wijnliefhebbers

(08-12-2017 11:33 AM)vinejo schreef:  ............
Voor mij klopt dit veelal wel hoor. En wat je schrijft over het herkennen van de terroir, probleem bij vele natuurlijke wijnen (let wel, ik schrijf bewust "vele") is dat je zelfs.. de druif niet herkent.
Bedankt trouwens voor je verslagjes, sowieso leuk leesvoer!

Wel Jo, dat hierboven in het rood kan ik wel appreciëren.
En dat is ook waar voor vele wijnen die traditioneel worden gemaakt.(referentie 2 percelen naast elkaar uit Clos Vougeot's :twee totaal verschillende wijnen)
Vele wijnbouwers die natuurlijke, bio of biodynamische wijnen produceren laten uitschijnen dat volgens hun methode of benadering de expressie van hun terroir het best tot uiting komt.
Volgens mij de reinste bullshit; dit is alleen een commercieel verkoopargument.

Zoals beloofd, nog een verslagje van het bezoek aan Cordobar, een Oostenrijkse wijnbar in Berlijn genoemd naar het mirakel van Cordoba, of de 3-2 overwinning van Oostenrijk tegen West-Duitsland op het WK van 1978. Op het toilet spelen ze nog steeds het radioverslag van de wedstrijd...

22 wijnen per glas: vooral biologische, biodynamische en ook enkele natuurwijnen uit Oostenrijk en Duitsland. Daarnaast een duizendtal wijnen per fles - met daarbij vooral traditionelere wijnen, oa uit Bordeaux.

Wat betreft eten heb je een keuze tussen kleinere barhapjes en grotere schotels. De keuken is Aziatisch geïnspireerd. De aardpeer met zaadjes, yoghurt en grapefruit was erg lekker. De grote schotels kan je overigens met verschillende personen delen, erg gezellig.

Oh ja, de wijnen. De riesling Rechsler Rheinhessen (2016) van een domein dat nu drie jaar bio werkt was erg te pruimen. Koele, frisse wijn, het kalkterroir komt erin terug (zoals het terroir wel vaker doet met een riesling). Kleine citrustoets. Plezier om te drinken.

De daaropvolgende Zweigelt natuurwijn (domein niet genoteerd) vond ik minder. Donkerrode, intense wijn, weinig uitgesproken neus, fruit niet in balans met de sterk aanwezige zuren. Duidelijk minder dan de natuurwijnen in de Markthalle.

Los daarvan wel een leuk plek met prima en zeker niet te duur eten, op wandelafstand van Alexanderplatz, metrohalte Oranier Strasse als ik me niet vergis.

(09-12-2017 10:19 PM)troisetoiles schreef:  Op het toilet spelen ze nog steeds het radioverslag van de wedstrijd..

Haha, zalig. Leuke woordspeling ook.

Wanneer gaan hier nu eens onderbouwde reacties komen over dit 'soort' wijnen?
Ge steekt ne stok in de grond (waar je soms een paar jaar moet aan werken, want de grond was mss volledig dood :-)) , of bestaande stokken waar ge weer leven aan geeft wat ze verdienen , ge plukt die tros (na wat jaren indien jong) en ge steekt dat in een 'houder' en daarna in een fles zonder shit.
Das toch puur de grond en de omgeving waar hij dan in groot geworden is?

(28-12-2017 01:03 AM)Venne schreef:  Wanneer gaan hier nu eens onderbouwde reacties komen over dit 'soort' wijnen?
Ge steekt ne stok in de grond (waar je soms een paar jaar moet aan werken, want de grond was mss volledig dood :-)) , of bestaande stokken waar ge weer leven aan geeft wat ze verdienen , ge plukt die tros (na wat jaren indien jong) en ge steekt dat in een 'houder' en daarna in een fles zonder shit.
Das toch puur de grond en de omgeving waar hij dan in groot geworden is?

Venne, je spreekt van een houder.
En als dit eik is?

(28-12-2017 01:03 AM)Venne schreef:  Wanneer gaan hier nu eens onderbouwde reacties komen over dit 'soort' wijnen?
Ge steekt ne stok in de grond (waar je soms een paar jaar moet aan werken, want de grond was mss volledig dood :-)) , of bestaande stokken waar ge weer leven aan geeft wat ze verdienen , ge plukt die tros (na wat jaren indien jong) en ge steekt dat in een 'houder' en daarna in een fles zonder shit.
Das toch puur de grond en de omgeving waar hij dan in groot geworden is?

