Papaioannou (Griekenland)

[Kupers]

Iedere keer dat we bij Notos gaan eten kan ik niet aan de verleiding weerstaan om enkele probeerflesjes te kopen. Helaas belanden deze meestal ergens achter in de wijnfrigo, wat het wel des te leuker maakt om ze op een random moment open te maken. Zo ook met deze wijn, de 2010 Agiorgitiko van Papaioannou (Nemea).

Ik vind Griekenland absoluut fascinerend voor zijn massa autochtone druiven, maar helaas ook onbegrijpelijk. Namen van de druiven, gebieden die je enkel uit geschiedenislessen/toeristische brochures kent, domeinen die niet verschijnen op de radar van gevestigde domeinen, het maakt het er ook niet gemakkelijker op. Soit, met deze wijn zitten we in Nemea, een van de belangrijkste wijnstreken van Griekenland. Ik had helaas de les Griekse wijnen gemist, en voor het examen moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat ik gewoon de antwoorden van buiten heb geblokt. Het voordeel is wel dat ik met een open geest deze wijn kan benaderen .

Intense neus van zwarte kersen, caramel en zelfs iets heel licht toasty op dag 2. Zeer rijk in de mond, echt heel intens van smaak, deed me hierin iets denken aan syrah uit de noordelijke Rhone die ook echt af en toe je tong kan binnendringen. Soepel mondgevoel, zachte tannines, misschien een beetje te mellow maar zeer drinkbaar. De smaak is wel een beetje in your face, ik zou dit dan ook eerder met iets zwaarders geven, ofwel lichtjes gekoeld (net uit de frigo is hij een pak meer gesloten). Desalniettemin een zeer interessante wijn.