Waltzing Tannine

[vinejo]

Al meer dan een week geleden WT bij Brunello
Notities even kwijt…
Ik herinner me een Lagrange 2004 die top was.
En iets heel lekker van Poliziano (Morrelini di…2008)

[vinejo]

(07-07-2025 02:22 PM)vinejo schreef:  Al meer dan een week geleden WT bij Brunello
Notities even kwijt…
Ik herinner me een Lagrange 2004 die top was.
En iets heel lekker van Poliziano (Morrelini di…2008)

Teruggevonden!

Lagrezette Le Pigeonier 2015 (!) rosé.
Ik dacht aan een orange wine en dan nog de eerste die ik echt lekker vond.
Geen orange wine dus, wel een top rosé uit de Cahors streek. Zeer lekker en boeiende wijn, zomaar eventjes 9 jaar oud.

Lagrezette Blanc de Julie
Een blend van chardonnay en viognier- deed denken aan een heel mooie muskat.

Remoortere sauvignon blanc Menetou 22• Fijn, fris en fruitig. Chardonnay-vibes. Knap!

Trumpeter petit Verdot 2010
Vreemde eend in de bijt, zeker zo vroeg in de degustatie. Tabak, zwart fruit, maar vooral veel te jong. Benieuwd of deze ooit openbloeit.

Pinot Noir Remoortere Menetou 2022- citrus in het aroma, deed denken aan Gamay. In de mond wel pinot noir, a steal aan die prijs.

Alain Vogue Chaillots Cornas 2015’ Lang/jong/lang/complex/jong/lang/jong.

Giada Barbera d Alba 2015 Tabak, rood en zwart fruit, mooi maar ook hier: jong.

Dan is het aan Gerten.
Let op voor enkele quotes die wij hilarisch vonden..
“Let op, de Poliziano staat voor de deur—-“
De Lohsa 2008 van Poliziano was Bordeaux-like en prachtig.

Chateau de Jonqueres Castellón 2000- viel wat tegen, uitgeblust.

Bruno had de hele tijd gesproken over duo s die telkens een verband hadden en toen hij bij een van de duo s - waar het verband nogal schimmig was-zei dat hij “een reden” had om ze naast elkaar te schenken vroeg Gerten of het dan ging om privé-redenen. Toverde al een glimlach op m’n gezicht, maar daarna zag ik m nog iets fluisteren over het mogelijke verband tussen de wijnen in het oor van St Canard, die daarop in een onbedaarlijke lachbui schoot.
Toen Gerten herhaalde wat hij had gezegd schoten we allemaal mee en we bleven er een 3 tot 5 minuten in.

De Lagrange 2004 was zoals een Lagrange aan 20 jaar altijd is. Evenwichtig, gracieus, puur genot.

We eindigden in rood met alweer een piepjong beestje uit Cahors, de Cuvee Margaritte van Lagrezette. Bruno was daar destijds langs geweest en had van elk kleur de topcuvee gekocht. Zeer goede wijn maar minstens 10 jaar te vroeg…

We eindigden met 2 witte toppertjes:
Lafaurie Peyragey 1953…jawel. Steeds een ongelofelijk plezier om samen zo een oude wijn de laatste eer te bewijzen. Het kleur was enorm donker, geur en smaak waren nog verrassend levendig.

Absolute top dan weer - zonder de bonus van de geschiedenis- was de Huet Clos de Bourg 2014. Half zoet-maar helemaal top.

*En ja, wat zei Gerten in het oor van St Canard toen Brunello nogal schimmig deed over het verband tussen twee wijnen?

…hij heeft misschien in alle 2 zijne lul ne keer gehangen.’’”




Ja sorry, de avond zelf was dat hilarisch.