Kwint, Brussel

[Olivier]

Eigenlijk hoort dit niet thuis onder de noemer "interessante eet-drinkadressen", maar omdat deze ervaring zo extreem was, wou ik dit toch hier posten.

Gisteren voor een lunch naar Kwint geweest, heel mooi restaurant ingericht door Arne Quinze met een toplocatie op de Kunstberg waar je vanop het terras uitkijkt over Brussel. Het restaurant straalt een zekere chique uit, en dus de verwachtingen liggen ook redelijk hoog. Businesslunch voor 19€, en wat staat er op het menu? Mosselen! Perfect, want ik heb er dit jaar nog geen gegeten.

De gazpacho die we als voorgerechtje gekregen hebben was lekker, zonder meer. Maar dan, het lange wachten... Snelle businesslunch? Neenee, wachten! Eén uur totdat die mossels voor mij stonden. Lijdensweg nog niet afgelopen. Dit moeten zowat de meest smakeloze mossels geweest zijn die ik gegeten heb. En zowat een derde van mijn mossels was zelfs niet open.

Na verschillende malen gewezen te hebben op de lange wachttijd, kregen we te horen : "bedankt voor het wachten", toen ze op tafel kwamen. Geen excuses echter. Daarna de hoofdobers niet meer gezien. De ober die kwam opruimen vroeg beleefd of het gesmaakt had. Voor de eerste maal in mijn leven heb ik grofweg nee gezegd. Ik heb meestal wel begrip voor moeilijke omstandigheden, maar het werd me allemaal toch iets te veel. De ober, die er uiteraard ook niets aan kon doen, zei dat hij het zou melden. Maar niemand meer gezien, geen verontschuldigingen, geen geste, niets.

Toch wel in-triest voor een restaurant dat van zichzelf zegt op de site dat je de glimlach er gratis bijkrijgt...

O ja, de wijn. Een Italiaanse sauvignon blanc : Tardo van Villa Sandi. Op zich niet slecht, maar helemaal niet herkenbaar als SB, had wat amandel. Misschien houtopvoeding? Aan 6€ per glas in ieder geval veel te duur. En dit was nog de goedkoopste per glas...

[vinejo]

(28-08-2013 11:18 AM)Olivier schreef:  Eigenlijk hoort dit niet thuis onder de noemer "interessante eet-drinkadressen", maar omdat deze ervaring zo extreem was, wou ik dit toch hier posten.

Gisteren voor een lunch naar Kwint geweest, heel mooi restaurant ingericht door Arne Quinze met een toplocatie op de Kunstberg waar je vanop het terras uitkijkt over Brussel. Het restaurant straalt een zekere chique uit, en dus de verwachtingen liggen ook redelijk hoog. Businesslunch voor 19€, en wat staat er op het menu? Mosselen! Perfect, want ik heb er dit jaar nog geen gegeten.

De gazpacho die we als voorgerechtje gekregen hebben was lekker, zonder meer. Maar dan, het lange wachten... Snelle businesslunch? Neenee, wachten! Eén uur totdat die mossels voor mij stonden. Lijdensweg nog niet afgelopen. Dit moeten zowat de meest smakeloze mossels geweest zijn die ik gegeten heb. En zowat een derde van mijn mossels was zelfs niet open.

Na verschillende malen gewezen te hebben op de lange wachttijd, kregen we te horen : "bedankt voor het wachten", toen ze op tafel kwamen. Geen excuses echter. Daarna de hoofdobers niet meer gezien. De ober die kwam opruimen vroeg beleefd of het gesmaakt had. Voor de eerste maal in mijn leven heb ik grofweg nee gezegd. Ik heb meestal wel begrip voor moeilijke omstandigheden, maar het werd me allemaal toch iets te veel. De ober, die er uiteraard ook niets aan kon doen, zei dat hij het zou melden. Maar niemand meer gezien, geen verontschuldigingen, geen geste, niets.

Toch wel in-triest voor een restaurant dat van zichzelf zegt op de site dat je de glimlach er gratis bijkrijgt...

O ja, de wijn. Een Italiaanse sauvignon blanc : Tardo van Villa Sandi. Op zich niet slecht, maar helemaal niet herkenbaar als SB, had wat amandel. Misschien houtopvoeding? Aan 6€ per glas in ieder geval veel te duur. En dit was nog de goedkoopste per glas...

Hmm... Men zegt soms dat koks kunstenaars zijn...
Het omgekeerde blijkt niet echt op te gaan

[Mt]

(28-08-2013 11:42 AM)vinejo schreef:  

(28-08-2013 11:18 AM)Olivier schreef:  Eigenlijk hoort dit niet thuis onder de noemer "interessante eet-drinkadressen", maar omdat deze ervaring zo extreem was, wou ik dit toch hier posten.

Gisteren voor een lunch naar Kwint geweest, heel mooi restaurant ingericht door Arne Quinze met een toplocatie op de Kunstberg waar je vanop het terras uitkijkt over Brussel. Het restaurant straalt een zekere chique uit, en dus de verwachtingen liggen ook redelijk hoog. Businesslunch voor 19€, en wat staat er op het menu? Mosselen! Perfect, want ik heb er dit jaar nog geen gegeten.

De gazpacho die we als voorgerechtje gekregen hebben was lekker, zonder meer. Maar dan, het lange wachten... Snelle businesslunch? Neenee, wachten! Eén uur totdat die mossels voor mij stonden. Lijdensweg nog niet afgelopen. Dit moeten zowat de meest smakeloze mossels geweest zijn die ik gegeten heb. En zowat een derde van mijn mossels was zelfs niet open.

Na verschillende malen gewezen te hebben op de lange wachttijd, kregen we te horen : "bedankt voor het wachten", toen ze op tafel kwamen. Geen excuses echter. Daarna de hoofdobers niet meer gezien. De ober die kwam opruimen vroeg beleefd of het gesmaakt had. Voor de eerste maal in mijn leven heb ik grofweg nee gezegd. Ik heb meestal wel begrip voor moeilijke omstandigheden, maar het werd me allemaal toch iets te veel. De ober, die er uiteraard ook niets aan kon doen, zei dat hij het zou melden. Maar niemand meer gezien, geen verontschuldigingen, geen geste, niets.

Toch wel in-triest voor een restaurant dat van zichzelf zegt op de site dat je de glimlach er gratis bijkrijgt...

O ja, de wijn. Een Italiaanse sauvignon blanc : Tardo van Villa Sandi. Op zich niet slecht, maar helemaal niet herkenbaar als SB, had wat amandel. Misschien houtopvoeding? Aan 6€ per glas in ieder geval veel te duur. En dit was nog de goedkoopste per glas...

Hmm... Men zegt soms dat koks kunstenaars zijn...
Het omgekeerde blijkt niet echt op te gaan

In dit specifieke geval zou ik toch een boom kunnen opzetten over het predikaat kunstenaar.

Ik ging vorig jaar of 2 jaar geleden ook eens langs bij Kwint. Ik at er tagliatelle met zalm en kaviaar en een overbodige sauvignon blanc (Dezelfde? Ik weet het niet meer). Eveneens een grote tegenvaller. Smakeloze pasta, weinig zalm. Ongeïnspireerd. En duur. Men goochelt er graag met kaviaar en truffel (dat soort van chique) maar men vergeet al het belangrijke. (smaak, service)