En wat drinkt men nu eigenlijk zelf thuis bij die van Leuvin?

[wvd]

(13-11-2020 04:11 PM)jr02 schreef:  

(13-11-2020 02:59 PM)wvd schreef:  

(13-11-2020 02:50 PM)jr02 schreef:  De Port, vintage 1994?

Ja, sorry. Het label is compleet weggevreten, maar ik schreef dat (gelukkig) vroeger altijd op de fles.
De vierennegentigers zijn stilaan aan het komen, maar hoe aangenaam deze ook was, ik heb ze liefst toch nog wat ouder. 1985 is nu top vind ik en ook de meeste 1983 en alles wat ouder is, behalve misschien 1977.

Dan blijf ik nog mooi van mijn 94''ers af en concentreer ik mij op mijn resterende 83's

Wat heb je nog in 1983? Ik enkel nog 1 fles Warre, 2 Cockburn, 5 Dow's en 6 Fonseca. Warre is op z'n top, Fonseca ook, maar Cockburn en zeker Dow's vond ik de laatste keer nog te jong, maar dat is intussen ook alweer een jaar of 6 - 7 geleden...
In het algemeen vind ik 1985 nu iets toegankelijker, eleganter, misschien wel mijn lievelingsjaar. Al 2 kisten Burmester (lichter type) uit en een volle kist Croft en al meer Fonseca dan van 1983, dus...

[wvd]

Ik hou van Nebbiolo, zoveel is zeker. Barolo en Barbaresco behoren tot 's werelds grootste wijnen, maar ook hier kruipen de prijzen langzaam maar zeker naar de hogere regionen. Het zijn zeer krachtige, stevige wijnen waar je (meestal) lang op moet wachten. Maar zoals zowat iedereen hier op het forum weet, stond er een eeuw geleden in het noorden van Piëmonte veel meer hectaren aangeplant dan in de Langhe, wel 40.000! Die werden bijna geheel verlaten en begin deze eeuw was er minder dan 700ha aangeplant. Boca, Lessona, Bramaterra, Ghemme waren praktisch verdwenen en ook in Gattinara was nog geen 100ha over. Maar nu is de ommekeer een feit en er wordt terug veel aangeplant. De wijnen zijn in het algemeen lichter met lagere alcohol, maar ze kunnen o zo elegant en intrigerend zijn en ze hebben een even lang leven als die uit de Langhe. Het goede nieuws is dat je er nog heel mooie wijnen vindt aan toch wat toegankelijkere prijzen. Wij zijn in België de wijnhandel die het meest focust op deze regio. We voerden al wijnen in van Antoniolo, Le Piane, Colombera&Garella en La Prevostura en recent begonnen we ook nog met Franchino, Vorige week dronken we de elegante, toegankelijke Pramartel van Antoniotti en de stevigere, klassieke Gattinara van Franchino. Deze week dan de Bramaterra 2016 van Antoniotti , een vrij donkere wijn door de blend met Vespolina, Croatina en Bonarda. Deze wijn is vrij krachtig, komt wat moeilijker open (alles recht uit de fles!) en is wat "aardser", vrij vol ook met een stevige structuur. Deze wijn heeft zeker nog wat jaren nodig (drink nu de Pramartel). De Lessona 2017 van C&G is veel lichter van kleur maar ook aromatischer met die hint van appelsienschil en frambozen en met iets hogere zuren doordat de bodem van fossiele zanden met veel ijzer (geel) een extreem lage . Mits decanteren vind ik die eigenlijk al zeer aangenaam drinkbaar. Muraje is een piepjong domein en deze Carema is de eerste die Deborah en Federico in hun eigen kleine keldertje in Carema vinifieerden. Voorheen gebeurde dat bij Le Piane in Boca. Dit domein bezit momenteel reeds 1,5ha oude terrassen in pergola, maar die zijn verdeeld over maar liefst 50 percelen waarbij de meesten enkel te voet of per ezel bereikbaar zijn! En de wijn? Eén woord: subliem!! Wat een pure, zuivere wijn, als een klaterend bergbeekje met een stuivend boeket met aroma's van rozen en fijn rood fruit met ook weer die hint van ijzer op de achtergrond. Licht, subtiel en soepel in de mond, maar intussen ook heel intens, faut le faire! We hadden daar maar weinig van (1,5ha...), maar een deel gaat alvast richting mijn kelder. Benieuwd naar volgende jaren.
   