Wat bedoel je met onderbouwde reacties Venne?
Op welke stelling?
Op de these dat dit soort wijnen de échte eigenschappen van de druif naar voor brengen?
Hoe komt het dan dat ze plots allemaal op elkaar lijken?
Je kan moeilijk een onderbouwde reactie geven op een niet onderbouwde stelling volgens mij

@ don, noem mij eens een natuurlijke wijnbouwer die eik gebruikt? En dan gaat het niet over een foudre die al 10 jaar oud is ofzo :-)

@vinejo : als ik hier opt forum kom en de wijn wijkt iets af qua geur of kleur of weet niet wat dan staat er "zal wel bio of natuur zijn zeker" "stinkt" "bio-toets" "onherkenbaar" enz...
Ik heb er al redelijk wat gedronken en druifherkenning is id niet altijd makkelijk maar lukt beter en beter :-) ik moet/wil ze ook niet herkennen , de wijn moet in evenwicht zijn , breed smaakpatroon hebben en vooral lekker. En de dag erna is ook belangrijk

Maar iedereen drinkt wat hij wil drinken en ik lig er niet echt wakker van hoor wat ze over natuurwijn zeggen. Maar dan moet het ook over echte natuurwijn zijn, gemaakt door wijnbouwers die dat al jaren met liefde doen en geen wijnbouwers die plots het licht zien en dan ook proberen dat soort wijnen te maken en die dan toch niet echt gelukt zijn. En ook niet als je bij wijze van spreken nog maar ne natuurwijn of 50 gedronken hebt.

En het is beter om hier over te babbelen met deze wijnen in het glas met een goeie companie aan tafel.

En wat heb ik genoten van een Simone wit 2009 en een Corton Clos du Roi GC 2001 op kerstavond.... en ook wat andere natuurshit natuurlijk :-)

Pogingen om het concept natuurlijke wijn te definieren in Frankrijk...

http://www.larvf.com/vin-nature-bio-inao...573372.asp

Bijzonder plaatje, dit.

Haha :-)
Welke wijn zou je kiezen?
En dan moet je eens 1M3 grond van beiden vergelijken.... tussen leven en dood . Maar dat dood zijn trekken ze wel recht in de kelder :-)

@ Venne (en anderen): op welke temperatuur serveer jij oranje wijnen?

(van dit stukje word ik niet echt wijzer: http://www.decanter.com/learn/how-to-ser...2-300662/)

(16-03-2018 02:46 PM)troisetoiles schreef:  @ Venne (en anderen): op welke temperatuur serveer jij oranje wijnen?

(van dit stukje word ik niet echt wijzer: http://www.decanter.com/learn/how-to-ser...2-300662/)

Ik kan de link niet openen.

Ik kan geen advies geven wat betreft de serveer temperatuur van deze oranjewijnen.
Ik dronk er maximaal 3...4 van.
Eén ervan was een dure Gravner wijn. Gedronken aan temperaturen tussen 6.....13°C.
Deze geoxideerde wijn was voor mij de eerste en laatste Gravner die ik dronk en niet meer zal kopen.

Uit de koelkast halfuurtje op z'n plooi laten komen.
En vanaf dan kan die er wel nog even tegen hoor.

De ene is ietsje leuker frisser de ander net wat simpeler.

Tussen de 10 a 15 lijkt mij de interessantste tijdspanne.

Welke ga je openen?

(16-03-2018 04:02 PM)gertjeuh schreef:  Uit de koelkast halfuurtje op z'n plooi laten komen.
En vanaf dan kan die er wel nog even tegen hoor.

De ene is ietsje leuker frisser de ander net wat simpeler.

Tussen de 10 a 15 lijkt mij de interessantste tijdspanne.

Welke ga je openen?

Qvevris Rkatsiteli 2014, oranje wijn uit Georgië.

Een wijn die ik al langer eens wou proberen. Rond Georgische wijnen hangt al even een hype, nog meer sinds er een tijdje geleden 6.000 jaar oude sporen van wijnbouw zijn gevonden. Na de val van het IJzeren Gordijn zijn enkele wijnboeren terug à l'ancienne gaan werken, sinds de 'hype' komen er nog steeds bij (daarover stond onlangs nog een interessant artikel in Perswijn (dank voor de tip, Olivier)).

