Scores dus...

[wvd]

Al enige tijd fulmineer ik tegen de macht van reviewers en vertel ik mijn klanten dat ze hun eigen smaak moeten vertrouwen.
Helaas leert de ervaring dat je niet veel verkoopt als je op de webshop geen scores kan zetten. Ik vind dat een kleine ramp want velen kopen niet wat ze lekker vinden, maar wat de recensent omhoog schrijft. En dan heb je nog de puntenpakkers, mensen die op zoek gaan naar de hoogst scorende wijnen, wijnen wier prijs mede daardoor door het plafond gaan.

Deze link werd me recent toegestuurd, zeker eens lezen.
https://www.everydaydrinking.com/p/wine-...case-study
Ik zou liegen als ik zei dat het me verbaasde, maar nu hoor je het ook eens van een ander....

[Rik Martens]

Bon, scores zijn vaak een snelle hulp qua wijnen waar je zelf weinig ervaring mee hebt. Je grijpt dan naar een 92 en niet naar een 85. Waar die cijfers voor de rest voor staan heeft geen groot belang.

Daarna gaan die cijfers overboord. Zoals onlangs, toen ik nog wat Gigondas van Brusset insloeg omdat ik die zo lekker, lekker en lekker vond...

Italiaanse wijnen b.v.? Ik heb nogal wat vertrouwen in de keuzes van Bere Bene in Lier, dat zal al gebleken zijn Dus, hop, er is hier de laatste maanden nogal wat Barbaresco door de strotten gegoten, geen idee hoe die scoort.

Maar dat er grondig gefoefeld en gelobbyd wordt als er wijnen "objectief" besproken moeten worden, ligt nogal voor de hand. De meeste mensen zijn gewoon door en door oneerlijk.

[Vince]

alleen al luisteren naar James 'Sucker' en hoe hij wijnen proeft/scoort in een waas van snobisme zou een beginnend wijnliefhebber zo naar het bier duwen

[wvd]

(08-09-2022 08:08 PM)Rik Martens schreef:  Bon, scores zijn vaak een snelle hulp qua wijnen waar je zelf weinig ervaring mee hebt. Je grijpt dan naar een 92 en niet naar een 85. Waar die cijfers voor de rest voor staan heeft geen groot belang.

Daarna gaan die cijfers overboord. Zoals onlangs, toen ik nog wat Gigondas van Brusset insloeg omdat ik die zo lekker, lekker en lekker vond...

Italiaanse wijnen b.v.? Ik heb nogal wat vertrouwen in de keuzes van Bere Bene in Lier, dat zal al gebleken zijn Dus, hop, er is hier de laatste maanden nogal wat Barbaresco door de strotten gegoten, geen idee hoe die scoort.

Maar dat er grondig gefoefeld en gelobbyd wordt als er wijnen "objectief" besproken moeten worden, ligt nogal voor de hand. De meeste mensen zijn gewoon door en door oneerlijk.

Zelf proeven lijkt me inderdaad de enige goede optie: koop wat je lekker vindt binnen je budget.
Het probleem met al die scores is volgens mij dat de grotere wijnen, die van de bekendste domeinen, de hoogst scorende relatief duurder geworden zijn, tot gewoonweg belachelijke prijzen soms. Dat is helaas veelal het geval met wat ik gemakshalve dan "referentie" wijnen zou kunnen noemen, je kent ze wel, en die zijn nu zowat allemaal ver boven budget van de "normale" wijngek. En dat is spijtig, maar eigenlijk ook niet meer dan dat.
Hoe kan je weten hoe de allergrootste Bourgognes zijn als je geen Chambertin van Rousseau, Musigny van Roumier, een DRC of een Chevalier-Montrachet van Leflaive, een Corton-Charlemagne van Coche-Dury enzovoort geproefd hebt? Tja, dan is je referentie kader iets anders hé "et alors...".
Ik heb intussen voor mezelf uitgemaakt wat het maximum bedrag is dat ik wil spenderen aan een fles wijn en om echt eerlijk te zijn, de (véél) duurdere wijnen die ik ooit proefde gaven me echt niet zo heel veel meer plezier uiteindelijk.

