Noordelijke Rhône

[wimg]

Goede avond. Volgend weekend vertoef ik in Lyon en er is tijd voor een uitstap naar Côte Rôtie en Hermitage. Ik heb al afspraken kunnen vastleggen met Ogier, Jamet, Guigal, Chapoutier en Gonon maar sta altijd open voor suggesties, ook om een hapje te gaan eten.

Mvg en hartelijk dank

[Olaf]

Ga de Hermitage maar eens proeven bij Chave
37 avenue St-Joseph, 07300 Mauves
+33 (0) 4 75 08 24 63

Als je toch in Tain L'Hermitage bent voor Chapoutier ga dan ook even naar Cave Tain L'Hermitage. Interessante prijs/kwaliteit. Afspraak niet nodig.

[Alex]

ik ken iets heel mooi in het zuiden van de rhone, maar dat is 2h rijden van Lyon

[Venne]

Gonon gaat ge van verschieten! Top!

[wimg]

Man man man. Er zijn van die ogenblikken en ontmoetingen die men zich nog lang zal herinneren. En mijn voorbij weekend was er meer dan recht op. Een uitschieter op culinair en vineus gebied. Overtreffende trap na overtreffende trap. En dat allemaal op minder dan drie dagen en op amper 600 km van onze kerktoren. Wie ooit eens vijf minuten tijd heeft, heeft geen excuses meer. Op die trein naar Lyon en de noordelijke Rhône.

Dag 1

Aankomst in Lyon. Hotel grand hotel des terreaux. Zeer goed gelegen in het centrum van Lyon (tussen Saone en Rhône). Ik was voor die avond op zoek gegaan naar een echte bouchon lyonnais en had die gevonden in "Le Garet" (rue du garet 1 - 0031 478281694). Was me de dat even een culinaire ervaring. De patron, een die hard rugby speler en supporter van OL, opende zijn boîte om 19u32 en geen moment vroeger. Maar wat er daarna op het bord kwam (23 EUR voor een menu) was ... apart maar is zeer goed meegevallen. Of bent u ooit al in een restaurant geweest waar ze op tafel zetten: salade met neuzen en oren van het edele varken, quenelles van vis (een soort mousse in een nantua saus), prachtige rillete de faisant, omelette au truffe (ze staan te schaven aan uw tafel), cassis sorbet met Marc de bourgogne (waarbij ze de marc laten staan op de tafel voor het onmogelijke geval dat je na het nuttigen van uw eerste portie nog pap zou kunnen zeggen), ... En wijngewijs. Tja wijngewijs hebben we bij deze sympathieke kerel de traditie van de "pot" ontdekt. Een pot is 48 cl. macon, morgon of iets dergelijks. Als je erin slaagt om doorheen de waterfles te kijken (want dat is een pot eigenlijk), de bolletjesglazen en te proeven wat je in het glas krijgt, ben je al een eindje op weg. Lyon op zijn best.


Dag 2

Die dag waren Ampuis (Côte Rôtie en Condrieu) aan de beurt en Tain l'Hermitage en Mauves (Hermitage en Saint-Joseph). We begonnen de morgen op het gemak met een bezoekje aan Guigal. Marcel Guigal was een andere groep aan het rondleiden dus wij kregen de verantwoordelijke voor de export. Indrukwekkend was het zeker. Zes miljoen flessen, ontelbare fûts, ... zeer indrukwekkend maar je kon je niet van de indruk ontdoen in een fabriek te zijn. Soit, de kerel was interessant en kon ook vertellen over de nonkel Bob die zelfs Marcel Guigal himself overtrof in het degusteren. Ook een bijzonder systeem hebben die Guigals. De boeren in Côte Rôtie komen vol goede moed naar de sorteertafel van de Château en daar wordt beslist of de druiven worden aangenomen. Soit. Maar na de omzwervingen in de catacomben van Château Ampuis was het aan de degustatie. Hij begon met de vraag wat we wilden degusteren. Bescheiden en terughoudend als ik altijd ben tijdens degustaties, zei ik: Côte du Rhône 2007. "Maar meneer toch" (maar dan in het Frans) zei de kerel. "On va quand - même déguster de bonnes choses". En dan zeggen dat Côte du Rhône 2007 (90 punten RP en een schitterende QP verhouding volgens mij) echt niet slecht was. Soit. Hier komt de line up.

