wijnliefhebbers

Volledige versie: Music was my first love...
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
(13-11-2015 01:20 AM)vinejo schreef: [ -> ]Dan ga je als fiere papa met je dochters naar de AB en...loop je daar een geliefd forumlid (met zijn knappe eega) tegen het lijf Smile
Zelfde wijnsmaak, zelfde muzieksmaak...
DCFC
Voor wie ze nog niet kent, t is de moment
-- een subliem liefdeslied..:

https://m.youtube.com/watch?v=aoR0mGq_z2I

t Concert was zalig...
Cheers, Kris cheers

Ondertussen een bespreking op knack:

http://focus.knack.be/entertainment/muzi...25181.html
(13-11-2015 04:19 PM)vinejo schreef: [ -> ]
(13-11-2015 01:20 AM)vinejo schreef: [ -> ]Dan ga je als fiere papa met je dochters naar de AB en...loop je daar een geliefd forumlid (met zijn knappe eega) tegen het lijf Smile
Zelfde wijnsmaak, zelfde muzieksmaak...
DCFC
Voor wie ze nog niet kent, t is de moment
-- een subliem liefdeslied..:

https://m.youtube.com/watch?v=aoR0mGq_z2I

t Concert was zalig...
Cheers, Kris cheers

Ondertussen een bespreking op knack:

http://focus.knack.be/entertainment/muzi...25181.html

Topavond !!
Dooie Taxis vur babes :-)
Dezer dagen blijven 2 platen steeds in m'n hoofd hangen...

Eagles of Death Metal - Save a Prayer
https://www.youtube.com/watch?v=ymIUz6njjpY

The Dead Weather - I Feel Love
https://www.youtube.com/watch?v=98oMvKF-78Y
Vorige dinsdag met Steven VDW naar Built to Spill gaan kijken (luisteren) in de Trix.
Gewoonweg de allerbeste gitaargroep volgens mij.
geniaal nummer, titel (Big Dipper) is dan nog toevallig de naam van een andere knappe gitaarband (jaren 80) die ik ooit ontdekte dankzij de betreurde MM..

Built to Spill:
https://m.youtube.com/watch?v=oIqRV3XK-d0

Big Dipper:

https://m.youtube.com/watch?v=JTS6FM6sxHc

Allez, luistert er eens naar!
Alweer zoveel doden in de V.S. door AK47's in de handen van kierewiete burgers. Deze keer in San Ber'dino Ca. Hier, ter nagedachtenis aan de slachtoffers. https://www.youtube.com/watch?v=lXBbttFIVEY

Al gaat het dan eigenlijk over de plaatselijke nor...
Admiral Freebee kende ik eigenlijk niet zo goed, shame on me

https://youtu.be/XNdi_ohMjbs

https://youtu.be/OuZFwdVqI48
Gisteren een flardje van Blokken gezien. Daarin slaagde Filip Geubels (blijkbaar was het een BV-aflevering) erin om Roxy Music niet te kennen (op de hint Roxy volgde ... Mountain). Als ik dan terugdenk aan de indruk die de eerste LP van die groep destijds op mijn zeventienjarige ziel gemaakt heeft, dan vind ik het mijn plicht om alweer aan enige volksopvoeding te doen.

https://www.youtube.com/watch?v=m-zSnO7sbXg
De mooist scheurende gitaren zijn die van Nikki Sudden

https://m.youtube.com/watch?v=k5I1ZKU40K4
(21-12-2015 01:11 PM)vinejo schreef: [ -> ]De mooist scheurende gitaren zijn die van Nikki Sudden

https://m.youtube.com/watch?v=k5I1ZKU40K4

Rockjournaliste Karen Shoemer verwoordt een van de redenen waarom ik hem zo ongelofelijk goed vind

In Nikki I hear the idealism not just of my own youth but of a moment in time when musicians were inspired to work against the grain of prevailing opinions and trends, a moment in rock history when finding some truth in yourself and connecting into the great music that came before you, was more important than getting a deal, getting onto radio, getting on MTV.
Een halve eeuw geleden stond dit nummer één in de hitparade.
Alsof het gisteren was...
https://www.youtube.com/watch?v=S09F5MejfBE
(22-12-2015 04:54 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Een halve eeuw geleden stond dit nummer één in de hitparade.
Alsof het gisteren was...
https://www.youtube.com/watch?v=S09F5MejfBE

Al eens naar Nikki Sudden geluisterd, Rik?
Ja.
(23-12-2015 10:59 AM)Jordaens schreef: [ -> ]Ja.

Sympathieke reactie.
k Zal dan nog maar eens naar the Beatles luisteren. Of Roxy Mountain(sic).
Sorry, wou nog wel wat commentaar geven, maar we zijn hier met vanalles bezig, begrafenis van een schoonzus en inkopen voor kerstmis, het is een vreemde combinatie.