[Sur la Table]

Klinkt zeer interessant! Ik krijg spontaan zin om alles te gaan proeven. Met de herfst zon die op mijn hoofd schijnt momenteel zal dit goed smaken denk ik zo gezien de omschrijving

[wvd]

(20-11-2020 02:11 PM)Sur la Table schreef:  Klinkt zeer interessant! Ik krijg spontaan zin om alles te gaan proeven. Met de herfst zon die op mijn hoofd schijnt momenteel zal dit goed smaken denk ik zo gezien de omschrijving

Alto-Piëmonte is zeker de moeite om je wat in te verdiepen. Ik zou je aanraden eerst iets oudere wijnen te proeven want jong kunnen ze soms bijzonder streng over komen. Ik denk dan aan Le Piane Mimmo 2013, een Bramaterra of Lessona 2013 van Colombera&Garella of (al iets duurder, een Gattinara 2011 of 2012 van Antoniolo. Wil je echt weten hoe verbluffend ze kunnen worden, probeer dan Le Piane Boca 2012, Antoniolo Osso San Grato of San Francesco of deze Carema 2017. Qua alcoholgehalte zitten deze wijnen traditioneel een pak onder die van de Langhe, maar ook hier merk ik de laatste jaren hogere percentages. De Bramaterra van Antoniotti titreert 14% en de Carema, je zou het nooit verwachten, zelfs 14,5%. Vroeger werd hier altijd later geoogst dan in de Langhe, logisch want (meestal) hoger gelegen wijngaarden en noordelijker met frisse Alpenwind, maar Lorella vertelde me dat die trend nu eerder omgekeerd is en dat er in bvb Gattinara in de warmere jaren nu geoogst wordt voor Barolo / Barbaresco.

[wvd]

   

Buiten deze nog aardig wat proefflessen genuttigd, maar daarover is nog geen beslissing, dus moeten we het voorlopig doen met deze.
Ik zal alvast beginnen met de Moulin-Haut-Laroque 2009. Voor één of andere onverklaarbare reden (teveel Bourgogne?) had ik daar plots zin in. Alles behalve een complexe of intrigerende wijn, maar puur comfort, mooi boeket, rijp, zachtvol fruitig met de klassieke toetsen leer en koffie die nu eenmaal bij Bx lijken te moeten en een normale afdronk. Zeer mooi product en al volop genietbaar. Nog 10 flessen.
De Spumante's van Ricchi kunnen ons altijd bekoren. De morene terroirs hier zouden geschikter zijn voor mooie schuimwijnen dan die van Franciacorta, een DOP die volgens velen meer te danken heeft aan marketing dan aan kwaliteit. Geen idee of dat inderdaad echt zo is (zie post van Olivier elders), maar ik weet wel dat ik ondanks veel gezoek nooit echt overtuigd geraakt ben. Ferrari vind ik wel echt top, maar die hun wijngaarden liggen elders.. De zeer zeldzame wijnen van Muraje zijn nu eens helemaal ons ding zie. Dit is zo'n beetje de tweede wijn en is met zijn 12,5% wel wat lichter dan de verbluffend mooie Carema. Minder Nebbiolo ook, maar werd hier door mijn blijkbaar toch voortreffelijk herstellende eega dadelijk als Nebbiolo gecatalogeerd. Ze is er helemaal gek op. Met Long Now van Pelissero heeft ze daarentegen meer moeite: te donker, te vol, te krachtig. Het is misschien ook niet direct mijn meest geliefde wijn, maar ik vind het wel één van de enige echt geslaagde blends van Nebbiolo met Barbera. De wijnen van Pelissero behoren nu eenmaal tot de volste, meest geconcentreerde van de Langhe en op hun Barbaresco's wacht je best meer dan 10 jaar of langer. De Val de Dieu 2016 is ook niet echt een licht wijntje! Ging echter mits wat karaf heel goed bij een stevige rib eye hamburger. Ik vond de wijn te jong, dat is zeker, maar geeft blijk van zeer veel inhoud: complex genuanceerde neus die bij opschudden telkens nieuwe aroma's ontvouwd, zeer vol maar nergens overdone en erg lang. Grote wijn, veel te jong. Toch wat wegstoppen!