De fermentatie van deze wijn - mét schillen in het druivensap - gebeurt in qvevri: amforen die in de grond zijn ingegraven.

Mooi verhaal, maar wat geeft dit in het glas?

Strogeel à goud van kleur, licht oranje zo u wil. Helder en transparant.
Vreemde gewaarwording in de neus: honing, hars, appel, een beetje medicinaal (dat klinkt niet erg flatterend, maar die associatie heb ik wel).
Bizar om tannines te proeven in een 'witte' wijn. Bittere, lange afdronk.

Een bijzondere proefervaring, maar ik ben er niet wild van. Heb zowel al minder goede als betere oranje wijn gedronken. Het verbaast me ook dat deze wijn sulfiet bevat.
Langs de andere kant is het een intrigerende wijn die niet snel gaat vervelen.
De wijn is wellicht gebaat met stevige kost, weet niet of we er zullen geraken met de paddenstoelen risoniotto.

De zoektocht gaat verder, binnenkort proberen we oranje wijn uit Slovenië.

(17-03-2018 07:43 PM)troisetoiles schreef:  

(16-03-2018 04:02 PM)gertjeuh schreef:  Uit de koelkast halfuurtje op z'n plooi laten komen.
En vanaf dan kan die er wel nog even tegen hoor.

De ene is ietsje leuker frisser de ander net wat simpeler.

Tussen de 10 a 15 lijkt mij de interessantste tijdspanne.

Welke ga je openen?

Qvevris Rkatsiteli 2014, oranje wijn uit Georgië.

Een wijn die ik al langer eens wou proberen. Rond Georgische wijnen hangt al even een hype, nog meer sinds er een tijdje geleden 6.000 jaar oude sporen van wijnbouw zijn gevonden. Na de val van het IJzeren Gordijn zijn enkele wijnboeren terug à l'ancienne gaan werken, sinds de 'hype' komen er nog steeds bij (daarover stond onlangs nog een interessant artikel in Perswijn (dank voor de tip, Olivier)).

De fermentatie van deze wijn - mét schillen in het druivensap - gebeurt in qvevri: amforen die in de grond zijn ingegraven.

Mooi verhaal, maar wat geeft dit in het glas?

Strogeel à goud van kleur, licht oranje zo u wil. Helder en transparant.
Vreemde gewaarwording in de neus: honing, hars, appel, een beetje medicinaal (dat klinkt niet erg flatterend, maar die associatie heb ik wel).
Bizar om tannines te proeven in een 'witte' wijn. Bittere, lange afdronk.

Een bijzondere proefervaring, maar ik ben er niet wild van. Heb zowel al minder goede als betere oranje wijn gedronken. Het verbaast me ook dat deze wijn sulfiet bevat.
Langs de andere kant is het een intrigerende wijn die niet snel gaat vervelen.
De wijn is wellicht gebaat met stevige kost, weet niet of we er zullen geraken met de paddenstoelen risoniotto.

De zoektocht gaat verder, binnenkort proberen we oranje wijn uit Slovenië.

Als je geinteresseerd ben in oranje wijnen, moet je eens kijken naar het boek van Simon J Woolf, is blijkbaar het eerste boek dat specifiek over dit type wijnen gaat :

https://t.co/RSaw6NxORd

(17-03-2018 07:43 PM)troisetoiles schreef:  

(16-03-2018 04:02 PM)gertjeuh schreef:  Uit de koelkast halfuurtje op z'n plooi laten komen.
En vanaf dan kan die er wel nog even tegen hoor.

De ene is ietsje leuker frisser de ander net wat simpeler.

Tussen de 10 a 15 lijkt mij de interessantste tijdspanne.

Welke ga je openen?

Qvevris Rkatsiteli 2014, oranje wijn uit Georgië.

Een wijn die ik al langer eens wou proberen. Rond Georgische wijnen hangt al even een hype, nog meer sinds er een tijdje geleden 6.000 jaar oude sporen van wijnbouw zijn gevonden. Na de val van het IJzeren Gordijn zijn enkele wijnboeren terug à l'ancienne gaan werken, sinds de 'hype' komen er nog steeds bij (daarover stond onlangs nog een interessant artikel in Perswijn (dank voor de tip, Olivier)).