Saint Joseph blanc 2009 (wijn van aangekochte druiven) - nogal groen, veel amertume. Ik miste wat mineraliteit (die er in andere SJ wel is).

Condrieu 2009 (idem) - heel mooi in de mond, maar nogal een krachtpatser wat niet echt de bedoeling is in een Condrieu (zie verder).

Condrieu 2009 La Dorianne (eigendom van Guigal) - al heel wat verfijnder. Mooie mineraliteit, violette, ... Heel mooie wijn maar een echte maaltijdwijn.

CndP 2004 - een beetje een ontgoocheling. Een wat vlakke wijn .

Hermitage Rouge 2005 - mooie wijn maar wat te veel een krachtpatser.

Côte Rôtie 2007 - voor mij de topper van de degustatie. Geconcentreerd maar toch een mooie aciditeit. 2007 is duidelijk een mooi jaar in de noordelijke Rhône.

En dan stonden er op de tafel nog een aantal geopende flessen van een vorige degustatie. En aangezien hij CdR niet goed genoeg vond voor ons (en gelijk had hij), vroeg ik hem vriendelijk maar beslist of we ook eens de Hermitage Ex Voto 2001 mochten proeven. Ziehier wat den Bob te vertellen heeft.

Millésime 2001
The debut release of the Hermitage Ex-Voto, the spectacular 2001 spent 42 months in new French oak. Produced from four vineyard sites, I'Hermite, Les Murets, Les Greffieux, and Les Bessards, it boasts an amazingly thick purple color as well as a rich, sumptuous bouquet of smoke, licorice, creme de cassis, and earth. Full-bodied and rich, with good acidity and magnificent concentration, this is a tourde force in red Hermitage. Given its high tannin and crisp acidity, it will require patience. Anticipated maturity: 2015-2040. - (94-96) - The Wine Advocate by Robert M. Parker Jr - 12/04

2001 E. Guigal Hermitage Ex-Voto (tasted from barrel) Saturated medium ruby. Knockout nose combines superripe, liqueur-like black- and redcurrant, gunflint, pepper, leather, game and chocolate. Huge, spicy and rich, with outstanding sweetness and depth of flavor. A massive but well-delineated Hermitage that finishes with extraordinarily suave tannins. Built for two decades of development in bottle. This is 14% alcohol, with a pH of 3. 87. - 94-96 - Stephen Tanzer's International Wine Cellar - 01-02/05

En inderdaad. Ik kan hem geen ongelijk geven. En toch, en toch miste ik wat de aciditeit om dit een verteerbare wijn te vinden. Een bom, een krachtpatser. Ok, maar nogal wat zwaar en weinig evenwicht.

Tot daar Guigal.

Buiten de schatten die daar gemaakt worden, is Ampuis niet veel soeps. Wel zijn er drie caves in het centrum (of wat daarvoor moet door gaan). En als u ooit in de buurt bent, ga dan niet voorbij aan de "Maison des vigneronsdu Rhône". Een jonge gast van u en mijn leeftijd heeft er de idee opgevat om de wijnen van vijf wijnbouwers te verdelen. Remizières, Niero, Drevon, Pierre Finon en Courbis. En zoals het een goede cave betaamt, trekt men er flessen open dat het een lieve lust is.

Daar gaan we, maar vraag me aub niet van welke wijnbouwer wat is. Ik weet het niet meer en heb het niet genoteerd (u zal onderhand wel door hebben dat mijn vocabularium om wijnen te omschrijven, bijzonder beperkt is).

Cornas Champelrose 2008 en 2006 - opnieuw een krachtpatser. Wel erg lekker.

Voor mij de witte van de dag (maar toen waren we nog niet ten einde) was de Condrieu domaine Niero 2009 - een ontploffing van witte perzik, bloemen, ... in de neus en in de mond een verfijnde smaakbom van violette, bloemen en mineraliteit. Als ik wijnmakers soms lees over hun wijnen, vraag ik me soms af of ik dezelfde wijn heb gedronken maar met den Niero kan ik het niet meer eens zijn. Hij schrijft zelf het volgende

This nice wine whit gold gleams will delight your palate whit his flesh white fruit's aroma, citrus ans his toasted touch. And finishing, a beautiful length in mouth with freshness.
To drink before four years. To serve at 12°C.
Granitic soil on the “Coteau de la Roncharde” and the “Côte Chatillon”. Vines are 20 years old on average. Grape variety Viognier.
Matured for 10 months in oak barrels (40%) and stainless steel vats (60%).