[wvd]

(17-10-2020 01:29 PM)Olivier schreef:  

(17-10-2020 12:31 AM)wvd schreef:  

(16-10-2020 07:28 PM)Olivier schreef:  

Citaat:We hebben nog wat 2017 en 2018 in het aanbod. Ik wil die altijd graag eens blind serveren aan allen die beweren dat je in Bourgogne geen mooie(re) wijnen aan € 20 vindt dan in "andere" Pinot Noir regio's

Sorry Werner, maar heb al eens Fournier mogen proeven en dat was helemaal niet de stijl van Bourgogne die ik zoek.

Daar hoef je je toch helemaal niet voor te excuseren! Fournier is een relatief "donkere" stijl en hoewel ik zijn wijnen ook jong kan appreciëren, vind ik dat ze toch redelijk wat tijd vragen. Van welk type hou jij meer, wat dronk
je dat je wel heel goed vond?

Donkere stijl is eigenlijk een heel goede beschrijving! De wijn kwam nogal vlezig en rokerig over toen.

Wat ik graag drink in Bourgogne? Goh, het forum staat redelijk vol van onze Bourgogne-exploten, maar om maar iets te noemen, de Chambolle ‘14 van Lignier-Michelot die ik hier recent besprak was toch wel volledig mijn ding.

Lignier-Michelot ken ik redelijk, vooral de Morey's dan en vind ik ook heel mooi. Maar die zijn meestal toch ook van het nogal donkere, steviger type? Virgile is ook nogal goei maatjes met Laurent.

---

Deze had ik nog niet gepost:
   
Naar aanleiding van post van Bourgogne 2014 elders deze maar eens opgehaald. Deze Chapître 2014 "stoot boven zijn gewicht". Zeer mooie, frisse wijn met krachtig boeket, blauw en rood fruit, toets "steen", zeer mooi. Wordt weldra Marsannay (helaas). Maar geen match voor de Cent Vignes 2017 van David Croix en dat is dan nog maar zijn "instap" premier cru. Die kan ook nog wel even mee en zal zeker mooi verder ontwikkelen, maar ik vrees dat dat bij ons niet gaat gebeuren.

[vinejo]

Lignier Michelot zou ik zeker geen Bourgogne van het “stevigere type” noemen. Eerder elegant en fijnzinnig.

[Vince]

Lignier Michelot = een lichtere versie van chateau des Tours

[Olivier]

(01-12-2020 04:37 PM)vinejo schreef:  Lignier Michelot zou ik zeker geen Bourgogne van het “stevigere type” noemen. Eerder elegant en fijnzinnig.

inderdaad, vind ik ook. De Morey is iets gestructureerder dan de Chambolle die ik als voorbeeld gaf, maar ja, het is dan ook Morey natuurlijk.

[wvd]

Vandaag interessante en nuttige Chronique van JMQ gelezen: 21 millésimes de Bordeaux rouges de 1995 à 2016 : lesquels ouvrir, garder ou offrir pendant les fêtes ?
JMQ: een must voor de Bordeaux liefhebber!

[wvd]

Ook alweer even geleden, begin ferm achter te lopen.

   

[vinejo]

Hoe was die Vacheron?

[wvd]

(18-12-2020 12:33 PM)vinejo schreef:  Hoe was die Vacheron?

Très fin... Ik vond die wel heel goed gemaakt, zuiver fruit, maar wat weinig expressief. Wellicht betert dat nog wel met een paar jaar fles, toch gekozen voor een andere Loire Sauvignon.

[wvd]

   
Weldra meer info!

[wvd]

Gisteren enigermate reden tot Champagne en deze boven gehaald:
   

