar worden hier zelden gedronken aangezien ik er gewoon geen liggen heb.


Alsook nog een kleine verwijzing naar de regels van dit forum.

Afspraken voor wijnhandelaars
Het wijnforum is een plek waar wijnliefhebbers komen om te praten over wijn, dat ligt voor de hand. Het wijnforum is echter geen plek waar wijnhandelaars, of mensen met een nauwe band met een wijnhandelaar, zonder voorbehoud hun wijnen kunnen aanprijzen. En dat al zeker niet zonder zich kenbaar te maken. Dus basisregel nummer 1 : indien u wijnhandelaar bent of zeer nauw betrokken bent bij een bepaalde wijnhandel, dient u dat te vermelden in uw profiel, zodat hier geen twijfel over bestaat.

Of bent u niet de eigenaar van Vinoco?

Citaat:Als er nog vragen zijn of twijfels dan verneem ik het graag.

(04-03-2020 08:34 AM)Smaakatleet schreef:  Aan +100euro voor een tire bouchon zeg ik liever neen bedankt.
Maar wijnen van +25 jaar worden hier zelden gedronken aangezien ik er gewoon geen liggen heb

(05-03-2020 09:28 AM)Vinoco schreef:  

(04-03-2020 08:34 AM)Smaakatleet schreef:  Aan +100euro voor een tire bouchon zeg ik liever neen bedankt.
Maar wijnen van +25 jaar worden hier zelden gedronken aangezien ik er gewoon geen liggen heb

Ik kan die uitspraak heel goed volgen. Het is een hoop geld voor een kurkentrekker. 5 jaar lang heb ik om die reden getwijfeld om hem te kopen. 5 jaar weggegooide tijd vol frustratie bij iedere worsteling met een kurk, zeefjes, afgebroken kurken etc etc. Als je hem eenmaal hebt snap je niet waarom je hem niet eerder heb gekocht. Inmiddels hebben ook zo goed als al mijn wijnkameraden er 1 aangeschaft. Een wijn hoeft geen 25 jaar oud te zijn om een slechte kurk te hebben. Ik gebruik hem overigens bij al mijn flessen. Ook jonge wijnen. Juist bij jonge wijnen willen de lange kurken van tegenwoordig nog al eens afbreken. Bij de Durand allemaal onmogelijk.

Er zijn natuurlijk heel veel wijn hulpmiddelen in omloop. De meesten heb ik niks mee of vind ik geen toegevoegde waarde hebben. Deze Durand is daarentegen een uitzondering. En duur is maar betrekkelijk. Geen enkele stress meer bij slechte kurken is mij wel wat waard. Mooi kerst of verjaardagscadeau.

(05-03-2020 07:24 PM)Smaakatleet schreef:  

(05-03-2020 09:28 AM)Vinoco schreef:  

(04-03-2020 08:34 AM)Smaakatleet schreef:  Aan +100euro voor een tire bouchon zeg ik liever neen bedankt.
Maar wijnen van +25 jaar worden hier zelden gedronken aangezien ik er gewoon geen liggen heb

Ik kan die uitspraak heel goed volgen. Het is een hoop geld voor een kurkentrekker. 5 jaar lang heb ik om die reden getwijfeld om hem te kopen. 5 jaar weggegooide tijd vol frustratie bij iedere worsteling met een kurk, zeefjes, afgebroken kurken etc etc. Als je hem eenmaal hebt snap je niet waarom je hem niet eerder heb gekocht. Inmiddels hebben ook zo goed als al mijn wijnkameraden er 1 aangeschaft. Een wijn hoeft geen 25 jaar oud te zijn om een slechte kurk te hebben. Ik gebruik hem overigens bij al mijn flessen. Ook jonge wijnen. Juist bij jonge wijnen willen de lange kurken van tegenwoordig nog al eens afbreken. Bij de Durand allemaal onmogelijk.

Er zijn natuurlijk heel veel wijn hulpmiddelen in omloop. De meesten heb ik niks mee of vind ik geen toegevoegde waarde hebben. Deze Durand is daarentegen een uitzondering. En duur is maar betrekkelijk. Geen enkele stress meer bij slechte kurken is mij wel wat waard. Mooi kerst of verjaardagscadeau.

Dan drinken wij hoogstwaarschijnlijk niet dezelfde wijnen.
Als ik in de laatste 5 jaar 3 afgebroken kurken zal gehad hebben dan zal dit al veel zijn.

Wat vindt je van de goedkopere versies van deze Durand?

Geef mij voor kerst maar een paar lekkere flessen.
En als je in de buurt bent mag je ze altijd openmaken met de Durand.
Ter compensatie moet je dan wel de andere helft van de fles leegdrinken met mij.

(05-03-2020 07:24 PM)Smaakatleet schreef:  

(05-03-2020 09:28 AM)Vinoco schreef:  

(04-03-2020 08:34 AM)Smaakatleet schreef:  Aan +100euro voor een tire bouchon zeg ik liever neen bedankt.
Maar wijnen van +25 jaar worden hier zelden gedronken aangezien ik er gewoon geen liggen heb

Ik kan die uitspraak heel goed volgen. Het is een hoop geld voor een kurkentrekker. 5 jaar lang heb ik om die reden getwijfeld om hem te kopen. 5 jaar weggegooide tijd vol frustratie bij iedere worsteling met een kurk, zeefjes, afgebroken kurken etc etc. Als je hem eenmaal hebt snap je niet waarom je hem niet eerder heb gekocht. Inmiddels hebben ook zo goed als al mijn wijnkameraden er 1 aangeschaft. Een wijn hoeft geen 25 jaar oud te zijn om een slechte kurk te hebben. Ik gebruik hem overigens bij al mijn flessen. Ook jonge wijnen. Juist bij jonge wijnen willen de lange kurken van tegenwoordig nog al eens afbreken. Bij de Durand allemaal onmogelijk.

Er zijn natuurlijk heel veel wijn hulpmiddelen in omloop. De meesten heb ik niks mee of vind ik geen toegevoegde waarde hebben. Deze Durand is daarentegen een uitzondering. En duur is maar betrekkelijk. Geen enkele stress meer bij slechte kurken is mij wel wat waard. Mooi kerst of verjaardagscadeau.

Dan drinken wij hoogstwaarschijnlijk niet dezelfde wijnen.
Als ik in de laatste 5 jaar 3 afgebroken kurken zal gehad hebben dan zal dit al veel zijn.

Wat vindt je van de goedkopere versies van deze Durand?

Geef mij voor kerst maar een paar lekkere flessen.
En als je in de buurt bent mag je ze altijd openmaken met de Durand.
Ter compensatie moet je dan wel de andere helft van de fles leegdrinken met mij.