En dan van Niero de top cuvée in Condrieu Cuvée Chery 2009. Rijker, krachtiger dan de "gewone" cuvée maar ook wat minder verfijnd.

En toen, en toen was het tijd om te eten. Als u ooit in Ampuis bent en u gaat dit restaurant voorbij, dan bent u een barbaar. Les bons vins de serine. 16, boulevard des allées, 69420 Ampuis. 04 74 48 65 10 bistrotdeserine.com. Als u al voorbij het gelijkvloers geraakt (waar werkelijk alle plaatselijke en Franse sterren u trachten te verleiden), komt u in een gezellig restaurant op het eerste verdiep waar u voor een 19 EUR een menu krijgt. Voorgerecht jambon cru in een frisse salade, pavé de merlu op een risotto met cèpes en een assortiment van geitenkazen als dessert. En de wijnkaart. Tja, daar kan nog menig Belgisch restaurant een puntje aan zuigen. Bladzijden vol toppers aan zeer schappelijke prijzen (of heeft u ooit een terre de vertus van Larmandier Bernier gezien aan 50 euri in een Belgisch restaurant - men brengt dit aan 34 EUR aan de man op het domein). Villard Saint Péray 2009 gedronken, die wonderwel paste bij alle gerechten.

En dan, tja en dan. Voor mij hetgeen ik het meeste had naar uit gekeken. Ik kende de wijnen, ik kende het domein maar mijn stoutste verwachtingen werden overtroffen. Ik had gebeld naar Ogier in de hoop dat ze er zouden zijn en twee simpele amateurs de vin zouden willen ontmoeten. En ja hoor. Stéphane Ogier (zoon) had wel wat tijd. Tijd. Mannekes.

Op het eerste gezicht een zeer bescheiden domein. Na wat aanbellen kwam (waarschijnlijk moeder) Ogier open doen. Ze zou eens kijken waar den Stéphane zat. Stéphane is een jonge, enthousiaste kerel. Zijn openingsvraag : "est-ce que vous avez envie de déguster les 2009 et 2010 sur fût?" Ja hallo, is de paus katholiek? En inderdaad, elk vatstaal werd gedegusteerd, gewikt, gewogen, besproken, ... Voor we het wisten, waren we daar 2,5 uur geweest. Wat een sympathieke gast, wat een wijn. Ik had me wat voorbereid en wat onnozele vragen voorbereid in den trand van "on dit que vous avez un style bourguignon. C'est vrai?". Maar het was een uitermate aangenaam gesprek.

Hier komt de line up bij Ogier en u zal me opnieuw mijn beperkte vocabulaire willen vergeven maar ik heb niet veel gespuwd en ben vergeten te noteren. Dat zou de magie van het moment wat verstoord hebben.

We hebben elk perceel van 2009 en 2010 gedegusteerd. En dan zeggen dat 2009 en 2010 twee topjaren op een rij zijn.

2010.

VdP Rhodaniennes La Rosine - als dit landwijn is, ben ik de paus. Heel mooie en elegante Syrah. Als hij me vertelde waar zijn percelen gelegen zijn, kon ik geloven dat dit een schitterende wijn moest zijn.

Ame de mon soeur - afkomstig van een terroir in Vienne (Seyssuel). heel specifieke schiste aroma en top in de mond. Natuurlijk niet de rijkdom van de CR, maar heel mooi.

En toen werden alle percelen Côte Rêtie in 2010 gedegusteerd. Stéphane Ogier heeft een eigen klassement: "villages", "premier cru" en "grand cru". Elk perceel werd gedegusteerd. Hij vinifieert alles apart en maakt dan de assemblage. In het algemeen en nu doe ik veel oneer aan de man: Côte blonde brengt de elegantie, Côte brune brengt de kracht (zonder lomp te zijn, verre van). En we eindigden met Lancement en Belle Hélène. Van deze percelen maakt hij in de beste jaren een afzonderlijke cuvée (die we ook hebben geproefd). En dat is inderdaad de top. Hij kiest er echter bewust voor om niet te veel cuvées parcellaires te hebben om er zijn Côte Rôtie niet onder te laten lijden.