De fermentatie van deze wijn - mét schillen in het druivensap - gebeurt in qvevri: amforen die in de grond zijn ingegraven.

Mooi verhaal, maar wat geeft dit in het glas?

Strogeel à goud van kleur, licht oranje zo u wil. Helder en transparant.
Vreemde gewaarwording in de neus: honing, hars, appel, een beetje medicinaal (dat klinkt niet erg flatterend, maar die associatie heb ik wel).
Bizar om tannines te proeven in een 'witte' wijn. Bittere, lange afdronk.

Een bijzondere proefervaring, maar ik ben er niet wild van. Heb zowel al minder goede als betere oranje wijn gedronken. Het verbaast me ook dat deze wijn sulfiet bevat.
Langs de andere kant is het een intrigerende wijn die niet snel gaat vervelen.
De wijn is wellicht gebaat met stevige kost, weet niet of we er zullen geraken met de paddenstoelen risoniotto.

De zoektocht gaat verder, binnenkort proberen we oranje wijn uit Slovenië.

Bevatten niet alle wijnen sulfiet?
Het is de wijnmaker die kiest om er toe te voegen of niet.

Mijn ervaring met Georgische is dat deze lang kunnen rijpen.
En diegene hier geproefd werden hadden daar blijkbaar wel baat bij.

Hier ook wel een serieuze fan van oranje wijnen.
Zeker eens proberen bij een varkenshaasje.

(17-03-2018 07:43 PM)troisetoiles schreef:  Qvevris Rkatsiteli 2014, oranje wijn uit Georgië.

Een wijn die ik al langer eens wou proberen. Rond Georgische wijnen hangt al even een hype, nog meer sinds er een tijdje geleden 6.000 jaar oude sporen van wijnbouw zijn gevonden. Na de val van het IJzeren Gordijn zijn enkele wijnboeren terug à l'ancienne gaan werken, sinds de 'hype' komen er nog steeds bij (daarover stond onlangs nog een interessant artikel in Perswijn (dank voor de tip, Olivier)).

De fermentatie van deze wijn - mét schillen in het druivensap - gebeurt in qvevri: amforen die in de grond zijn ingegraven.

Mooi verhaal, maar wat geeft dit in het glas?

Strogeel à goud van kleur, licht oranje zo u wil. Helder en transparant.
Vreemde gewaarwording in de neus: honing, hars, appel, een beetje medicinaal (dat klinkt niet erg flatterend, maar die associatie heb ik wel).
Bizar om tannines te proeven in een 'witte' wijn. Bittere, lange afdronk.

Even inpikken met betrekking tot Georgië. We zijn daar deze zomer een paar weken geweest, focus niet op wijn, maar we hebben het ook niet genegeerd.

De wijnboeren hebben hun traditionele manier van wijnmaken nooit verlaten, zeker niet voor de lokale consumptie. Wat wel klopt is dat Georgië de wijngaard was van mother Russia,en dat ze er daar niet echt om bekend stonden om kwaliteit sterk te waarderen. Met andere woorden, kwantiteit was véél belangrijker dan kwaliteit. Het klopt dus dat er momenteel een shift aan de gang is naar een kwalitatievere wijnbouw. De qvevri zijn er echter steeds gebleven.
Georgië blijkt ook effectief de bakermat van de wijnbouw te zijn, waarbij de vitis vinifera voor het eerst als dusdanig werd verbouwd aan de voet van de Kaukasus. Het was al iets te lang geleden om dit ter plaatse te verifiëren, mooi verhaal wel.

De qvevri fermentatie wordt trouwens niet enkel voor witte wijnen gebruikt, maar ook voor rood.

De aroma's die je weergeeft, kan ik herkennen in wat we daar konden proeven. Zeker de hars, honing en het medicinale in de witte wijn. De Rkatsiteli is samen met de Mtsvani de meest gebruikte druif voor wit. Voor rood is dat de Saperavi (rood sap!, kruidig & krachtig), maar er zijn zowel voor rood als wit zeer veel autochtone soorten, die op de oude wijngaarden ook door elkaar staan aangeplant.
Er wordt ook behoorlijk wat zoete wijn geproduceerd, voornamelijk in rood.