Als fervent tegenstander van de "natuurwijn" beweging die meestal leidt tot geoxideerde, azijnstekige of andere fouten vertonende miskleunen, is dit de eerste Champagne die ik drink en die in feite tot deze categorie behoort.
Vouette & Sorbée maakt enkel Champagnes van 1 druif, van 1 perceel en van 1 jaar, hoewel dat niet op het label staat. De eerste gisting is op houten vaten, er wordt amper ergens zwavel toegevoegd en ujiteraard is alles Brut Nature, dégorgement met de hand enz. enfin, ik was lichtjes "méfiant".
Deze "Fidèle" is dus 100% Pinot Noir. De kleur was dieper dan bij de meeste "klassieke" Champagnes, eerst weinig aroma, maar dadelijk al eens geproefd en dat was toch zeer geruststellend: vrij intense smaak, duidelijk grote densiteit van smaak, opvallend lange afdronk. Om eerlijk te zijn, ik vond dat de wijn er constant op vooruit ging, zeer grote "vanzelfsprekendheid" als je voelt wat ik bedoel, geweldig eigenlijk en zo zuiver (...?!?) en het boeket bloeide helemaal open, op het eind zat er zelfs iets van rode bessen aroma in. Kortom: ik vond deze Champagne absoluut super en van het beste wat ik al proefde. Daarna openden we een andere zeer mooie Champagne, een Blanc de Blancs van Ployez-Jacquemart, maar dat was ondanks de duidelijke kwaliteit van deze eigenlijk een totale afgang. De Ployez leek plots een beetje "gemaakt" ten opzichte van de zo evident proevende Fidèle. Kortom, ik ben dikke fan! Jammer dat er zo weinig van is en dat blijkbaar de vraag steeds maar stijgt wat een slechte invloed blijkt te hebben op de prijs, maar ja...

[vinejo]

(23-12-2020 01:38 PM)wvd schreef:  Gisteren enigermate reden tot Champagne en deze boven gehaald:


Als fervent tegenstander van de "natuurwijn" beweging die meestal leidt tot geoxideerde, azijnstekige of andere fouten vertonende miskleunen, is dit de eerste Champagne die ik drink en die in feite tot deze categorie behoort.
Vouette & Sorbée maakt enkel Champagnes van 1 druif, van 1 perceel en van 1 jaar, hoewel dat niet op het label staat. De eerste gisting is op houten vaten, er wordt amper ergens zwavel toegevoegd en ujiteraard is alles Brut Nature, dégorgement met de hand enz. enfin, ik was lichtjes "méfiant".
Deze "Fidèle" is dus 100% Pinot Noir. De kleur was dieper dan bij de meeste "klassieke" Champagnes, eerst weinig aroma, maar dadelijk al eens geproefd en dat was toch zeer geruststellend: vrij intense smaak, duidelijk grote densiteit van smaak, opvallend lange afdronk. Om eerlijk te zijn, ik vond dat de wijn er constant op vooruit ging, zeer grote "vanzelfsprekendheid" als je voelt wat ik bedoel, geweldig eigenlijk en zo zuiver (...?!?) en het boeket bloeide helemaal open, op het eind zat er zelfs iets van rode bessen aroma in. Kortom: ik vond deze Champagne absoluut super en van het beste wat ik al proefde. Daarna openden we een andere zeer mooie Champagne, een Blanc de Blancs van Ployez-Jacquemart, maar dat was ondanks de duidelijke kwaliteit van deze eigenlijk een totale afgang. De Ployez leek plots een beetje "gemaakt" ten opzichte van de zo evident proevende Fidèle. Kortom, ik ben dikke fan! Jammer dat er zo weinig van is en dat blijkbaar de vraag steeds maar stijgt wat een slechte invloed blijkt te hebben op de prijs, maar ja...

Proficiat aan de kersverse opa!!!

[troisetoiles]

Van harte wvd, bij zo'n gelegenheid mag er wel eens een mooie Champagne open!

[wvd]

(23-12-2020 02:18 PM)vinejo schreef:  Proficiat aan de kersverse opa!!!

Ahum, opa zijn we al een tijdje, sinds augustus 2019, en op nummer 2 is het nog wachten tot het voorjaar.
Nee, gisteren 42 jaar getrouwd en dat verdient toch ook wel een mooi glas, niet?

[vinejo]

(23-12-2020 03:03 PM)wvd schreef:  

(23-12-2020 02:18 PM)vinejo schreef:  Proficiat aan de kersverse opa!!!

Ahum, opa zijn we al een tijdje, sinds augustus 2019, en op nummer 2 is het nog wachten tot het voorjaar.
Nee, gisteren 42 jaar getrouwd en dat verdient toch ook wel een mooi glas, niet?

