Tsolikouri

[Rik Martens]

Tsolikouri Dry White Classic 2023
Racha-Lechkhumi Region
100% Tsolikouri (temperatuurgeregelde gisting, korte maceratie, 2 maanden sur lie, 6 maanden batonnage)
Naberauli Wines, Sadmeli Georgië
13%Vol - 8Wines, Praag 17.98 euro

Oog: helder, mooi glanzend bleek goud.
Neus: eerst wat gesloten, dan komt fris fruit naar boven, grapefruitvelletjes, limoen, verse ananas, mineralen (het voortdurend gemem over qvevri's doet ook een vermoeden van terra cotta rijzen, al heeft deze wijn waarschijnlijk geen qvevri gezien). Langzaam komt ook wat groen appel tevoorschijn. Aangenaam, doet wellicht nog het meeste denken aan een degelijke Pouilly-Fumé.
Mond: erg frisse zuren, mooi in evenwicht gehouden door wat zoeter fruit. Eindigend op een fris bittertje à la pompelmoespelletjes.

Mooie verfrissende wijn, zonder meer z'n prijs waard.

Georgiërs claimen de uitvinding van wijn, net zoals de Armeniërs. In die neolitische tijden zullen de grenzen nog niet zo goed uitgestippeld geweest zijn, waardoor we beide naties maar evenveel rechten zullen toekennen op het ontstaan van deze drank. Zo ligt immers Ararat, de Heilige Berg van de Armeniërs, waar ooit de Ark van Nero, pardon, Noë strandde, ook in Turkije.

[Rik Martens]

Terzijde.
De fles is gelabeld in een combinatie van Engels en Georgisch.

Met Engels heb ik niet zo'n groot probleem. Georgisch is een ander verhaal. Niet alleen zijn alle woordjes me vreemd, ze zijn bovendien geschreven in Georgisch schrift.

We hebben destijds geleerd over het spijkerschrift van de Mesopotamiërs. Een schrijfwijze, zonder twijfel uitgevonden door schrijnwerkers.
Daarvan uitgaande vermoed ik dat het Georgisch ontwikkeld is door de beoefenaars van de edele hengelsport. Het zijn allemaal haakjes, naar boven, naar onder, naar links en naar rechts, af en toe afgewisseld met iets wat het meeste lijkt op een "flying lure".

Mijn vraag is er één van oprechte verbazing. Waarom doen mensen zichzelf dit aan?

[vinejo]

(29-06-2025 10:35 AM)Rik Martens schreef:  Terzijde.
De fles is gelabeld in een combinatie van Engels en Georgisch.

Met Engels heb ik niet zo'n groot probleem. Georgisch is een ander verhaal. Niet alleen zijn alle woordjes me vreemd, ze zijn bovendien geschreven in Georgisch schrift.

We hebben destijds geleerd over het spijkerschrift van de Mesopotamiërs. Een schrijfwijze, zonder twijfel uitgevonden door schrijnwerkers.
Daarvan uitgaande vermoed ik dat het Georgisch ontwikkeld is door de beoefenaars van de edele hengelsport. Het zijn allemaal haakjes, naar boven, naar onder, naar links en naar rechts, af en toe afgewisseld met iets wat het meeste lijkt op een "flying lure".

Mijn vraag is er één van oprechte verbazing. Waarom doen mensen zichzelf dit aan?

En zo leren we weer wat bij

[Rik Martens]

Maar toch vooral dat je deze wijn eens moet proberen.
Mooi fruit, goede aciditeit, geknipt voor deze hondsdagen.
Leuk ook, dat je die in Praag kan bestellen en dat de levering naar behoren verliep.

De wijn zit in een dikke geribbelde fles. Ik wou haast zeggen Georgian style (naar koning George III dus), die niet in je wijnrekje past.

Vreemd genoeg leek ik voortdurend terra cotta te proeven, terwijl deze versie van Tsolikouri niet in qvevri's gezeten heeft.

Racha-Lechkhumi regio (tijdens de sovjettijd allicht een oblast) ligt ten zuiden van de Kaukasus en er wonen zo'n 28.000 mensen, dat is ruim een derde minder dan in Heist-op-den-Berg.