Kakheti is een zeer mooie wijnstreek om te bezoeken, met de Kaukasus op de achtergrond. De betere domeinen zijn Schuchmann (Deutsch, maken ook heel wat wijnen volgens de algemeen aanvaarde methode (traditionele methode klinkt hier verkeerd), hebben mooie wijnen in het assortiment en je kan er logeren in één van de meest comfortabele hotels in Kakheti & Pheasants Tears, worden fel bejubeld, hoewel ik hun wijnen wat minder vond, net als de Franse invoerder van natuurlijke wijnen die naast ons zat.

Excuses voor de uitgebreide off-topic boodschap.

Misschien was ik gisteren iets te vroeg met de TN; de wijn kwam beter tot zijn recht bij het eten. Na een tijdje maakte de hars in de neus meer plaats voor abrikoos. Ook na het eten nog genoten van een extra glas.

(18-03-2018 08:12 AM)gertjeuh schreef:  Bevatten niet alle wijnen sulfiet?
Het is de wijnmaker die kiest om er toe te voegen of niet.

Mijn ervaring met Georgische is dat deze lang kunnen rijpen.
En diegene hier geproefd werden hadden daar blijkbaar wel baat bij.

Hier ook wel een serieuze fan van oranje wijnen.
Zeker eens proberen bij een varkenshaasje.

Ik doelde inderdaad op toegevoegde sulfiet; ik ging er wellicht verkeerdelijk van uit dat alle oranje wijnen ook natuurwijnen zijn?

Misschien was ik iets te vroeg met het drinken van deze wijn uit 2014, maar ik beschik momenteel helaas niet over een kelder of wijnkoelkast. Los daarvan koop ik vooralsnog zelden bewaarwijnen.

Bedankt voor de tip van het varkenshaasje! Andere tips voor goede oranje wijnen immer welkom.

(18-03-2018 08:12 AM)Jerver schreef:  Even inpikken met betrekking tot Georgië. We zijn daar deze zomer een paar weken geweest, focus niet op wijn, maar we hebben het ook niet genegeerd.

De wijnboeren hebben hun traditionele manier van wijnmaken nooit verlaten, zeker niet voor de lokale consumptie. Wat wel klopt is dat Georgië de wijngaard was van mother Russia,en dat ze er daar niet echt om bekend stonden om kwaliteit sterk te waarderen. Met andere woorden, kwantiteit was véél belangrijker dan kwaliteit. Het klopt dus dat er momenteel een shift aan de gang is naar een kwalitatievere wijnbouw. De qvevri zijn er echter steeds gebleven.

Bedankt voor het fijne verslag. Georgië staat hier ook al even op het verlanglijstje om op reis te gaan!

Interessant dat ze voor de lokale markt toch op de traditionele manier zijn blijven werken. Grijp je sinds je reis nog wel eens terug naar Georgische wijnen?

(18-03-2018 10:23 AM)Jerver schreef:  Excuses voor de uitgebreide off-topic boodschap.

Integendeel!!
voor de relevante info!!

Het zijn vaak wel natuurwijnen.
Maar kan evengoed biodynamisch of gewoon bio zijn.
En daar zit je verschil al snel met het wel of niet toevoegen van sulfieten.

Sloveens en oranje wijn dan is er 1 naam die spontaan in me opkomt. Stekar!

Jerver inderdaad interessant.
Laat pheasants Tears nu net wel wijnen zijn die serieus wat flesrijping moeten ondergaan.
Welke jaargangen kreeg je te proeven?


En spek naar ieders bek is de stijl zeker en vast niet...

(18-03-2018 12:14 PM)gertjeuh schreef:  Jerver inderdaad interessant.
Laat pheasants Tears nu net wel wijnen zijn die serieus wat flesrijping moeten ondergaan.
Welke jaargangen kreeg je te proeven?


En spek naar ieders bek is de stijl zeker en vast niet...

Eerlijk gezegd, geen idee meer, we hebben er een 4-tal gedronken, wit en rood, en ik vermoed behoorlijk recente jaargangen, 2012 - 2014
Zeker akkoord dat de stijl niet voor iedereen is weggelegd, al is de rode op qvevri nog iets toegankelijker.

(18-03-2018 11:13 AM)troisetoiles schreef:  Bedankt voor het fijne verslag. Georgië staat hier ook al even op het verlanglijstje om op reis te gaan!