En toen werden alle percelen op vat van 2009 geproefd. Hij beschouwt 2009 als een schitterend jaar en dat is het ook.

En op zo'n moment begin je je wat ongemakkelijk te voelen, we waren al 1,5 uur bezig en hij had waarschijnlijk nog iets anders te doen. Maar geen zeggen aan. Alle beschikbare cuvées werden dan op fles geproefd.

2009 La Rosine. Man man man, lekker, evenwichtig, in dit schitterende jaar een topper P/Q.

Idem voor 2009 Ame de ma soeur.

Côte Rôtie 2007 - hij beschouwt dit ook als een topjaar en inderdaad, gebouwd voor de eeuwigheid door het evenwicht en de perfect gebalanceerde aciditeit.

En Stéphane Ogier vond het ook nodig om zijn nieuwe wijn van Condrieu te laten proeven. Hij zoekt hier het evenwicht en vindt de wijn het beste in de jeugd en inderdaad. Een explosie van wit fruit, bloemen in de Condrieu 2009. En "fûr die belgische Freunde" liet hij ook zijn eerste jaargang proeven van een perceel in Condrieu dat hij recent had aangekocht (les vielles vignes de Jacques Vernay). Na een gekurkte fles liet hij ons dit proeven. Wat een finesse, kracht, ... in een witte wijn. Hij was zelf zeer benieuwd hoe dit zou verouderen. Dat ben ik ook, als je eraf kan blijven ...

Hiervoor doe je het dan zeker, voor zo'n ontmoetingen met gepassioneerde wijnmakers, voor zoveel smaakschakering, voor zoveel subtiliteit.

Bijzonder interessant was ook om te zien hoe twee huizen eenzelfde terroir anders interpreteren. Als ik even mag: Guigal de Bordelese benadering van CR, Ogier de Bourgondische. En u kan al raden welke ik verkoos ...

En nog was dag 2 niet over.

Ik had hemel en aarde verzet om bij Chave binnen te geraken, had Jean Louis aan de lijn gehad maar hij was helaas die drie dagen in het buitenland voor een degustatie en excuseerde zich aan de lijn. Maar wat we in de plaats kregen in Mauves, was niet min.

Ik had gebeld met het domein om te vragen of men even de tijd had. En dat had men, maar dan liefst na 17u30. Toen we aankwamen, werd onmiddellijk duidelijk waarom. Tuig voor een paard, echte mannen die van de wijngaard waren afgedaald (letterlijk) en een man met het licht in zijn ogen. We waren aangekomen bij Domaine Gonon. Ik had de naam gekregen van Guy Larmandier in Champagne. Gonon werkt biodynamisch. Geen ml. pesticide komt op zijn wijngaard en waar zijn paard niet meer geraakt (te steil), doen ze het dan maar zelf. Elke wijnstok wordt afzonderlijk opgebonden, ...

Als u zich ooit af vraagt welke die hards Lynch heeft ontmoet, komt dit aardig in de buurt. We daalden met de man af naar een kelder die zo weg gelopen was bij den Kermit. Zijn wijnen worden trouwens verdeeld door Kermit L en hij heeft een perceel overgenomen van een wijnbouwer waarmee Lynch werkte.

Pikdonker, klein, centimeters schimmel op de muur en plafond, spinnewebben, ... Gonon maakt twee cuvées Saint Joseph: wit en rood (het leven kan simpel zijn). Maar ook hij vinifieert afzonderlijk. En ook nu proefden we alle 2010 op vat (de 2009 zaten al in de fles).

En de elegantie die Kermit (en zelfs nonkel Bob) beschrijven in hun schrijfsels, sprongen uit het glas. Elegantie, mineraliteit en evenwicht. Uitermate lekker. Zelfs de lucifers die uit het glas sprongen door de natuurlijke extractie van de Syrah waren een belevenis.

En dan proefden we drie millésimes na elkaar in wit en rood: 2007, 2008 (moeilijk jaar maar elegant) en 2009. En als u ooit bij uw caviste een 2009 ziet liggen en u gaat eraan voorbij, zou u zich beter uitschrijven van deze blog. U zult zich nooit ofte nimmer nog wijnamateur mogen noemen, enkel nog amateur. Rijk, gestructureerd, elegant, rood fruit, ... top. Olaf, je hebt niet overdreven.