En zo zie je maar, hoe zelfs het woordje "ja", in wezen redelijk positief, op het internet voor interpretatie vatbaar is.

Overigens, het was de eerste keer dat ik van Nikki Sudden gehoord had of toch zover ik me herinner... Overigens het was de eerste keer dat ik van Nikki Sudden gehoord had of toch zover ik me herinner... Overigens het was de eerste keer dat ik van Nikki Sudden gehoord had of toch zover ik me herinner... Overigens het was de eerste keer dat ik van Nikki Sudden gehoord had of toch zover ik me herinner... Overigens...
(23-12-2015 01:55 PM)Jordaens schreef: [ -> ]En zo zie je maar, hoe zelfs het woordje "ja", in wezen redelijk positief, op het internet voor interpretatie vatbaar is.

Maar ba neen, ik schreef toch dat ik je reactie sympathiek vond?
Interpretatie, interpretatie...
En wat bedoelt ge daar dan mee?...

Maar over Sudden: misschien mis ik iets, maar buiten het feit dat hij een flink riedeltje gitaar kan spelen en ik niet echt voor zijn zangstem val, valt er me weinig op aan deze mens. Is er een song van hem, die ik moet gehoord hebben?
(23-12-2015 03:13 PM)Jordaens schreef: [ -> ]En wat bedoelt ge daar dan mee?...

Maar over Sudden: misschien mis ik iets, maar buiten het feit dat hij een flink riedeltje gitaar kan spelen en ik niet echt voor zijn zangstem val, valt er me weinig op aan deze mens. Is er een song van hem, die ik moet gehoord hebben?

Neen, laat maar.
Jamaarneeserieus...

Kijk, dit vind ik dan toffer...

https://www.youtube.com/watch?v=g1mzm6j6Urk
(23-12-2015 05:47 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Jamaarneeserieus...

Kijk, dit vind ik dan toffer...

https://www.youtube.com/watch?v=g1mzm6j6Urk

Tja, ik kan ook soms enorm genieten van platgetreden paden.
(Eat that, Jordaens!)
Neen, serieus dus, soms loont het wel eens om wat verder te kijken dan je eigen platenkast, die tenslotte ook maar het product is van een bepaald parcours dat je hebt gelopen. Hoe indrukwekkend dat ook is, er zijn steeds ontdekkingen te doen van artiesten die niet het geluk gehad hebben het grote publiek (of de "kenners") te bereiken - veelal omdat ze compromisloos door het leven zijn gegaan- maar die soms gedurende 30 jaar (in dit geval van eind jaren 70 met the Swell Maps tot aan zijn vroegtijdige dood in 2006) schitterende nummers hebben geschreven.

En indien je niet begrijpt dat droogweg "ja" antwoorden op de vraag van iemand die graag eens je (geapprecieerde) mening wil weten over een bepaalde artiest nogal bot overkomt dan wordt het misschien eens tijd om de alternator van je empathisch vermogen te vervangen.
Dat was ook de pun van mijn antwoord over de sympathieke reactie: dat die ook door jou werd geinterpreteerd als negatief, net zoals jouw "ja" door mij als bot werd aanzien. Allebei terecht trouwens, had niks met interpretatie te maken volgen mij.
Joe Bonamassa is voor mij niet echt een platgetreden pad, want een jaar of twee geleden wist ik nog niet van zijn bestaan af. Maar ja, ik volg het allemaal niet meer zo op de voet, de laatste twintig-dertig jaar...

Het probleem van in 2015 zestig jaar te zijn is, dat je de hele post-rock'n roll-periode in levenden lijve hebt meegemaakt. Decennialang werd gebruik gemaakt van drie akkoorden op een Gibson of een Stratocaster en hoe dichter je dan bij het heden komt, hoe meer echo's uit het verleden je hoort.

In het begeleidende tekstje staat iets over the idealism of the own youth en over muzikanten die against the grain werkten. Begrijpelijk als het over die post-punk-periode gaat. Maar my own youth begint zowat in 1965 (Satisfaction! House of the Rising Sun in de versie van de Animals!) en loopt min of meer tot en met de hoogtijdagen van de punk. Never mind the bollocks, The Kids, Talking Heads' 1977 (het geboortejaar van Bonamassa), The Clash... Daarna wordt het stilaan krenten pikken. En dan meestal uit de hand van de oude meesters. Bowie deed nog wel eens iets leuks in de jaren tachtig, Costello ook... Maar verder was er veel commercieel gebollock, plus de elektronica, waar ik eerlijk gezegd niets vanaf weet en waar ik dus wijselijk ook geen commentaar op geef.

Die eerste jaren waren toch ook behoorlijk against the grain. Terwijl de mannen nog een pet droegen en een grijze stofjas, doken daar plots allerlei rare gasten op, werden haren langer, beukten gitaren harder, werden drumstellen gemassacreerd... De jaren zestig begonnen in 1965...