Interessant dat ze voor de lokale markt toch op de traditionele manier zijn blijven werken. Grijp je sinds je reis nog wel eens terug naar Georgische wijnen?

Bwa, weinig eerlijk gezegd. Er zitten zeker interessante wijnen en domeinen in, maar gezien de beperkte beschikbaarheid hier en het feit dat er geen exceptionele kwaliteit te vinden was in vgl met mij bekende cuvées, nog niet speciaal naar op zoek gegaan.
In mijn kelder ligt (alles rood)
Schuchmann M4 2011 (normale vergisting)
Shaloshvili Kindzmarauli 2014 (halfzoet) (niet top, maar ok, we hebben daar overnacht, zie foto)
       
Chateau Muhkrani Saperavi & Cab Sauvignon 2014 (zeer lekker voor de prijs daar, een 6 euro, hier maal 2,5 ongeveer)

Chateau Muhkrani daarnet nog vergeten vermelden, behoort zeker ook tot de topdomeinen.

Nog een uitsmijter voor mocht je op vakantie willen vertrekken en graag met de auto rijdt op onverharde wegen
   

@troisetoiles , ik zou oranje wijnen niet te koud schenken, zoals gert ook al zei.
En zijn idd maaltijdwijnen , stevig in smaak en kan dan ook doorheen een hele lunch gedronken woren en kan wel wat gerechten aan.
Stekar is zeker de moeite om te proberen maar er zijn ook vele oranje wijnen die van dichterbij komen

(19-03-2018 10:34 AM)Venne schreef:  @troisetoiles , ik zou oranje wijnen niet te koud schenken, zoals gert ook al zei.
En zijn idd maaltijdwijnen , stevig in smaak en kan dan ook doorheen een hele lunch gedronken woren en kan wel wat gerechten aan.
Stekar is zeker de moeite om te proberen maar er zijn ook vele oranje wijnen die van dichterbij komen

Volledig akkoord Venne.
Er is al moois te vinden in Frankrijk, Oostenrijk en nog zoveel meer.
Maar Troisetoiles vroeg Slovenië en u vraagt, wij draaien!

(19-03-2018 07:21 PM)gertjeuh schreef:  

(19-03-2018 10:34 AM)Venne schreef:  @troisetoiles , ik zou oranje wijnen niet te koud schenken, zoals gert ook al zei.
En zijn idd maaltijdwijnen , stevig in smaak en kan dan ook doorheen een hele lunch gedronken woren en kan wel wat gerechten aan.
Stekar is zeker de moeite om te proberen maar er zijn ook vele oranje wijnen die van dichterbij komen

Volledig akkoord Venne.
Er is al moois te vinden in Frankrijk, Oostenrijk en nog zoveel meer.
Maar Troisetoiles vroeg Slovenië en u vraagt, wij draaien!

Stekar ga ik eens opzoeken, maar dichterbij mag ook hoor, ik ben heus niet gefixeerd op Slovenië, al schijnen er daar enorm veel oranje wijnen op de markt te zijn - dat zegt nog niets over de kwaliteit, natuurlijk. (De beste oranje wijn die ik tot nog toe dronk, was eentje van Lapeyre n de Jurançon)

Daags nadien liet onze Georgiër overigens nog mooie dingen zien bij Perzische gehaktballetjes. Die kan inderdaad wel wat hebben aan tafel.

Hier nog Muratie "Orange is the new white" 2014 liggen.
100% Semillon
Legende zegt dat de wijn 24 maand op vat heeft gelegen en toevallig is ontdekt nadat de wijnmaker gestorven is aan kanker. De wijn was zo lekker dat ze de 24 maand op vat van Franse eik zijn blijven toepassen.
Bijzondere uitgave blijkbaar, slechts 2 vaten van gemaakt.

Interessante longread over dit thema in The Guardian:

https://www.theguardian.com/news/2018/ma...tural-wine

Bespeur ik ook in dit artikel een kleine verwarring tussen natural en bio? "Yet in a sign of how natural wine’s thinking is infiltrating the highest levels of the industry, Château Palmer’s CEO Thomas Duroux has converted the estate, which is in Bordeaux, to biodynamic agriculture." Het een heeft m.i. niks te maken met het ander.

(16-05-2018 10:00 AM)redacteur schreef:  Interessante longread over dit thema in The Guardian:

https://www.theguardian.com/news/2018/ma...tural-wine

Dit artikel kon me wel boeien.

