Domaine Amélie & Charles Sparr

[Innesto]

Pinot Gris Sensation 2016

Zeer aangenaam verrast door deze wijn uit een streek die ik de laatste jaren eigenlijk liet links liggen.

Mooi exotisch fruit in de neus, kruidig, open en aantrekkelijk. In de mond vol en rijk, sappig maar nooit overdadig en vermoeiend. Het blijft allemaal voldoende fris en spannend. Hele mooie rijke maar droge Pinot Gris uit de Elzas, gastronomisch breed inzetbaar.

[FRANCISPICCART]

(03-04-2021 01:26 PM)Innesto schreef:  Pinot Gris Sensation 2016

Zeer aangenaam verrast door deze wijn uit een streek die ik de laatste jaren eigenlijk liet links liggen.

Mooi exotisch fruit in de neus, kruidig, open en aantrekkelijk. In de mond vol en rijk, sappig maar nooit overdadig en vermoeiend. Het blijft allemaal voldoende fris en spannend. Hele mooie rijke maar droge Pinot Gris uit de Elzas, gastronomisch breed inzetbaar.

Ik ken het domein niet maar ik kan me de wijn wel levendig voorstellen. Ik hou ook wel van zo'n mooie droge Pinot Gris van een goed domein uit de Elzas, juist omdat hij zo breed inzetbaar is en lekker weg drinkt. Bedankt voor de TN.

[Innesto]

(03-04-2021 10:23 PM)FRANCISPICCART schreef:  

(03-04-2021 01:26 PM)Innesto schreef:  Pinot Gris Sensation 2016

Zeer aangenaam verrast door deze wijn uit een streek die ik de laatste jaren eigenlijk liet links liggen.

Mooi exotisch fruit in de neus, kruidig, open en aantrekkelijk. In de mond vol en rijk, sappig maar nooit overdadig en vermoeiend. Het blijft allemaal voldoende fris en spannend. Hele mooie rijke maar droge Pinot Gris uit de Elzas, gastronomisch breed inzetbaar.

Ik ken het domein niet maar ik kan me de wijn wel levendig voorstellen. Ik hou ook wel van zo'n mooie droge Pinot Gris van een goed domein uit de Elzas, juist omdat hij zo breed inzetbaar is en lekker weg drinkt. Bedankt voor de TN.

Domaine Amélie & Charles Sparr is een "nieuwkomer" in de Elzas, het werd pas enkele jaren geleden opgericht.

Charles Sparr stamt echter uit een oud geslacht van wijnbouwers en echtgenote Amélie Buecher is al sinds 1997 bezig met biodynamisch wijnbouw. Dus ze hadden wel iets om op terug te vallen.

Deze wijnen worden verdeeld door Vinetiq.

Deze wijn beviel me meer dan vergelijkbare wijnen die verschillende andere (grotere) namen uit de regio aanbieden in deze prijsvork, met uitzondering van Zusslin wat ik toch telkens wel erg goed blijf vinden.

Maar ik herhaal, ik dronk de laatste jaren met uitzondering van een occasioneel flesje Zusslin nog weinig uit deze regio. De wijnen van Dirler-Cadé, Zind-Humbrecht en Albert Mann konden mij in het verleden minder bekoren eerlijk gezegd. Nu, ik zou misschien ook deze eens opnieuw moeten proeven.

[FRANCISPICCART]

(04-04-2021 11:20 AM)Innesto schreef:  Maar ik herhaal, ik dronk de laatste jaren met uitzondering van een occasioneel flesje Zusslin nog weinig uit deze regio. De wijnen van Dirler-Cadé, Zind-Humbrecht en Albert Mann konden mij in het verleden minder bekoren eerlijk gezegd. Nu, ik zou misschien ook deze eens opnieuw moeten proeven.

Het valt me minder op dan met mijn bv. Bourgognes of zeker Champagnes, maar heimelijk drink ik jaarlijks toch wel redelijk wat kartonnetjes Elzas.
Van die drie laatste domeinen ben ik feitelijk ook niet zo echt wild. Enkele jaartjes geleden op een degustatie bij TGvins in Luik een behoorlijk aantal cuvées van Zind geproefd maar ik was er ook niet echt kapot van ondanks de status die het domein geniet in de hiërarchie. Ik vond steeds in elke cuvée een zekere "sucrosité" terug. Misschien wordt dit door een deel van de wijncritici geapprecieerd maar ik vond het niet echt mijn ding. Zelfde gevoel bij Albert Mann. Dirler is wat strakker maar toch vond ik er ook naargelang het jaar behoorlijk wat merkbaar kwaliteitsverschil.
Ik voel me nu goed bij Kientzler en René Muré maar ik sta steeds open voor nieuwe dingen, zoals jij ze aanbrengt.

[Olivier]

Citaat:Enkele jaartjes geleden op een degustatie bij TGvins in Luik een behoorlijk aantal cuvées van Zind geproefd maar ik was er ook niet echt kapot van ondanks de status die het domein geniet in de hiërarchie. Ik vond steeds in elke cuvée een zekere "sucrosité" terug.

Ik heb van ZH enkel nog maar de basis rieslings gedronken : de roche coulée en de roche calcaire. Ze waren zowat elkaars tegenpolen, de eerste heel rijp en expressief, de tweede heel strak en gereserveerd.

Maar de duurdere cuvées nog niet geproefd.

[wvd]

In mijn beginperiode vond ik de wijnen van Zind-Humbrecht gewoon subliem. Ik kocht de Saint-Urbains toen en die waren echt voortreffelijk, zowel in Riesling als in Pinot. Ook andere Cuvées gekocht en met veel genoegen gedronken, Pinot Gris VV, wijnen van Goldert en Hengst en van Herenweg enz. en dat tot 1988. Toen kocht ik ook enkele flessen van 1989.... en die waren zoet! Daarna nog talloze malen geproefd, ik vond ze altijd te zwaar, te vet, te zoeterig. Weg waren de strakke rijke, droge wijnen van voorheen. Enkele jaren terug op Prowein nog eens gaan proeven, ik vond er echt niks aan, allemaal te vermoeiend voor mij. Geef mij dan maar Faller of Trimbach of Kreydenweiss of zelfs Burn. Nog 1 of 2 flessen ZH liggen, van 1988.... Zal wel kapot zijn.