Bij deze mijn excuses aan Ken voor mijn foute gok

[shiraz]

de "natuurwijn" beweging die meestal leidt tot geoxideerde, azijnstekige of andere fouten vertonende miskleunen


Werner dit is toch wat kort door de bocht. Al heel mooie wijnen geproefd uit dit segment Met dank aan de " de smaakatleet aka Greg "

[Dave]

(24-12-2020 07:58 PM)shiraz schreef:  de "natuurwijn" beweging die meestal leidt tot geoxideerde, azijnstekige of andere fouten vertonende miskleunen


Werner dit is toch wat kort door de bocht. Al heel mooie wijnen geproefd uit dit segment Met dank aan de " de smaakatleet aka Greg "

Op dat soort posts kan je eigenlijk reageren met:"Ok Boomer!"

Niet omdat ik daar fan van ben, maar omdat die comment even relevant/onderbouwd is als de oorspronkelijke post ;-)

't Is vooral de 'meestal' van Werner die mij stoort. Als ik een vergelijkbare opmerking zou maken over 'overprijsde' Bourgogne zou Werner snel zijn om te zeggen dat ik nog niet de juiste Bourgogne heb geproefd.

En misschien klopt dat, maar misschien heeft Werner dan nog niet de juiste natuurwijn geproefd ;-)

Hoewel die laatste post een stap in de goeie richting lijkt te zijn ;-)

[Olivier]

Citaat: 't Is vooral de 'meestal' van Werner die mij stoort. Als ik een vergelijkbare opmerking zou maken over 'overprijsde' Bourgogne zou Werner snel zijn om te zeggen dat ik nog niet de juiste Bourgogne heb geproefd.

En misschien klopt dat, maar misschien heeft Werner dan nog niet de juiste natuurwijn geproefd ;-)

Mooie vergelijking, Dave!

Ik vermoed dat Wvd nog eens een knuppeltje in het hoenderhok wou gooien...

[Dave]

(25-12-2020 08:55 PM)Olivier schreef:  

Citaat: 't Is vooral de 'meestal' van Werner die mij stoort. Als ik een vergelijkbare opmerking zou maken over 'overprijsde' Bourgogne zou Werner snel zijn om te zeggen dat ik nog niet de juiste Bourgogne heb geproefd.

En misschien klopt dat, maar misschien heeft Werner dan nog niet de juiste natuurwijn geproefd ;-)

Mooie vergelijking, Dave!

Ik vermoed dat Wvd nog eens een knuppeltje in het hoenderhok wou gooien...

Waarschijnlijk, maar niemand hapte en 't is Kerstmis, dus ik dacht: Allez, dan maar ;-)

[wvd]

Ik schreef "meestal" omdat ik inderdaad al vele zogenaamde natuurwijnen proefde die inderdaad erg natuurlijk zijn: als wijn onbeschermd wordt blootgesteld aan de lucht, dan oxideert die en wordt de alcohol verder afgebroken en krijg je uiteindelijk azijn. Vele De "natuur" zorgt voor oxidatie en wijn wordt indien blootgesteld aan de lucht. Maar als je met "natuurwijn" bedoelt dat je zo weinig mogelijk "foefelt" met additieven en toch wat zwavel toelaat, dan ben ik er uiteraard niet tegen.
Als je "natuurwijn" definieert als "wijn van ecologische wijnbouw, zonder chemische stoffen en met zo weinig mogelijk corrigerende praktijken tijdens vinificatie en rijping en met zo weinig mogelijk zwavel bij de botteling", dan is de helft van ons gamma natuurwijn!
Maar als het betekent dat je: a) alles oogst "wat de natuur ons geeft", b) al die druiven in een "neutraal" vat gooit en rustig afwacht tot het gist en dan c) het resultaat zonder meer laat afvloeien in een fles, dan hebben wij (gelukkig) geen enkele natuurwijn.

[wvd]