En dan Nikki Sudden. Terwijl ik dit tik, loopt de youtube-link die je postte. En ook hier zit bij mij het verleden voortdurend dwars. Ik merk wat Dylan-dictie, de gitaar gaat van David Gilmour naar de gekwelde horzels van een jonge John Fogerty en de hoge pitch van Neil Young, de sound doet denken aan die van de Stooges, van The Jean Genie en soms van de Scabs (De cockney Sudden zingt ook min of meer als een gast uit Kaggevinne, die probeert om Amerikaans te klinken)... En dat alles met de pseudo-naïviteit van een soort Jonathan Richman. Dat laatste viel me bijzonder op in een song "All my sinking ships", dat ik in een andere youtubeclip tegenkwam. Een andere clip "Chelsea Embankment", niet zelf gezongen, is mooi op een wat regenachtige manier.

Zo, zonder socio-economisch relevant te willen zijn, denk ik dat ik hiermee de witruimte achter "Ja" behoorlijk heb ingevuld.
(23-12-2015 07:49 PM)Jordaens schreef: [ -> ]Joe Bonamassa is voor mij niet echt een platgetreden pad, want een jaar of twee geleden wist ik nog niet van zijn bestaan af. Maar ja, ik volg het allemaal niet meer zo op de voet, de laatste twintig-dertig jaar...

Het probleem van in 2015 zestig jaar te zijn is, dat je de hele post-rock'n roll-periode in levenden lijve hebt meegemaakt. Decennialang werd gebruik gemaakt van drie akkoorden op een Gibson of een Stratocaster en hoe dichter je dan bij het heden komt, hoe meer echo's uit het verleden je hoort.

In het begeleidende tekstje staat iets over the idealism of the own youth en over muzikanten die against the grain werkten. Begrijpelijk als het over die post-punk-periode gaat. Maar my own youth begint zowat in 1965 (Satisfaction! House of the Rising Sun in de versie van de Animals!) en loopt min of meer tot en met de hoogtijdagen van de punk. Never mind the bollocks, The Kids, Talking Heads' 1977 (het geboortejaar van Bonamassa), The Clash... Daarna wordt het stilaan krenten pikken. En dan meestal uit de hand van de oude meesters. Bowie deed nog wel eens iets leuks in de jaren tachtig, Costello ook... Maar verder was er veel commercieel gebollock, plus de elektronica, waar ik eerlijk gezegd niets vanaf weet en waar ik dus wijselijk ook geen commentaar op geef.

Die eerste jaren waren toch ook behoorlijk against the grain. Terwijl de mannen nog een pet droegen en een grijze stofjas, doken daar plots allerlei rare gasten op, werden haren langer, beukten gitaren harder, werden drumstellen gemassacreerd... De jaren zestig begonnen in 1965...

En dan Nikki Sudden. Terwijl ik dit tik, loopt de youtube-link die je postte. En ook hier zit bij mij het verleden voortdurend dwars. Ik merk wat Dylan-dictie, de gitaar gaat van David Gilmour naar de gekwelde horzels van een jonge John Fogerty en de hoge pitch van Neil Young, de sound doet denken aan die van de Stooges, van The Jean Genie en soms van de Scabs (De cockney Sudden zingt ook min of meer als een gast uit Kaggevinne, die probeert om Amerikaans te klinken)... En dat alles met de pseudo-naïviteit van een soort Jonathan Richman. Dat laatste viel me bijzonder op in een song "All my sinking ships", dat ik in een andere youtubeclip tegenkwam. Een andere clip "Chelsea Embankment", niet zelf gezongen, is mooi op een wat regenachtige manier.

Zo, zonder socio-economisch relevant te willen zijn, denk ik dat ik hiermee de witruimte achter "Ja" behoorlijk heb ingevuld.

