ZIJN WIJNKRITIEKEN OF -VERMELDINGEN VERKOCHT?

[de populist]

Mogen wijnschrijvers zich laten betalen door wijndomeinen, wijnhandelaars of wijnorganisaties voor navenante vermeldingen of kritieken?

Daarbij, waarvan moeten professionele wijnschrijvers leven als dit moreel ontoelaatbaar wordt geacht? Dit artikel van Jamie Goode raakt het thema aan maar blijft voorzichtig: "Pay-to-play and wine writer ethics" op http://www.wineanorak.com/wineblog/. Moet het antwoord genuanceerd zijn of categoriek?

Volg de discussie op mijn pagina on.fb.me/V7s5PF of laat er ons op dit forum wat discussiëren. Dit zijn antwoorden die ik al kreeg:

'Eigenlijk is het één corrupte bende. Het rare is dat omdat ik wijn verkoop (maar alleen die waar ik achter sta en dus zelf koop) mijn mening vaak niet als objectief gezien wordt, terwijl de zogenaamde wijnschrijvers zich massaal laten omkopen en hun mening hoger gewaardeerd wordt. Consumenten willen gewoon besodemieterd worden.' (een wijnhandelaar)

'Het poneren van stellingen (dogma's) als: "één corrupte bende" is onnodig, ongefundeerd, tendentieus en nodeloos kwetsend voor diegenen die wel open en eerlijk werken.... Ook al zijn er gevallen bekend van incompetentie, belangenverstrengelingen, vriendjespolitiek en zelfs corruptie, het is een minderheid. De waarheid komt altijd aan het licht (zie de kwestie rond Pancho Campo en Jay Miller van The Wine Advocate) en heeft een corrigerend effect. Noem man en paard als je twijfelachtig of fout gedrag ziet en respecteer tegelijkertijd de oprechtheid van anderen." (een wijnconsulent)

"Waarom denk je worden er bijna alleen maar wijnen uit warenhuizen en van grote importeurs besproken worden in de kranten? Meestal is de kwaliteit maar zozo en worden de klanten gelokt door de goedkope prijs. Hou je vast als ze bvb. cava bespreken van minder dan vier euro."

"Transparantie naar de lezer is zeker deel van de oplossing, en voor bewuste vriendjespolitiek of "verkochte" kritieken is er geen verantwoording (tenzij duidelijk vermeld staat dat het gaat om reclame, wat zelden gebeurt). Ook niet voor geld vragen voor een vermelding op een website, tijdschrift of boek (tenzij, weer es, als het expliciet reclame is). De lijn tussen neutralie kritiek en sluikreclame is echter niet zo duidelijk. Er is zoiets als min of meer "onbewuste" beinvloeding: een kritiek schrijven op een Bordeauxwijn van een huis die de wijnschrijver een heel weekend lang in de watten heeft gelegd, het vervoer en het restaurant heeft betaald, kan dat nog objectief (in de zin van niet door die omstandigheden beinvloed, wijnkritiek is nooit objectief)? Of objectief schrijven over bijvoorbeeld Maderawijnen als de organisatie je een reis en verblijf op Madera heeft geschonken? Of objectief schrijven over een wijn van een bevriende wijnbouwer die een jaargang heeft gerateerd? Een wijncriticus kan zich toch niet opsluiten in een cel om al die invloeden uit de weg te gaan?"

"Er zijn volgens mij ook integere wijnschrijvers en wijnjournalisten die de factoren van beinvloeding pogen te minimaliseren (bv blindproeven, in groep proeven), al zal dat zeker niet gemakkelijk zijn zelfs als je de goeie intenties hebt. Ben ik naief? Ik ben ook al geschrokken van bepaalde praktijken. Ik merk ook dat er schrik is om mistoestanden aan te klagen."


"Het lastige is het "grijze" gebied tussen goed en fout. Als jij mij zou aanbieden positief te schrijven over mijn wijn tegen betaling, dan zou ik je de deur uitschoppen. Als ik het van mijn kant aan jou zou vragen, dan zou jij hetzelfde doen. Maar, als ik jou na een bezoek een flesje wijn meegeef of een lunch aanbied, dan zal iedereen inzien dat dit normaal menselijk verkeer is. Tussen die twee extremen zit een lange glijdende schaal en zijn er situaties die de een nog oirbaar vindt en de ander niet meer. Blijf fatsoenlijk, dat duurt het langst. Of zoals mijn moeder altijd zei, in het Limburgs: "Alles kump oet, al bringen ut de raove."

[doc]

Een rondje namen noemen.
In de laatste Culinaire Ambiance staat op pag. 88 een artikel van Alain Bloeykens met als titel "Geen feest zonder een goed glas wijn !" Hij geeft trouwens ook aan dat de feestwijnen waarvan sprake van de Colruyt komen. Geen vuiltje aan de lucht...
Een korte tijd later krijg ik de nieuwe promotie-wijnbrochure van Colruyt in de bus waar precies al die zelfde wijnen ook in headliner voorkomen ...
Erg toevallig lijkt dit me niet. Is dit nog iemand opgevallen ?

[33S]

Uit de laatste CSP:

"Tot overmaat van geluk had een bekend Vlaams wijnjournalist iets te veel geld gevraagd voor een artikel op zijn site, zodat deze bescheiden blogger de rol kreeg van persmuskiet van dienst en..."

[vinejo]

Nog nooit een cent ontvangen voor enig schrijfwerk. Wel wat peanuts via de kliks op google ads (op mijn blog, niet hier) maar daar heb je link noch band met de random adverteerders.
Niks objectiever echter dan een wijnforum ;)
(Indien het door de moderatoren nauwlettend in de gaten wordt gehouden!)

[doc]

(20-12-2012 12:54 AM)vinejo schreef:  Nog nooit een cent ontvangen voor enig schrijfwerk. Wel wat peanuts via de kliks op google ads (op mijn blog, niet hier) maar daar heb je link noch band met de random adverteerders.
Niks objectiever echter dan een wijnforum
(Indien het door de moderatoren nauwlettend in de gaten wordt gehouden!)

Ik blijf er ook sterk van overtuigd dat een forum nog altijd first hand, eerlijke informatie geeft...dus mannen blijven of beginnen posten
Aan alle geregistreerden..., twijfel niet om eens een ervaring of een tip te delen !

[de populist]

Nog een reactie uit Nederland:

'Ik weet dat het gebeurt (verkochte wijnkritieken of vermeldingen). Van de importeurs zelf. Je komt niet in de boekjes als je niet op zijn minst gratis flessen stuurt. Supermarkten betalen flink aan de gidsenschrijvers. Vandaar dat kleine domeinen zelden in de gidsen verschijnen, geen eer aan te behalen als ze geen marketinggeld hebben om die wijnschrijvers tevreden te stellen en het enkel van hun kwaliteit moeten hebben."

[Johan M.]

Voor wat het waard is... een wijnmaker vertelde mij vorig jaar dat hij na een bezoek en de enthousiaste reactie een gekende wijnbijbel zeker was van de hoogste onderscheiding in de betreffende gids. Wat later kreeg hij de stille wenk een bedrag te doneren of te adverteren bij de betreffende uitgever. Toen hij hier niet op wenste in te gaan zag hij zijn wijnen met een lagere quotering opgenomen worden in de recentste uitgave.