[rlin]

(08-09-2022 04:34 PM)wvd schreef:  Al enige tijd fulmineer ik tegen de macht van reviewers en vertel ik mijn klanten dat ze hun eigen smaak moeten vertrouwen.
Helaas leert de ervaring dat je niet veel verkoopt als je op de webshop geen scores kan zetten. Ik vind dat een kleine ramp want velen kopen niet wat ze lekker vinden, maar wat de recensent omhoog schrijft. En dan heb je nog de puntenpakkers, mensen die op zoek gaan naar de hoogst scorende wijnen, wijnen wier prijs mede daardoor door het plafond gaan.

Deze link werd me recent toegestuurd, zeker eens lezen.
https://www.everydaydrinking.com/p/wine-...case-study
Ik zou liegen als ik zei dat het me verbaasde, maar nu hoor je het ook eens van een ander....

Wat in Everydaydrinking beschreven wordt is de gewone gang van zaken. Van zodra een expert genoeg volgers heeft, krijgt hij wat toegestopt van de producent of het verkoopkanaal. Dit gebeurt in andere markten ook of wat dacht u o.a. van de automarkt, de audio-visuele markt enz...
Als men om den brode schrijft dan wordt door de publicatie hiermee rekening gehouden. Dat is zeker het geval van tijdschriften, die enkel overleven door het publiceren van advertenties. Trouwens dat laatste geldt ook voor internetsites.

Bij de selectie van dergelijke voorlichters of zelfs gidsen dient men daarmee rekening te houden en deze met elkaar vergelijken. Daarna weerhoudt men er een paar van diegene, die in de loop van de tijd het betrouwbaarst gebleken te zijn.

Een ander facet is de voorliefde van de expert voor een bepaald type van wijn. Het dient best enig verband te vertonen met zijn eigen smaak. Iemand, die de voorkeur geeft aan elegante complexe wijnen kan soms teleurgesteld worden door de keuze van een een expert, die valt voor eerder forse mannelijke wijnen.

Ik vind persoonlijk de jaarlijkse "Guide Hachette des Vins" wel een degelijke gids opgesteld door een commissie, waardoor de beïnvloeding door de producenten minder mogelijk is en waar ook hele kleine wijnbouwers aan bod komen. Het gebeurt ook zonder reclame. Niets is 100 % waterdicht, maar uit ervaring heb ik er reeds vele ontdekkingen aan een uitstekende prijs/kwaliteitverhouding mee gedaan.

[Rik Martens]

"Referentiewijnen". Het is wel iets.
Vermits ik hier als één van de weinigen het geluk heb gehad om niet te laat geboren te worden, plus dat ik door mijn beroepsbezigheden al eens een toffe fles tegenkwam, heb ik wel één of twee referentieflessen.

Cheval Blanc 1985 is er zo één. De neus nog meer dan de smaak. Zo diep, dat je er werd in gesleurd, als in een wormhole...

Richebourg van Gros 1982 en 1983 ook. Hoe je van aardbeien en grandioze wijn kan maken.

Sassicaia 1985. Met de vraag waarom iemand in Toscane persé Haut-Brion wil maken...

Lafite 1975. Ja. Een referentie voor de linkeroever.

Margaux 1947. Het kàn. Het kan écht.

Maar er is ook Mouton van (jaar vergeten): veel teveel apennootjes...
Of Yquem 1985: geen edelrot.

Enfin, er zijn er nog wel wat en het is niet om te stoefen, je kon toen immers nog een fatsoenlijke fles Pichon Baron kopen voor zo'n 35 euro...

En weet je, veel meer geld zou ik er ook niet aan besteed hebben, want inderdaad, het kwaliteitsverschil verantwoordt geen multiplicator van 100 of meer...

Dus... Het doet evenveel plezier om vast te stellen dat men zo'n leuke wijn kan maken van Grasevina of whatever, zonder enige referentie.