Thats more like you, Jordaens, thanks.
Die Young - en Dylan invloeden herken ik ook, dat regenachtige, mooi omschreven, zit in zowat elke song.
Leuk dat rock n roll begon in 1965, mijn geboortejaar - mijn muzikale wonderjaren situeren zich dus een stuk later, begonnen met de lekkere tunes van Chin & Chapmann (als 12jarige kocht ik alle singletjes van Smokie, For a few dollars more geeft me nog steeds melancholische rillingen) de rode en blauwe van The Beatles, dan een symfonische rockperiode met Camel, Jon and Vangelis, Supertramp, BJH (ja, kick me) vervolgens werd ik gek van gitaarrock, zowel Engelse - XTC, Smiths, Shop Assistants, Felt als Amerikaanse Green on Red, Dream Syndicate, Rave Ups, Rainmakers, ik noem maar wat groepen die me te binnen schieten), Humo hielp me aan Triffids, Prefab Sprout, Thomas Dolby etc..ondertussen kocht ik af en toe een LP van een van de ouwe rakkers zoals Dylan (Shot of love godbetert) en Young (decade) maar eigenlijk heb ik die pas later echt ontdekt. Dan volgde de late ontdekking van de punkrock (vooral Amerikaanse-Bad religion bvb) en ik was direct mee met de grunge - dan Indierock, alternative (Screaming Trees, Treepeople, Pavement,..ontdekte democrazy Gent en de 60s rock n roll die vertolkt werd door hedendaagse groepjes -bij de surfmania stond ik op de eerste rij, 50ft combo, kocht alles wat uitkwam op Estrus. Enfin, waarom schrijf ik dat hier allemaal, geen idee, mss om te zeggen dat ook ik eigenlijk de laatste 5 jaar wat ben afgehaakt, Beirut, Franz Ferdinand, Death Cab for Cutie en consoorten waren zowat de laatste periode waarin ik al wat nieuw was ook volgde, momenteel grijp ik steeds meer terug naar dingen die ik al ken, zoals nu de laatste tijd met Nikki sudden, die ik in de jaren 90 ondekte maar sedertdien wat uit het oog was verloren-hij stierf in 2006.
Denk dat dit met de leeftijd heeft te maken zeker.. En idd met het gevoel dat alles al eens eerder (en veelal veel beter) is gedaan..
Ik moet nu dringend stoppen want ben al de hele tijd een aantal gezinsleden aan het negeren.. Rolleyes
En als je dan nog een laatste song van Sudden beluistert alvorens hem definitief te vergeten laat het dan deze zijn:
https://m.youtube.com/watch?v=nK2aYiPrjcU
Stay bruised, Rik!
Hey Rik, nie lachen met de Guy eh:-) vanaf 2.39 is zijn engels toch goed?
https://www.youtube.com/watch?v=Ci5FWeaIev4
Waar is den tijd...
Sorry Venne, ik heb hem nooit na middernacht meegemaakt...
From my all time favorite musician, Joe Bonamassa!
Voor iedereen een zalige Kerst.
https://www.youtube.com/watch?v=SWpImlU7s74
1966 vertoont almeteen de enorme tweespalt tussen het dagelijkse leven van de man-in-de-grijze-stofjas en de vrouw-in-de-nylon-bloemetjesvoorschoot enerzijds en anderzijds het enorme breekijzer onder invloed van de Angelsaksische populaire muziek.
In het jaar dat de Mothers of Invention hun Freak Out! uitbrachten (Zappa is al meer dan veertig jaar mijn muzikale Leitmotiv) is dit in onze contreien een megahit: https://www.youtube.com/watch?v=-E_Hyn53acA

Een evergreen intussen, die nog op menig trouwfeest ten beste wordt gegeven!
Rik, zijt ge nu aant zwanzen ofwa?:-)
Ik bedoel vanaf 2.39min in de clip
(24-12-2015 07:10 PM)Venne schreef: [ -> ]Rik, zijt ge nu aant zwanzen ofwa?:-)
Ik bedoel vanaf 2.39min in de clip

Jamaar Rik is aan een leeftijd dat minuten soms wel uren lijken...
(maar idd, hij was aan t zwanzen, ken m al wat beter.. ;-) )
(24-12-2015 06:10 PM)Jordaens schreef: [ -> ]1966 vertoont almeteen de enorme tweespalt tussen het dagelijkse leven van de man-in-de-grijze-stofjas en de vrouw-in-de-nylon-bloemetjesvoorschoot enerzijds en anderzijds het enorme breekijzer onder invloed van de Angelsaksische populaire muziek.
In het jaar dat de Mothers of Invention hun Freak Out! uitbrachten (Zappa is al meer dan veertig jaar mijn muzikale Leitmotiv) is dit in onze contreien een megahit: https://www.youtube.com/watch?v=-E_Hyn53acA

Een evergreen intussen, die nog op menig trouwfeest ten beste wordt gegeven!

Nu pas bekeken, denk dat mijn mama ook eerder van de tweede hield.. - Zappa heb ik nochtans redelijk vroeg "ontdekt" door een aankoop in de "Club" - of dacht toch dat dat de naam was- aan de Korenmarkt in Gent - shake Yeirbouti op cassette, samen gekocht met Bob Dylan Live at Budokan. Meer naar die tweede geluisterd, voorZappa waren mijn jonge oortjes nog niet rijp genoeg vrees ik (haakte af bij de gitaarsolo s en freakouts) - Bobby Brown vond ik nochtans meteen (en nog steeds) subliem.
Maar dat "Aline (aka "Et j ai crié") gezongen werd door Christoph, dat wist ik niet, die ziet er vandaag nog altijd zo jong uit! ;-)
Koppelingen