Altijd maar stalen mogen proeven, het klinkt de amateur aanlokkelijk in de oren, maar de realiteit is dikwijls heel anders.
Een mooie wijn uit Apulië zou niet misstaan in ons gamma bijvoorbeeld. We werken wel een beetje met Paolo Petrilli, maar dat zijn ook wel niet de vlotste. Tijdens Progettovino 2018 proefde ik wel wat mooie wijnen van Negroamar en Uva di Troja en zelfs hier en daar een Primitivo en dus was ik erg benieuwd naar de wijnen van Ognissole. Maar wat op papier veelbelovend leek want domein uit de portfolio van Feudi di San Gregorio en dan nog helemaal biodynamie, bleek een sisser in het glas: weinig materie, veel harde zuren, schrale tannines, zowat het diametraal tegenovergestelde van wat we zoeken.
Basilisco, ook van dezelfde eigenaars, is een ander verhaal. Hier wel voldoende stuffing, mooi gemaakte propere wijn met redelijk wat tannine (2019!) en dat zie ik eigenlijk wel zitten.
Campo alle Comete is het nieuwste en zeer ambitieuze project in Bolgheri van de familie Supino. Bolgheri hebben we nog niet in het gamma, dus... En inderdaad, mooie, vrij soepele Syrah waar ik toch graag wat meer nuance en volume in had gezien. Goed maar simpel en aan anderhalve keer de prijs van Saint-Cosme's "gewone" pure Syrah Côtes du Rhône die we zeker hoger inschatten niet echt iets voor ons... De Stupore is een blend van vooral van Merlot met CS en Syrah. Zeker geen slechte wijn, redelijk gevuld, pure aroma's, redelijk aangenaam, maar ik vond de wijn spanning missen, wat saai en het type dat van overal kan komen en als ik dan merk dat hij in Italië aangeboden wordt aan wat onze kostprijs zou zijn...
   

[Innesto]

(27-12-2020 12:48 PM)wvd schreef:  Altijd maar stalen mogen proeven, het klinkt de amateur aanlokkelijk in de oren, maar de realiteit is dikwijls heel anders.
Een mooie wijn uit Apulië zou niet misstaan in ons gamma bijvoorbeeld. We werken wel een beetje met Paolo Petrilli, maar dat zijn ook wel niet de vlotste. Tijdens Progettovino 2018 proefde ik wel wat mooie wijnen van Negroamar en Uva di Troja en zelfs hier en daar een Primitivo en dus was ik erg benieuwd naar de wijnen van Ognissole. Maar wat op papier veelbelovend leek want domein uit de portfolio van Feudi di San Gregorio en dan nog helemaal biodynamie, bleek een sisser in het glas: weinig materie, veel harde zuren, schrale tannines, zowat het diametraal tegenovergestelde van wat we zoeken.
Basilisco, ook van dezelfde eigenaars, is een ander verhaal. Hier wel voldoende stuffing, mooi gemaakte propere wijn met redelijk wat tannine (2019!) en dat zie ik eigenlijk wel zitten.
Campo alle Comete is het nieuwste en zeer ambitieuze project in Bolgheri van de familie Supino. Bolgheri hebben we nog niet in het gamma, dus... En inderdaad, mooie, vrij soepele Syrah waar ik toch graag wat meer nuance en volume in had gezien. Goed maar simpel en aan anderhalve keer de prijs van Saint-Cosme's "gewone" pure Syrah Côtes du Rhône die we zeker hoger inschatten niet echt iets voor ons... De Stupore is een blend van vooral van Merlot met CS en Syrah. Zeker geen slechte wijn, redelijk gevuld, pure aroma's, redelijk aangenaam, maar ik vond de wijn spanning missen, wat saai en het type dat van overal kan komen en als ik dan merk dat hij in Italië aangeboden wordt aan wat onze kostprijs zou zijn...

Ik zie dat ze bij Ognissole de hippe styling van hun flessen ingeruild hebben voor meer traditionele etiketten en flessen die er wat gewichtiger uitzien. Ook aan het gamma werd blijkbaar gesleuteld. Ik heb destijds hun primitivo en negroamaro geproefd bij Licata. Fruitbommen voor geen 10 euro die bij sommige mensen in de smaak vielen maar voor mij te zoet en alcoholisch. Ognissole is er ook vrij snel uit het gamma verdwenen.

Heb je de wijnen van Felline (Accademia dei Racemi) al eens geprobeerd? Die vond ik prijs/kwaliteit destijds wel goed. Typisch Puglia maar toch met meer frisheid dan wat je daar gewoonlijk tegenkomt. Hun “Cuvée Anniversario” Primitivo di Manduria Riserva IGP 2010 (niet goedkoop!) deed zowaar "Bourgondisch" aan. Nu, ik heb uitgezonderd deze “Cuvée Anniversario” al jaren niets meer van dit domein in het glas gehad. Ik weet ook niet of nog steeds dezelfde mensen en wijnmaker aan het roer staan dan destijds. Na de stopzetting van Pasqualinno kwamen de wijnen bij Wineplus in Genk terecht, daar heeft men ze blijkbaar ingeruild voor Tagaro.