En ook hier hebben we 2 uur vertoefd.

Al dit enthousiasme steekt u ongetwijfeld tegen, en gelijk heeft u. Daarom ga ik er nog een lap op geven.

Als u ooit in een straal van 700 km van Tain l'Hermitage bent, als uw vriendin, partener of vrouw (eindelijk) eens zegt dat jij nu het restaurant mag reserveren, ... dan heeft u eigenlijk maar één keuze ... Mangevins in Tain l'Hermitage (0031 475077385). Grégory en zijn Japanse ega ontvangen u daar in een mooi, gezellig kader maar vooral, maar vooral ... een wijnkaart waarbij de Karmeliet en het Hof van Cleve blozen (en aan prijzen waarvoor ze het al lang niet meer doen) en culinaire toppunten. En dat alles voor 24 euri (excl wijn). Zo perfect kan de garing van noix saint jacques zijn, zo lekker kan een quasi de veau zijn ... Dat alles begeleid door een Montlouis Sec van Jacky Blot 2008 en een Marcel Lapierre Morgon 2007. En omdat we ook nog in onze auto moesten kruipen, vroegen we dit in "pots" van 50 cl. en geen enkel probleem.

En als u ooit al eens een Hermitage Chapelle van Jaboulet wou proeven of een Sorrel, u bestelle zich een glazeken van dit edele vocht.

Absolute top. En als u mij niet gelooft, gaat u gerust eens googelen.

Dag 3

Ik ga het wat korter houden. Je hebt cavistes, cavistes en dan heb je Anticwine in Lyon. En het restaurant / bar is Georges five, in de rue du boeuf. Maar daar zijn we niet geweest. We waren nog aan het nagenieten.

Vele groeten en veel dank aan de suggesties.

Mvg,

Wim

[carl]

Leuk om te lezen dat je het zo goed naar je zin hebt gehad in de Noordelijke Rhone en dat je de tijd hebt genomen om er zo'n lijvig verslag van te schrijven voor ons. Bedankt voor de vele waardevolle tips op wijnbouwer- en restaurantgebied

[gertt]

Was al dat lekkers ook te koop ? En de prijzen rechtstreeks bij de producent ? (de moeite om te gaan ?)

[vinejo]

Wow, ik ga dat deze week eens lezen, als mijn koorts wat is gezakt (momenteel 38,4 )
Maar sowieso al heel erg bedankt voor het lijvige verslag, Wim!!

[koen]

Wim in elk geval nen dikke merci voor deze tips ... very useful

[Hugel]

zeer leuk om te lezen!
ga deze info zeker bijhouden, voor als ik ooit eens in de buurt ben

[Venne]

Gonon is goed eh:-)
Olaf, niet overdreven ?

[Olaf]

Interessant verslag Wim.

[vinejo]

Eindelijk je verslag gelezen, Wim.
Schitterend, eerlijk, enthousiast en vol waardevolle tips... ik ben fier dat zulke zaken op dit forum komen. Bij mijn eerste bezoek aan Lyon en omstreken grijp ik hier onmiddellijk naar terug...
!!!

[barre]

Ik ga het ook wel ergens bij de hand houden... ik kom/passer wel eens in die regio, altijd handig dus

[wimg]

veel dank iedereen voor de reacties. En excuses aan Venne. Het was om te zien of je wakker was.

Prijzen voor dat moois waren:

Guigal

- côte rôtie 2007: 27 EUR
- hermitage 2005: 31,10 EUR
- CndP 2004: 19,26
- CdR 2007: 5,24
- Condrieu 2009: 21,30
- Ermitage Ex Voto: 123,00 EUR
- CR Ampuis 2006: 56 EUR
- Condrieu La Doriane 2009: 40,60 EUR

Ogier

- Rosine blanc: 15
- Condrieu: 28
- Condrieu Les vieilles vignes de Jacques Vernay: 39
- Rosine: 13,5
- CR 2008: 35

Niero - zie deze link http://www.vins-niero.com/catalogue.php

Wat Gonon betreft: alle witte waren de deur uit en de rode waren aan 18 EUR maar ik denk dat de man niet verzendt naar het buitenland.

Mvg

Wim

-

[Venne]

@wim , meer wakker dan nu :-), voor het mooi verhaal, handig voor een bezoek aan die streek, ook voor de resto's!