Ik zoek nog altijd gedetailleerde info over het gebruik van eikenhouten vaten in de biodynamische wijnbouw en de overdracht van ongewenste stoffen (? *) van eik in de wijn.
Ik heb de indruk dat men in deze middens daar het stilzwijgen over handhaaft.

* Ik heb het hier niet over houtstof of de stoffen in de rookgassen die vrijkomen bij de verbranding van eikenhout.

(16-05-2018 01:39 PM)don quichotte schreef:  

(16-05-2018 10:00 AM)redacteur schreef:  Interessante longread over dit thema in The Guardian:

https://www.theguardian.com/news/2018/ma...tural-wine

Dit artikel kon me wel boeien.

Ik zoek nog altijd gedetailleerde info over het gebruik van eikenhouten vaten in de biodynamische wijnbouw en de overdracht van ongewenste stoffen (? *) van eik in de wijn.
Ik heb de indruk dat men in deze middens daar het stilzwijgen over handhaaft.

* Ik heb het hier niet over houtstof of de stoffen in de rookgassen die vrijkomen bij de verbranding van eikenhout.

Welke stoffen bedoel je dan?
Ik werk met nogal wat bio(dynamische) wijnbouwers en de meesten gebruiken wel houten vaten voor rijping. Ik denk dat elk recipiënt ergens wel iets achterlaat, zelfs staal, maar je moet de wijn nu eenmaal wel ergens in bewaren. In ieder geval zullen de "natuurlijke" stoffen als hout of ceramiek wel minder schadelijk zijn dan alle plastiek-rommel die tegenwoordig overal blijkt in te zitten.

(16-05-2018 02:41 PM)wvd schreef:  

(16-05-2018 01:39 PM)don quichotte schreef:  

(16-05-2018 10:00 AM)redacteur schreef:  Interessante longread over dit thema in The Guardian:

https://www.theguardian.com/news/2018/ma...tural-wine

Dit artikel kon me wel boeien.

Ik zoek nog altijd gedetailleerde info over het gebruik van eikenhouten vaten in de biodynamische wijnbouw en de overdracht van ongewenste stoffen (? *) van eik in de wijn.
Ik heb de indruk dat men in deze middens daar het stilzwijgen over handhaaft.

* Ik heb het hier niet over houtstof of de stoffen in de rookgassen die vrijkomen bij de verbranding van eikenhout.

Welke stoffen bedoel je dan?
Ik werk met nogal wat bio(dynamische) wijnbouwers en de meesten gebruiken wel houten vaten voor rijping. Ik denk dat elk recipiënt ergens wel iets achterlaat, zelfs staal, maar je moet de wijn nu eenmaal wel ergens in bewaren. In ieder geval zullen de "natuurlijke" stoffen als hout of ceramiek wel minder schadelijk zijn dan alle plastiek-rommel die tegenwoordig overal blijkt in te zitten.

Citaat:Welke stoffen bedoel je dan?

Dat was juist mijn vraag. Daarom dat vraagteken tussen haakjes.
Zoals je misschien weet is eikstof kankerverwekkend als het via de longen in het lichaam komt. Hier gaat het wel over orale opname wat iets anders is.
Ik las ooit ergens in een artikel dat de douelles of planken van een eiken vat werden afgekookt om zoveel mogelijk de overdracht van ongewenste stoffen naar de wijn te vermijden. Dit had volgens mij niets te maken met het inwendig branden na gedeeltelijke assemblage.
En het ging daar niet over tannines, fenolische verbindingen, furfurol.....; stoffen die de echte smaak en geur van een wijn kunnen maskeren of beinvloeden.

Moest ik nu nog kunnen deed ik even de test met chromatografie op een sample uit een mengsel van eikschilfers in 1 liter water die daar gedurende 1 a 2 jaar hadden in geweekt.

Niet dat ik me zorgen maakt dat dit me schade toebrengt. Ik was al lang dood moesten deze stoffen schadelijk zijn gezien mijn consumptiegedrag wat betreft wijn dat contact had met eiken vaten.

Stel je voor dat morgen iemand publiceert dat wijn die in contact is geweest met eik toch niet zo goed is voor de gezondheid.
De poppen zouden aan het dansen gaan: " Vosne Romanee Conti; de biodynamische wijn krijgt geen houtlagering meer"