[wvd]

(28-12-2020 05:52 PM)Innesto schreef:  

(27-12-2020 12:48 PM)wvd schreef:  Altijd maar stalen mogen proeven, het klinkt de amateur aanlokkelijk in de oren, maar de realiteit is dikwijls heel anders.
Een mooie wijn uit Apulië zou niet misstaan in ons gamma bijvoorbeeld. We werken wel een beetje met Paolo Petrilli, maar dat zijn ook wel niet de vlotste. Tijdens Progettovino 2018 proefde ik wel wat mooie wijnen van Negroamar en Uva di Troja en zelfs hier en daar een Primitivo en dus was ik erg benieuwd naar de wijnen van Ognissole. Maar wat op papier veelbelovend leek want domein uit de portfolio van Feudi di San Gregorio en dan nog helemaal biodynamie, bleek een sisser in het glas: weinig materie, veel harde zuren, schrale tannines, zowat het diametraal tegenovergestelde van wat we zoeken.
Basilisco, ook van dezelfde eigenaars, is een ander verhaal. Hier wel voldoende stuffing, mooi gemaakte propere wijn met redelijk wat tannine (2019!) en dat zie ik eigenlijk wel zitten.
Campo alle Comete is het nieuwste en zeer ambitieuze project in Bolgheri van de familie Supino. Bolgheri hebben we nog niet in het gamma, dus... En inderdaad, mooie, vrij soepele Syrah waar ik toch graag wat meer nuance en volume in had gezien. Goed maar simpel en aan anderhalve keer de prijs van Saint-Cosme's "gewone" pure Syrah Côtes du Rhône die we zeker hoger inschatten niet echt iets voor ons... De Stupore is een blend van vooral van Merlot met CS en Syrah. Zeker geen slechte wijn, redelijk gevuld, pure aroma's, redelijk aangenaam, maar ik vond de wijn spanning missen, wat saai en het type dat van overal kan komen en als ik dan merk dat hij in Italië aangeboden wordt aan wat onze kostprijs zou zijn...

Ik zie dat ze bij Ognissole de hippe styling van hun flessen ingeruild hebben voor meer traditionele etiketten en flessen die er wat gewichtiger uitzien. Ook aan het gamma werd blijkbaar gesleuteld. Ik heb destijds hun primitivo en negroamaro geproefd bij Licata. Fruitbommen voor geen 10 euro die bij sommige mensen in de smaak vielen maar voor mij te zoet en alcoholisch. Ognissole is er ook vrij snel uit het gamma verdwenen.

Heb je de wijnen van Felline (Accademia dei Racemi) al eens geprobeerd? Die vond ik prijs/kwaliteit destijds wel goed. Typisch Puglia maar toch met meer frisheid dan wat je daar gewoonlijk tegenkomt. Hun “Cuvée Anniversario” Primitivo di Manduria Riserva IGP 2010 (niet goedkoop!) deed zowaar "Bourgondisch" aan. Nu, ik heb uitgezonderd deze “Cuvée Anniversario” al jaren niets meer van dit domein in het glas gehad. Ik weet ook niet of nog steeds dezelfde mensen en wijnmaker aan het roer staan dan destijds. Na de stopzetting van Pasqualinno kwamen de wijnen bij Wineplus in Genk terecht, daar heeft men ze blijkbaar ingeruild voor Tagaro.

Felline... iets meer dan 20 jaar geleden zat dat in de portfolio van het agentuur waar ik wat mee had... Was niet direct mijn type wijn, maar goed gemaakte, soepele en prijswaardige wijnen. Sinsdeien niet meer geproefd. En toen was het ook enkele Primitivo en ik heb eigenlijk meer zin in Uva di Troja en Negroamaro.

[wvd]

de laatsten van 2020:
   
De Ployez kwam na Vouette&Sorbée Fidèle en ja, die was kansloos. Toch wel goede, traditionele Champagne. Met oudjaar nog eens een Monthuys gedronken, een goed gemaakte "werkpaard" Champagne van Pinot Meunier en Chardonnay. Een beetje kleur, dus niet gebleekt, doet me altijd plezier, met klassieke cake- en fruittonen, beetje peer, beetje (frisse) appel, voldoende vulling, lichte dosering wat een goed zacht mondgevoel geeft. Kortom, een goede Champagne "voor elke dag". De Pouilly-Fumé heb ik al ergens genoteerd (?) en dan de Chablis. Een overschotje van een reeks stalen die ik ooit kocht op het domein. Ik vond de wijnen indertijd wel goed, maar ook duur genoeg. Nu dus deze 9 jaar oude 1°cru Beauroy (Troesmes). Eerste neus wat bescheiden, floraal vooral met op de achtergrond het typerende "bloempot" aroma dat ik associeer met kalkgronden. Halfvol, proper maar ik miste spanning en sensatie. 's Anderendaags een beter verhaal, meer open, meer volume zodra hij wat opwarmt (8°C doodt elke wijn...) en eigenlijk best een mooie Chablis, nog steeds halfvol en vrij droog toch, mooi resultaat voor dit toch wat moeilijker jaar. De Chianti Classico van Rampolla is wat geëvolueerd van Sandiovese met een forse dot CS naar meer Sangiovese met vooral Merlot en nog 5% CS, wat deze wijn toch iets kindvriendelijker maakt. Om kort te zijn: deze is super en hoewel erg jong nog is het heerlijk om die aan de lucht te zien opbloeien. Het blijft toch één van mijn absoluut favoriete Chianti's, Cabernet-Merlot of niet.

[wvd]

   

De grootste wijn van de week was zeker de Boca. Ondanks dat ik hem een paar uur op voorhand in een karaf plofte (letterlijk te nemen!), was het toch pas na walsen dat het boeket begon te openen. Dat dit een heel mooie wijn is staat buiten kijf. Vrij donker voor een Nebbiolo, maar de 15% Vespolina doet natuurlijk ook een duit in het zakje. De kwaliteit komt het duidelijkst naar voren in de suave, romige middensmaak met de oh zo zachte tannines en dat is echt bijzonder voor een wijn van deze regio. Volgende fles binnen 10 jaar of een dag op voorhand karafferen is hier de boodschap. Met de Gigondas was het helaas nog erger gesteld. We hadden deze wijn al dikwijls in het glas, altijd te jong, OK, maar met zijn zo pure fruit, een kenmerk van het domein, verschafte die toch altijd wel het nodige plezier, zeker aan tafel. Deze was de meest teruggetrokken 2014 die ik al had. Hmm, helaas is dit ook op enkele flessen 1998 na, de oudste die ik in huis heb. Dan zijn de Bosquets eigenlijk toch een pak vriendelijker. Dan maar naar Bourgogne met een rode Chassagne van het "soepele" 2017. Maar deze "Les Chênes" van een wijngaard vlakbij her dorp en grenzend aan de premier cru's lijkt inderdaad wel een stevigere wijn uit de Côte de Nuits. De kwaliteit is er wel, maar het ontbreekt deze momenteel aan de vriendelijke Charme van Colin's "instap" Bourgogne van hetzelfde jaar. Of beginnen alle 2017 zich dan toch wat te sluit? Dat zullen we elders dan ook eens moeten checken.
De wijn van de week was de overheerlijke, naar pure veenbessen ruikende Fixin "Les Petits Crais" in het noorden van de AOP, een perceel met een terroir van "Marnes du Lias", uniek in Bourgogne. Moet eigenlijk "AUX Petits Crais" zijn, maar hij wil weer niet luisteren natuurlijk. Deze wijn heeft zeker nog toekomst, maar niet bij ons .
En dan ter vergelijking de Fixin "Champ des Charmes" 2013 van Galeyrand. Net als die van Laurent deze zachtjes in de karaf laten vloeien. Een totaal contrast. Net als zowat alle wijnen van Jérôme doet deze eerst wat moeilijk en komt pas open na hartstochtelijk walsen. Komt toch wat jonger over, iets denser ook, volle wijn voor een Villages. Velen gaan deze verkiezen en het is op den duur misschien de betere van de twee, maar wij vielen als een blok voor de charme van de Fournier.

[Sur la Table]

Ja op goede Rhône wijnen moet je vaak toch ook wel even wachten. Heb hier een rode Beaumes de Venise liggen uit 2014, die is nog erg koppig. Goede wijn maar zit in zijn winterslaap. Hoop na de zomer deze wijn in te kunnen zetten. Anders nog maar weer een jaartje in de wachtkamer.

Mooi rijtje weer!

Morgen hier de dry january doorbreken, ik hoop de wijnen van Domaine Pascal uit Puligny te proeven naast mijn huidige adressen.